Keyifli Okumalar herkese umarim Begenirsiniz Arkadaşlar Yorum Yapmayı Unutmayin lütfen bol yorum yapin lütfen ^^
Sınır +100 oy +100 yorum ^^
-NEFES'DEN-
"Hala Tahir'i seviyor musun?" diye sorunca ağzım açık kaldı. Ne yani Zeynep biliyor muydu? Bian yerimden kalktım.
Nefes: Ne diyorsun zeynep sen!?
Zeynep: Nefes biliyorum tahire sevlandığını.
Nefes: Zeynep yok öyle bir şey ben Tahire falan sevdali değilim!
Diye bağırdım ellerim titriyordu zeynep bana bakmaya devam etti. Sonra bian konuşacakken odaya Tahir geldi..
Tahir: Tamam çıka biliriz.
Zeynep; Tamam canim bana çeketimi verir misin.
Tahir: Hemmen prenses.
Diyip koltukta duran çeketi alip zeynepe giydirdi ben.. bakiyordum sadece ve sinirle bir şey demeden içeriden çıktım az önce zeynep ne demişti öyle ya!? Nasil biliyordu benim tahire sevlandığımı kafayı yemek üzereydim resmen..
Düşüncelere dalarken Tahir geldi yanima.. benim ellerim titriyordu onun geldigini bile fark etmemiştim bian tırnaklarımı kemirmeye başladim. Tahir bian elimden tuttu ben dönüp ona baktım.
Tahir: Sakin nefes.
Nefes: Sakinim ben.
Tahir: Pek bana sakin gibi gelmedin!
Nefes: Tahir bak üzerime kalbini kırarın sen gidip karınla ilgilen!
Tahir: giderim gitmesine de sana noluyor nefes!?
Diyip beni kendine çevirdi ben Tahire bakıyordum öfke ile ona bakamazdım.. artık şuan dan itibaren tahir benim umrumda dahi değildi. Tek terdim zeynep di bian Tahiri ittim.
Nefes: bana bir şey olduğu falan yok tamam mı!?
Tahir: Emin misin!? Nefess!! Bana pek öyle gelmedi!! De
Nefes: Tahir git!!
Tahir: Noluyor kizim sana sevdalandin da sevdiğin adam seni terk mi etti!!! Haa bence iyi yapmış. Zaten katlanılacak gibi değilsin!
Dedi ben ona baktım kalbim kırmıştı bu lafı Tahirin. Kendimi zor tutuyordum ağlamamak için.
Nefes: Evet ben katlanılacak biri değilim Tahir kaleli! Şimdi karşımdan defolup gider misin!?
Tahir: Gitmiyorum ula! Söyle bakayim kim o adam!?
Dedi ve beni kendine çekti kollarımı sıkıyordu sert bir şekilde. Benim ise gözlerimden yaşlar geliyordu. Tahir bana sadece baktı ve yavaş bir şekilde kollarimi bıraktı.
Tahir: Nefes!?
Dedi cevap vermedim sadece baktım ve sustum bian bir ses geldi "Nefes Tahir!?" Diye bir sesti biz dönüp zeynepe baktık.
Zeynep: Kavga etmeyin lütfen.
Tahir: O benim damarıma basmasa ben kavga etmem..
Zeynep: Tamam gidelim mi Tahir!?
Tahir: Tamam canim zaten buranin havasi bozuldu.
Dedi ve zeynepin elinden tutup gitti zeynep dönüp bana baktı sadece ben bian içeri girip kapiya da kapatıp ağlamaya başladım.
Zeynep ölürse Tahir de ölürdü yaşayamazdı.. bende yaşayamazdım zeynep siz.
Acile gelmiştim kafami dağıtmam lazımdı çünkü dağıtmazsam bir yerleri yıkıp döke bilirdim ağlamaktan kendimi her gün daha da harap ederdim..
O yaşlı teyzenin sonuçlarina baktım ama sonucları pek iç açıcı değildi..
Böbrek yetmezliği vardı teyze de ben yanina geldim teyzenin.
Nefes: Teyzecim ne zamandan beri böbrek yetmezliginiz var!?
Pembe: 3 yıldır.
Nefes; 3 yıldır diyalize girmeniz lazim biliyorsunuz dimi?
Pembe: Evet ama kim getirip götürsün bizi kızım hem para yok hic bir şeyimiz yok.. zaten gördün halimizi.
Nefes: Oğlun size bakmiyor mu!?
Pembe: Ben kendimi geçtim çocuklara bile bakmıyor..
Dedi ben sadece baktim sonra dışarı çıktım bahçede oturan 5 çocuğa baktım.. yanlarina gittim yavaş adimlarla..
Berk: Doktor abla..
Nefes: canim.
Berk: Babaannem iyi mi!?
Nefes: İyi canim. Bu arada sen okula gidiyor musun!?
Berk: Hayır. Abla..
Nefes: Kaç yaşındasın!?
Berk: 8 en küçüğümüz de 4 yaşında.
Dedi ben onlara baktim çaresiz bir şekilde onlari öyle dışarı bırakamazdım..
.
Akşam olmuştu o çocuklar ve Teyze bizim evdeydi yemek yiyorduk hepimiz.. yani yemeği ben yapmadım yaşlı teyze yaptı.. Napayim yapamıyorum..
Onlar yemek yerken benim aklım zeynep teydi.. babama kimseye bahsedemiyordum.. bian telefonum çaldı pardon diyip yerden kalkip odama gittim telefonu açtım.
Nefes: Efendim?
Eda: Hocam nefes hocam.
Nefes: Noldu sesin niye böyle geliyor!?
Eda: Hocam nasil desem ama sakin olacaksınız.
Nefes: Eda delirtme beni. Bir dakika zeynepe mi bir şey oldu!?
Eda: Hayir ama Tahir Kaleli.
Nefes: Noldu Tahire!?
Eda: Tahir Kaleli yaralı bir şekilde hastaneye getirdiler.. vurulmuş.
Dediginde beynimden vurulmuşa döndüm bian elimden telefon düştü yere gözlerimden yaslar gelmeye başladı.
"Tahir!?"
-BÖLÜM SONU-
UMARIM BEĞENİRSİN ARKADAŞLAR YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN ^^
