Yerde yatan Tahir'e baktım hemen yanina çöktüm.. "Tahir uyan sevgilim uyan!" Dedim gözlerimden gelen yaşlar ile beraber
"TAHİRRRRR!" diye haykırmıştım. Sesim adeta yankılanmıştı herkes başımda toplanmıştı.. ben gekinliğimden parça yırttım Tahirin sırtını çevirdim hemen oraya bastırdım.
"Bakmayi kesin ve Ambulans çağırın!!!!" Diye bağırdım!
----
Tahiri hastaneye getirmiştik.. sedyedeydi Tahir yüzün aşaya yatırmışlardı sırtından vurulmuştu çünkü gözlerimden yaşlar geliyordu ameliyathanenin önüne geldik.. Tahiri ameliyathaneye aldilar ben gelinliğimle beraber arkasindan baka kaldım. Gözlerimden Yaşlar geliyordu.
"Tahirr!!" Bağırdım sonra gelinliğime ellerime baktım kandı ellerim bem beyaz olan gelinliğim kanlar içindeydi.. ben yavaş bir şekilde yere çöktüm. Asiye ablam yanima geldi..
"Kuzum sakin ol!" Bian da asiye ablama döndüm.
"Dokunma bana abla!! Dokunmaa!" Diye bağırdım hastane koridorlarindan olduğum yerden kalkıp yavaş adimlar ile beraber dışarı çıktım gözlerimden yaşlar geliyordu. Kendimi hastanenin bahçesine attım.. yere çöktüm ve ağlamaya başladım hıçkıra hıçkıra..
"Allahım yalvarıyorum sana! Nolursun onun canı yerine benim canımı al yalvariyorum sana! Nolursun sevdigim adamı benden alma.. onun yerine beni al yanina.. Rabbim!" Gözlerimden yaşlar bir saniye olsun dinmedi...
"Allahım nolur.. yalvariyorum sana benim canımı al ama onu Alma yanina.. Nolursunnn!!" Diye haykırdım eğer Tahir gider se ben yaşayamazdım.. onsuz nefes alamazdım. Zeynep gitti Tahir de gider se sevdiğim adam da giderse ölürdüm ben..
-----
4 saat olmuştu ben yere çökmüş dizlerimin üstünde oturuyordum 4 saatir.. bian da Ameliyathanenin kapısı açıldı ben yerden kalkmak istedim ama yapamadim yangazlar yardim etti bana.
Nefes: Hocam kocam nasil?
Hakan: Sakin ol Nefes!
Nefes: Bana sakin ol demeyin! Kocam nasıl?
Hakan: Kurşunu çıkardık..
Nefes: Durumu nasıl peki?
Hakan: 4 saat senin için çok zor geçmiştir eminim ki!
Nefes: Hocam kocam nasil!?
Hakan: Hayati tehlikeyi atlattı.. geçmiş olsun!
Nefes: Allahim sana şükürler olsunn!!!
Diye haykırdım Ablam yanima geldi ve bana sarıldı.. bende ona sarıldım Teşekkür ederim Allahım Teşekkür ederim.. sevdiğim adamı bana ailesine bağışladığın için teşekkür ederim.. Rabbim
-1 AY SONRA-
Sabah her zaman ki gibi Tahirle beraber uyanmıştım.. onun sıcacık koynunda yanağından öperek yerimden kalktim ve lavaboya gidip rutin işlerimi halledim ardindan odama geri döndüm dolabin kapağını açıp üzerimi giydim..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Giyindikten sonra bir horultu sesi geldi dönüp baktığımda Tahir di.. yanina geldim ve dürtmeye başladim.
"Yaa Tahir uyan geç kalacaksın işe.." Diye dürtmeye devam ettim ama o banamısın demedi. Bende peki diyerek masanin üzerinde duran bardağı aldım.
"Özür dilerim sevgilim." Kafasindan aşaya suyu döktüğüm anda Tahir yataktan sıçradı ve yere düştü.
"Noluyor bee!" Bağırdı ben bardağı masaya koydum.
Nefes: Uyan uykucu..
Tahir: Nefes!
Nefes: Hee benim... bir sorun mu vardı?
Tahir: Buraya gel!
Nefes: Yok ya geleyim de ısır beni dimi! Yok ya avcunu yalarsın! Kalk hadi işe gec kalcan..
Tahir: Kalktım hayatım!
Nefes: Ben gidiyorum..
Tahir kedi gibi baktı bende hemen yanina gelip burnundan öpüp odadan çıktım. Aşaya indiğim de başım döndü merdivenler deyken ve olduğm yerde kala kaldım kendimi toparlayıp ablamın yanina gittim o kahvaltı Hazırlıyordu.
"Günaydın sultanimmm.." diyerek yanagindan öptüm.
Asiye: Ay Allah seni napmasın.. deli kiz.
Nefes: Ben çıkıyorum abla akşam görüşürüz.
Asiye: Tamam dikkat et kendine.
Ben hemen evden çıktım arabaya binip hastaneye gittim. Hastaneye geldiğimde koşarak giyinme odasina gittim ama odanin kapısına geldiğim anda bacaklarim güçsüz kalip yere düşüp kaldım.. ne olduğunu anlamış değildim kalkmaya çalıştım ama başaramadım.. bacaklarım adeta tutmuyordu..
"Noluyor bana ya!" Olduğum yerde kalkmaya çalışırken bir ses geldi.
"Yardıma ihtiyacınız var mı?" Diye bir ses di ben kafamı çevirip baktigimda karşımda ışık saçan kişiye baktım yutkunarak bu kişi?
