Brain Over Heart, Heart Over Brain

Chapter 11

Zylei Neomi's POV

Lihim 'kong tinitingnan ang bawat paga-ayos niya ng bond papers--Wait. Nah, I mean, Napatingin lang. Napairap ako at tinabig ang pitcher na malapit sa kanang kamay 'ko. Umuna ako ng lakad dala ang laptop 'ko.

"You su..re--."

Pinutol 'ko ang sasabihin niya.

"Kasama na kita, ano pang magagawa 'ko?"

Umalis kami ng bahay nina Riette at sa kanila nalang gagawin ang PowerPoint. Ayaw 'ko man, pero wala akong magagawa. My grades are more important than my bitterness.

"Okay lang naman ku--."

Sa pangalawang pagkakataon, pinutol 'ko ulit ang sasabihin niya.

"PowerPoint ang dahilan kung bakit tayo magkasama, Adler. Stop bringing up the past."

"Hindi 'ko inuungkat. I'm just scared that I will hurt my girlfriend's feelings if she knows that I'm with you."

Puchanggala. Pahiya ka don, Zylei.

"Then, I'm the one who will tell her that it's just for the sake of our grades. Don't fucking worry about it." Bulong lang yung dulong sinabi 'ko.

Takot siyang masaktan yung girlfriend niya, pero hindi siya natakot nung sinaktan niya 'ko. Hell, nice.

"Okay."

Tuloy-tuloy kaming naglakad papalabas ng village.

Naningkit ang mata 'kong nakatingin sa kanya nang sumakay siya sa motor niya at nang makasakay na siya ay tumigil siya sa harapan 'ko. Tinaasan ko siya ng isang kilay.

"May pakialam sa feelings ng girlfriend pero magpapa-angkas sa motor niya? Sorry, but I can take care of myself. Just text me the fucking address and I'll be there. Ciao, asshole."

"Wag kang umasta na parang hindi mo alam kung saan yung bahay namin. Parang hindi tayo nag-harutan don, ah." He said while grinning.

"Nakalimutan 'ko na. Kinalimutan 'ko na."

Tumawa siya. Anong problema ng puchanggalang 'to?!

"Or you just want to know my new number? Kaya gusto mong i-text ko nalang." Ngisi niya.

"Nevermind, asshole."

Iniwan 'ko siya doon, narinig 'ko ang malakas niyang tawa. Tangina niya.

Pumara ako ng taxi at agad na sumakay doon. Kinuha 'ko ang phone 'ko at agad na tinext si Pj.

Babe, I need you. Come here, please.

Damn. Hindi nag delivered! Asan siya? I need him!

Kinabahan ako ng napagtanto 'kong huminto na ang sasakyan. Bakit ang bilis!

"Dito na po tayo, Ma'am."

Balisa akong napatingin sa driver. "Yeah, yeah. I know."

Huminga ako ng malalim at bumaba ng taxi. Nakita ko naman agad siya na naka sandal sa front gate nila.

"What are you doing?"

Ngumisi siya at naunang pumasok sa bahay nila.

Tama bang sumama ako sa puchanggalang 'to?!

Bago ako makapasok ay nag-vibrate phone 'ko. It's Pj.

Nakalimutan mo. I'm at Ilocos right now, babe. What happened? Nag-aalala ako.

Shit. I forgot about that. Nag-type ako and sinabing okay lang. Even though, it's not.

But, its okay. Bitterness VS Grades, self.

Papasok palang ako ng pinto nila ay nakaramdam agad ako pagka-ilang.

"Kinalimutan ah."

Napatingin ako sa nakangising si Adler na nasa harapan 'ko. May hawak siyang laptop.

What the hell. Bawat pag-ngisi niya, nakakairita!

"Whatever, let's just do the PowerPoint. Kating kati na'ko makaalis dito."

Umupo siya sa tabi 'ko. Hindi na'ko affected, hindi na. What the hell! Irita 'ko siyang tiningnan agad nang lumapat ang kanang kamay niya sa balikat 'ko.

"Chill, Neomi! I'm just teasing you." Tawa niya at inalis ang kamay niya.

"Hindi nakakatuwa, Adler. And will you please stop calling me, Neomi?!"

Mas lalo siyang humagalpak ng tawa na ikinagulat 'ko.

"Bakit? Magse-selos ba si Eion?"

Tiningnan ko siya. "No. Hindi magse-selos ang boyfriend 'ko sa isang katulad mo." Matamis 'ko siyang ngitian at binuksan ang laptop.

"Really, huh."

Irita niya 'kong hinablot na parang pagmamayari niya 'ko. Nakaibabaw siya sakin.

Fuck, my heart.

"Paano kung halikan kita ngayon? Hindi ba siyang magse-selos?" Seryoso niyang tanong sakin. Agad kong pinakalma ang puso 'ko. What are you thinking, Zylei? It's just his pride.

Asshole.

"Pag hinalikan mo 'ko ngayon, mas lalo mo lang pinatunayan na gago ka."

Mabilis siyang umalis sa ibabaw 'ko at umupo sa sofa. Nagsalita ako.

"Gaano na ba kakati pride mo?" Tanong ko sa kanya. Hindi naman siya tumingin sakin at itinuon ang pansin sa laptop. "Do your job as my ex. Mind your own relationship." Ani 'ko at kinuha sa kanya ang laptop na hawak niya.

"Finally, We're done!" Sigaw niya at nagunat unat.

We're done. Matagal na.

What I mean is, tapos na kami sa PowerPoint. I can finally go!

Bago ako tumayo at magpaalam ay nag-ring ang phone niya. Tumayo naman siya at sinagot 'yon agad.

"Yes babe? Yes, yes. Nandiyan na'ko by 6, Take care babe."

Tumayo ako at agad na nagpaalam sa kanya, tinanguan naman niya 'ko. Lalabas na'ko nang magsalita siya ulit, na nakapagpa-durog ng dibdib 'ko.

"I love you more, Mikaella."

Pagkatapos nang lahat na inakto niya sakin kanina, sa girlfriend niya parin ang bagsak siya. Hell, of course. Girlfriend niya yun. Mahal niya 'yon.

Minahal ka lang, Zylei. Worst, baka nga hindi. Napatawa ako sa pumasok sa utak 'ko. Napaka imposible nang gusto mong mangyari, Zylei.

Ngumisi ako at diretsong lumabas na nang bahay nila.

Wala ng tumutulong luha. Napagod na siguro silang mag-tuluan.

1 year. 1 year na, Zylei. Maging okay ka na nang tuluyan, please lang.

He's my prologue and epilogue, But I am just his special chapter.

Napailing ako. Wala na dapat pang kahit anong sakit. Hindi mo na pwedeng maramdaman pa yung sakit. 

Never again, Zylei Neomi. Never again.

---

Irene as Henriette Sab Bellus
Seulgi as Piper Patrice Labuson
Wendy as Zylei Neomi Reed
Joy as Jaiden Araine Medrano
Yeri as Erin Hara Tan