Keyifli Okumalar herkese umarim Begenirsiniz Arkadaşlar Yorum Yapmayı Unutmayin lütfen bol yorum yapin lütfen ^^
Sinir +100 oy +150 oy
-TAHİR'DEN-
Nefes bir anda bana sarıldı. Ben de hemen ona sarıldım. Kalbim çok hızlı atıyordu. Nefes hemen benden ayrıldı ve kafasını eğdi. Utanmışa benziyordu.
Tahir: Nefes sana bir şey söylemem lazım.
Nefes: Asıl sen söyle! Neredeydin sen ödüm koptu. Çok merak ettim.
Tahir: İşim vardı Nefes. İçeri geçelim mi?
Nefes: Ha tabii geç
Dedi ve içeri geçti. Ben de arkasından gittim. Salona geçip oturdu. Ben de oturup elini tuttum. Ama o elini geri çekti. Bunu takmamak istedim ama alınmıştım bu hareketine.
Nefes: Seni dinliyorum?
Tahir: Nefes.. Kaan iti!
Nefes: Ne olmuş ona?
Tahir: Nefes o.. O intihar etmiş.
Nefes: nE!?
Deyip ayağa kalktı. Ben de onunla birlikte kalktım. Sanki suç işlemiş gibi, tüm suç ondaymış gibi ağlamaya başladı.
Hemen onu kendime çekip sarıldım. Kokusunu içime çektim. İçimde tekrar oluşmuştu o fırtına. Bana ne oluyor anlamıyorum.
Tahir: Ağlama Nefes.
Nefes: Benim yüzümden öldürdü kendini.
Tahir: Senin yüzünden değil. Ağlama Nefes'im!
Nefes'im demem ile Nefes bana baka kaldı. Bana bakıp ağlıyordu. O ağladıkça benim içim yanıyordu. Buna yüreğim dayanmıyordu.
Başını önüne eğdi bir an.
Yüzünü avuçladım ve bana bakmasını sağladım. Gözyaşlarını sildim.
Tahir: Senin yüzünden değildi Nefes. Dünya bir şerefsizden kurtuldu.
Nefes: Ola bilir ama oda bir insan.
Tahir: Tamam. Düşünme artık.
Salona Asiye yengem inince yüzü bir anda sinirli bir hal aldı. Elini beline koyup bana yaklaştı.
Asiye: Yine ne fışki yedun da kardeşum ağlay?
Tahir: Yenge! Bak ben on..
Nefes: Asiye abla! Beni o üzmedi. Bir şey de yapmadı. Yeter artık gitme üstüne.
Asiye: Ama Nefes-
Nefes: Aması yok abla! Bir daha böyle yapma lütfen.
Dedi ve gözyaşlarını sildi. Bana bakıp gözlerini tamam dercesine yumup açtı. Kafamı sallayınca salondan çıkıp odaya doğru gitti.
Ben bu kadına karşı ne hissediyorum? Bana neler oluyor?
Sabah olmuştu yine kabuslarim ile uyanmıştım.. derin derin nefesler alip veriyordum.. 1 aydır aynı kabusu görüyordum. Hemen yerimden kalkıp lavaboya gittim yüzümü yikamaya başladim yikadiktan sonra aynaya baktım..
Kendim den o kadar nefret ediyordum ki. Hemen lavabodan çıktım nefes de odadan çıktı ona baktım oda bana bakıyordu.
"Günaydın Deli Tahir." Dedi bende günaydın demekle yetindim ve odama girdim. Onun yüzüne dahi bakamıyordum.. kalbim deli gibi atiyordu.. zeynep de kalbim hiç bir zaman böyle atmamıştı.. bu duygu neydi böyle?
-NEFES'DEN-
Tahir odaya girmişti benden gözlerini kaçırıyordu.. bana bakmiyordu bile bu benim canımı yakıyordu.. onun bana bakmamasi.. en azinda beni sevmese bile bana gülümsese ilk gün ki gibi.. o zaman dünyalar benim olur işte..
Aşaya indim ablam sofrayi kurmuştu ben Tahir gelmeden ablamla konuşmam lazimdi yanina geldim.
Nefes: abla..
Asiye: Kuzum.
Nefes: Abla biraz senle konuşalım mı?
Asiye: Olur kuzum dinliyorum seni..
Nefes: abla Tahire böyle davranma artik onun ne suçu var.
Asiye: Nefes seni üzüyor o!
Nefes: abla beni sevsin sevmesin umrumda değil Tahir eğer sevdami bilseydi bana bunlari yaşatmazdi! Eminim çünkü Tahirin kalbi herkes den temiz..
Asiye: Oy kuzum
Nefes: Artik onu üzme abla o benden daha çok acı çekiyor eminim.. ben gecr burda kaldim yaa odada seslerini duydum ağlıyordu..
Asiye: agliyor muydu?
Nefes: Evet.. kendini o kadar suçlu hissediyor ki bana bakmiyor bile. Baksa dünyalar benim oluyor abla.
Dedim ablam yüzümü okşadı bende ona baktım.
"Üzme benim sevdigim adamı artık abla.." dedim oda Tamam olarak başını salladı.
Asiye: Onu hâlâ seviyorsun dimi?
Nefes: Hemde çok beni sevmese de ben onu seviyorum abla bu kalp sadece ona ait.. başkasına değil.
Asiye: Tahirin sana olan bakışlarını fark ettim hastanede.
Nefes: Neyse abla biz kahvaltiyi hazırlamaya devam edelim ev halki uyanmadan.
Asiye: Yaralisin sen.
Nefes: İyim ben daa.. aaa nefes reisi kizdirmayalum:D
Asiye: deli.
Nefes: Akillimiydukda:D
Dedim gülerek sonra bian arkami döndüğümde bana bakan Tahire baktım oda bana bakıyordu.. bir şeyler demişti ama ben nedense duyamamıştım.
"Şimdi Anladım bu duygu neydi.."
Biz Tahirle bir birimize bakmaya devam ettik ben ise gülümsemiştim.
Tahir de gülerek bana bakmaya devam etmişti.. onun gülüşü bana her zaman huzur veriyordu..
-BÖLÜM SONU-
UMARIM BEĞENİRSİN ARKADAŞLAR YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN ^^
