ZAMANIN GETİRİSİ

23. Annem Yaşıyor

Telefonu teyzeme uzatıp "Konuş" diyerek kızın arkasından koşar adımlarla gittim. Kız tam düğmeye basmıştı ki kızın elini tuttum ama geç kaldık. Kapı yavaş yavaş açılmaya başladığı sırada kızı saçından tuttum. Kafasını duvara vurup bilincini kaybetmesini sağlayıp karşımda duran adama döndüm. Burada gizli bir yer olmasını beklemediği için şaşkındı. Şaşkınlığını atmak üzereyken yanına yaklaştım. Tam bağırmak üzereyken elimle ağzını kapattım. Bacak arasına dizimi geçirdim. Adam iki büklüm olunca dirseğimle ensesine vurdum. Adam dengesini kayıp edip yere düştü. Sersemlemişti. Kendine gelmeye çalışıyordu ama izin vermedim. Yüzüne sert bir tekme geçirdim. Adam bilincini kayıp edince adamın ayaklarından tuttum. Şansıma kimse gelmemişti hâlâ. Gizli odaya doğru sürüklemeye başladım ama adam fazla ağır olduğundan zorlanıyordum. Birden yanıma Havva Abla ve evin diğer çalışanı geldiler. Havva Ablayla adamı çekiştirerken diğer çalışan yere damlayan kanı silip sürüklerken bozulan halıyı düzeltip odaya yanımıza geldi. Düğmeye basıp kapının kapanmasını sağladı.

Havva Abla dolapları karıştırıp ip bulduğunda yerde ki baygın kadını başka yardımcıyla beraber Sandelyeye oturttup bağlamaya başladılar. Bende yanında bıraktığı bantı alıp kızın ağzını bantladım. Yardımcılardan biri diğer sandelyeyi getirince adamı tutup zor olsada sandelyeye oturttuk. İşimiz bitince ikisi rahat bir nefes alıp kanepeye oturdu. Bende Teyzemin yanına geçtim. Ikisi bir an gözlerini bana çevirdiler.

"Bir şeyim yok iyiyim." Dedim.

Ekrana geri baktık. Odaya başka biri daha girdi. Babamda merdivenleri çıkmaya başladı yanında Tarık Amcada vardı. Silah kullanmamıştı kimse adamları bayıltıp bir köşeye çekiyorlardı. Hepside kulaklıklarını takmışlardı.

Teyzem bana tekrar telefonu uzattı.
Telefonu alıp kulağıma götürdüm. Şuan evde beş kişi kalmıştı. Dışarısı hala karışıktı.

"Baba koridorda biri var. Kerim pencereden iki adam içeriye girecek köşeye geç." Dedim. Kerim alt katta salonda duruyordu. "Tarık Amca adam senin taraftan merdivenlere doğru yöneldi. Dört adımlık mesafesi var." dedim.

Tarık Amca adamı bayılttığında "Mertin odası boş çabuk olmanız gerek. Iki kişi bulutun odasından çıkmak üzere." Dedim.

Babam ayaklarından Tarık amcada ellerinden tutup adamı kaldırıp Mertin odasına doğru götürdü.

"Dayı arkanda ki adam ayıldı galiba." Dedim. Kafasını olumlu anlamında sallayıp adamın kafasına tekmeyi geçirdi. Adam tekrar bayıldığında dayım etrafına bakındı. Mutfaktan bir sandelyeyi kırıp ayak kısmındaki sopaları eline aldı. Birini Kerime doğru attı. Diğerini elinde tuttu.

"Baba durun. Koridorda iki kişi var. Sizi fark ettikleri için kapının arkasına geçtiler."

Yiğitte benim odamdan çıkıp Büşranın odasına geçmişti. Oda koridora çıkınca adamlarına baktı.

"Lan bu kadın evdeyiz dedi Pınarında evde olduğunu söylemedi mi? Nerede lan bu kız?" Diye bağırdı. Sesi buraya kadar geliyordu.

"Dayı dört kişi daha geliyor kapıdan geçiyorlar..... Kerim çık mutfaktan çabuk çık. Pencereden ateş edecekler. Eğil!!" Dedim.

Kerim mutfaktan çıktı çıkarken bir kurşun tam yanındaki sürahiye denk geldi. Mutfaktan çıkarken adamlarla denk geldi. Adam silahını doğrulmuşken Kerim Dayımla beraber adamlara sıktı. Kerim kolundan vurulmuştu....

"Kerim iyi misin?...... Bir dk. Buradaki adamlardan biri aşağıya iniyor. Baba iki kişi kaldılar ve biri yiğit." Dedim.

Kafasını olumlu anlamında salladı. Tarık amcayla işaretlerle konuşmaya başladılar.