1.BÖLÜM

1.4K 286 234
                                    


                                                  TABURE ÜSTÜNDE UNUTULMUŞ KEDİ


                                                                        1.BÖLÜM

30 Aralık 2022 3:45 Brugge / Belçika

"Seninle sonsuzluğa bir öykü yazmak isteseydim, ilk cümlem, senin hatırlamadığın anılarımızdan biriyle başlamak olurdu. "
Not: Tuna

Bir gece uykundan hesaplamadığın bir şekilde aniden uyanmak, yaşama noktalı bir virgül koymaktır çoğu zaman. Bir çok gece böyle uyandım uykularımdan. Ama bu sefer ki uykusuzluğum içimdeki hislerin derinliğiyle anlam buldu.

Gecenin bir saatinde boş bir evde uyanmakbilmediğin bir şehrin çıkmaz sokağında takılıp kalmaktır. Uyandığımda saatsabah 3:45'i gösteriyordu. Yatağımdan, tavanıma uzanan anlamsız boş bakışlarım,hayatımdan yaklaşık bir saati çaldıktan sonra kalkıp kendime bir kahve yaptım. Uyandıktansonra artık bu saatlerde uyumayacağımı bilecek kadar tanıyordum kendimi. Günbenim içi başlıyor gibiydi. Taşınmadan kalan kolilerimin doldurduğu evegözlerimi gezdirdim. Huzurla dolacağımı hayal ettiğim evde, keyifle oturmahayaliyle geldiğim evde hala misafir bir huzursuz bekçiydim . Aylardırkullanılmayan, tozlanmaya yüz tutmuş kahve makinemde kendime bir kahve yaptım. Kahvemialıp şehrin tüm görkemini izleyebildiğim penceremin kenarına geçtim. Saatebakılırsa yılbaşına artık bir kaç saat kalmıştı demek yanlış olmazdı.Krizlerden, hastalıklardan fırsat bulup şehir, henüz kendisine gelmeyeçalışıyor gibiydi. Brugge nehrin kıyısına yerleşmiş, yılbaşını taze bir bahargibi karşılamayı bekleyen çiçeklere benziyordu. Brugge'de yılbaşı yaklaşıncatüm sokaklar, nehrin kenarı, muazzam bir şölene hazırlanır gibi hareketlenirdi.Eskisi gibi değildi belki birçok şeyi. Yine de eski halini korumaya çalışırgibiydi. Süslemeler günler öncesinden başlar, bir kaç etnik müzik grubuellerinde hazırladıkları çikolatalarla sokaklarda müziklerini dinleyeninsanlara ikramlarını sunardı. Nehrin kıyısına erişen insanlar, dileklerinioralarda asılı duran dikenli tellere takar, o yıl da her yıl olduğu gibi güzelbir yıla tanık olmak isteyen insanların dilekleri, kahkahaları, eğlenmeleri tümsokaklardan evlere girerdi. Brugge gibi sakin ve sessiz bir şehir için oldukçahareketli bir tempo vardı dışarıda. Bir süre, kahvem ile pencereyi açıp şehrinezgilerine kulak kesildim. Sonra uykumun daha da açıldığını fark edince, ogecenin bu gece olduğuna karar verdim. Evet o gece bu geceydi. O muazzaminsanları ancak böyle güzel bir gecede anımsamak ve anlatmak olabilirdi. Sözvermiştim. Tüm kalbimle tanıklık ettiğim kendi hikayem'den sonraki tek aşktı. Bazıhikayeler vardır ya yaşarsınız , ya yazarsınız. Ben kendi hücremde, hayatatutunmaya çalışan bir ufak canlıyken, ne yaşamaya ne yazmaya vaktimolabilmişti. Sanırım her insanın yükü kendisine ağır geliyordu ve hayat sizetam yerinden sesini çıkarıyordu. Oysa şimdi... Tam zamanıydı. Yaşanan en gerçekhikayenin, Tuna ve Erdem'in tam zamanıydı. Buika'nın eşliğinde kahvemlebirlikte oturdum bu hikaye'nin başına... Peki ya ben kim miyim, evet sahi ? Benkimim. Ben yalnızca bir yolcuyum, belki de bu hikayenin son durağına kadarvarabilmiş kalan tek yolcusuyum... sevgiler. Ben : Ceyhun

keyifli okumalar :)

TABURE ÜSTÜNDE UNUTULMUŞ KEDİ (tamamlandı) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin