KEYİFLİ OKUMALAR HERKESE UMARIM BEĞENİRSİN ARKADAŞLAR YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN ^^
SINIR +100 OY +100 YORUM ^^
Arkadaşlar eskisi kadar yorum gelmiyor yorum yapin lütfen:(
-TAHİR'DEN-
Artık biliyordum bu hissin sebebini. İçimde onu her defasında gördüğümde kopan fırtınaların sebebini. Sevda böyle bir şey. Ben bu kadına sevdalıyım. Onu seviyorum hem de çok.
Bana gülümseyerek bakıyordu. Uzun zaman olmuştu gözlerine bakmayalı. Ben de güldüm ve yanına gittim.
Tahir: Günaydın yenge!
Dedim ama cevap alamayacağımı biliyordum. İlk başta sustu ama sonra bana döndü.
Aha riv riv geliyor
Asiye: Sana da Tahir. Sana da!
Tahir: Yenge!?
Asiye: Efendum?
Tahir: Sen bana mı cevap verdin?
Asiye: Uu vermese miydum?
Tahir: Yok yok ver. Hep ver.
Asiye: Eyi. Hayde sen başla kahvaltıya. Geç kalacasun yoksa.
Tahir: Tamam yenge.
Deyip önümdeki yemekleri mutluluk ve keyif içinde yemeye başladım.
-NEFES'DEN-
Asiye ablam Tahir'e cevap verince Tahir çok sevinmişti. Yüzü gülmeye başlamıştı. Bana bakıyordu. Uzun zaman sonra yüzüme bakıyordu. Hem de üstüne gülümsüyordu.
Ağzındaki yemekle "sen de gelsene Nefes" dedi. Bu haline kahkaha attım ve ben de yanına oturdum. Mustafa eniştem de yukarıdan iniyordu.
Mustafa: Günaydın Asiya'm. Günaydın Tahir. Saa da günaydın Nefes.
Nefes: Günaydın enişte.
Asiye: Günaydın Mıstafa'm.
Tahir: Günaydın abi.
Mustafa eniştem masaya geçip hızlı hızlı yemeye başladı yemeği. Bugün herkes mutluydu.
Keşke Zeynep de görse Tahir'in bu mutlu halini. Çok mutlu olurdu o da.
Yemeğimi yeyip masadan kalktım. Benimle birlikte Tahir de kalktı.
Tahir: Hastaneye mi?
Nefes: Hı hı. Hazırlanıp çıkıcam.
Tahir: Şey.. Ben bırakayım mı seni?
Nefes: Olur. Beş dakikaya hazırlanıp geliyorum.
Tahir: Tamam bekliyorum ben seni.
Kafamı sallayıp hemen yukarı çıktım. Üzerimi giyinip çantamı aldım ve aşağı indim. İndiğimde Tahir'i göremedim.
Nefes: Abla Tahir nerde?
Asiye: Arabada bekleyecekmiş.
Nefes: Tamam. Bu arada abla.
Asiye: Söyle?
Nefes: Teşekkür ederim. Yani Tahir'e surat asmadığın için. Uzun zaman sonra güldü.
Asiye: Sırf sen istedin diye. Yoksa suyunu çıkarmasını bilirum!
Nefes: Tamam kızma Asiye reis. Hadi ben kaçtım.
Asiye: Hayde rast gele!
Hemen evden çıkıp Tahir'in arabasına bindim. Tahirle beraber hastaneye gittik Tahir nedense neşeliydi.
Nefes: Keyfin yerinde bakıyorum.
Tahir: Sayende..
Nefes: sayemde?
Tahir: Boşver yakinda anlarsin nefes.
Nefes: Peki..
Dedim Tahir bana gülerek baktı. Allahım şuan kalbim duracak gibiydi resmen hayatimda ilkez Tahir bana gülümsüyordu..
Hastaneye geldik ben arabadan inecekken kolumdan tuttu. Ben dönüp ona baktım.
Nefes: Ne oldu?
Tahir: Hiç bir şey.
Nefes: Görüşürüz akşam..
Tahir: Görüşürüz.
Dedi ve ben arabadan indim gülümseyerek içeri girdim.. Tahir de gitmişti.. giyinme odasina gittim.. keyfim yerindeydi nedense..
Acildeydim acilde hastalar ile ilgilenirken.. bir çocuk geldi beni önlüğümden çekiştirmeye başladı.
"Doktor abla doktor abla.." dedi ben ona baktım hemen önünde eğildim.
Nefes: Ne oldu ufaklik?
Çocuk: Annem annem çok hasta..
Nefes: Annen nerde şuan?
Çocuk: Evde..
Nefes: Evdemi?
Çocuk: Evet evde.. lütfen annemi kurtar doktor abla.
Nefes: Tamam beraber annenin yanina gidelim.
Dedim elinden tuttum edaya da haber edip hastaneden çıktım.. çocukla beraber bir eve geldik.. çocuk hemen kapıyı açtı beraber içeri girdik
"Annem orda doktor abla." Dedi ben kadina baktim ve yanina geldim kadinin gözleri açıktı.. ben çocuğa baktım.
"Doktor abla annem kurtulcak dimi?" Dedi benim gözlerimden yaşlar gelmeye başladı.. kadin ölmüştü çünkü..
"Doktor abla hadi kurtar annemi hadi kurtar.." dedi ben kadina baktım ve gözlerini kapattım.
Nefes: Senin adin ne?
Yiğit: Yiğit doktor abla.
Nefes: Canim Özür dilerim.
Dedim ağlayarak o anlamsiz gözlerle bana baktı bende ona baktım.. o annesinin yanina geldi.. anne uyan anne uyan demeye başladı.
Hastanedeydim ve akşam olmuştu o çocuk da benim yanimdaydi.. uyuya kalmıştı ağlamaktan bende onun saçlarını okşuyordum o anne diye sayikliyordu.. bian bir bağırma sesi geldi.
"Nerde o doktor bozuntusuu!" Diye bir sesdi ben yavaşca yiğitin kafasını koydum kuruyere. Sonra o sesin geldigi yere gittim.
"Noluyor beyfendi!" Dedim o adam bana baktı.
"Karimi öldüren doktor sen misin?"
Dedi ben sadece baktım bu adam kimdi!?
Nefes: Siz kimsiniz?
Adam: Emine Aksoyun kocasiyim..
Nefes: şey beyfendi bakin ben evinize geldigimde kariniz zaten ölmüştü..
Adam: Sen öldürdün!!!
Dedi ve Yakamdan tutup bana tokat atti "Katil!" Dedi ben yere düşmüştüm kafami kaldirdigimda Bana bakan yiğite baktım.. o bağırmaya başladı..
"Vurma Doktor ablama vurmaaa.. annemin katili sensinnnn!! Sen öldürdün benim annemi sennn!! Ve şimdide doktor abla mıda öldürmene izin vermiycemmm!! "
Diye bağırdı ben sadece baktım gözlerimden yaşlar geliyordu yiğit ise ağlıyordu..
-BÖLÜM SONU-
UMARIM BEĞENİRSİN ARKADAŞLAR YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN ^^
