Więzień Labiryntu ~ Preferencje

13.

Gdy zrywacie

Thomas
Już od kilku dni Thomas wychodził z domu wieczorami i wracał rano. Nie odzywał się do ciebie, lub dawał krótkie odpowiedzi. Był kolejny dzień, piąta rano, a on właśnie wrócił. Obudziłaś się o trzeciej i już nie zasnęłaś. Więc po prostu ogarnęłaś się i robiłaś coś w mieszkaniu.
Podeszłaś do niego i spojrzałaś wkurzona w jego oczy.
-Masz pojęcie która jest godzina? Wychodzisz w nocy i wracasz rano. Jak ja mam się czuć?! Kompletnie nie wiem co ty robisz, a sam mnie unikasz! - wygarnęłaś mu i skrzyżowałaś ręce na klatce piersiowej.
-Nie masz prawa robić mi wyrzutów! Żałuję, że Cię poznałem. Nigdy nie będziesz taka jak Teressa! - wyrzucił ręce w powietrze. W twoich oczach pojawiły się łzy. Bez słowa wzięłaś swoją katanę
-Matko, kochanie to nie tak. Ja tak nie myślę, nie chciałem - zaczął się tłumaczyć.
-Idź sobie do swoich lasek, z nami koniec - powiedziałaś i wyszłaś.

Newt
Ostatnio coraz częściej Newt wychodził z domu. Zawsze gdy patrzyłaś w jego telefon, gasił go i szedł do waszej sypialni. Niedawno gdy byłaś na zakupach, widziałaś jak całuje w policzek dziewczynę. Później złapali się za ręce i poszli do sklepu z bielizną. Czułaś się odtrącana. W nocy pisał z kimś cały czas i często spał na kanapie. Pewnego dnia po prostu nie wytrzymałaś.
-Newt, musimy porozmawiać - zaczęłaś i postawiłaś walizkę obok siebie.
-Wyjeżdżamy gdzieś? - zapytał i znów wrócił wzrokiem do telefonu.
-Ty nie. Uznałam, że musimy sobie zrobić przerwę, jeśli jeszcze chcesz ratować nasz związek. Jeśli nie, to po prostu zerwiemy - powiedziałaś ledwo hamując łzy. On popatrzył na ciebie zszokowany - Ja widzę, że gdy tylko przychodzę gasisz telefon. Ciągle wychodzisz z domu i ignorujesz mnie. Widziałam Cię z tą dziewczyną w galerii. Myślę, że rozsądnie będzie, jak odejdę
-Kochanie.. - powiedział. Wstał i poszedł do ciebie. Chciał Cię dotknąć, ale odsunęłaś się
-Przykro mi Newt, to koniec, odchodzę - po tych słowach, wyszłaś z mieszkania

Minho
Wróciłaś wkurzona do mieszkania, a zaraz za Tobą Minho.
-Posłuchaj. Rozumiem, że jesteś zazdrosny ale to była przesada! Jak mogłeś uderzyć mojego brata bo mnie objął?! Złamałeś mu nos - zaczęłaś krzyczeć na Azjatę.
-Skąd miałem wiedzieć, że to twój brat?! Mogłaś mnie łaskawie poinformować, że masz brata! - krzyknął i rzucił siatkę z zakupami na ziemię - Pomyślałem, że to twój kochanek czy ktoś
-Czyli nie masz do mnie za grosz zaufania, tak?! Jak mogłeś pomyśleć, że Cię zdradzam?! Ciągle robisz mi sceny zazdrości! Nie, ja mam dość. Z nami koniec! - ostatni raz na niego spojrzałaś i wyszłaś z mieszkania.

Gally
Ostatnio Gally zostaje coraz częściej w pracy. Poświęca ci mało czasu i noce spędza w papierach. Czujesz się samotna, bo jego prawie w ogóle nie ma w domu. Gdy chcesz z nim porozmawiać, zbywa Cię i wraca do pracy. Gdy macie wolny wieczór, dzwoni jego telefon i wraca do pracy.
-Gally tak nie może być. Jesteś ciągle w pracy, nie poświęcasz mi w ogóle czasu. Siedzę sama w domu, a gdy dzwonię, to nawet nie odbierasz
-Dobrze, porozmawiamy o tym innym razem, mam ważne spotkanie za pół godziny - chciał Cię wyminąć, ale złapałaś go za nadgarstek.
-Albo ja, albo praca. Wybieraj - on spojrzał na ciebie i milczał - Tak myślałam, z nami koniec.
Po tych słowach wyszłaś z mieszkania

Aris
Ostatnio z chłopakiem nie układało ci się. Coraz rzadziej były niespodziewane buziaki lub przytulasy. Często też zasypiał na kanapie. Nie czułaś już jego bliskośći.
-Aris, musimy porozmawiać - usiadłaś obok niego i uśmiechnęłaś się lekko, aby dodać sobie otuchy - Wiem, że ty też pewnie to widzisz. Oddalamy się od siebie i to co między nami było chyba już znikło
-Nie mów tak, ja Cię kocham - złapał Cię za rękę i spojrzał w twoje oczy
-To jest już tylko przywiązanie. Ldzie tacy są. Jest jedna miłość, później ona się kończy i zaczyna się druga. Tak jest stworzona miłość, świat i człowiek. Nie mam kogoś innego, po prostu ja już tego nie czuję..
Po waszej rozmowie chłopak wyszedł z mieszkania. Ty się spakowałaś i wyprowadziłaś