Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-
Oh Sehun emektar motosikletliyle gösterişli plazanın önüne yanaştığı sırada saat 10.00'a geliyordu. Sözde Avukatı olan Kim Junmyeon ile buluşmak için buradaydı ama avukat olanı ne kadar gözleriyle arasa da görememişti.
Daha iyi bir görüş adına Sehun kaskını kafasında çıkardı ve motosikletin arkasına yerleştirdi, bu sırada çevresinden ona yargılayıcı bakışlar atan kişileri umursamamıştı. Böyle şeylere alışıktı. Büyük ihtimalle birazdan binanın güvenliği gelip onun buradan uzaklaşmasını isteyecekti. Çünkü Sehun tozlu siyah pantolonu ve dağınık kıyafetleriyle buraya uygun değildi. Buraya uygun olan, pahalı takımlar ve kravatlı tiplerdi ki Sehun ikisinden de nefret ederdi.
Yine de burada tamda nefret ettiği bu kalıba uygun olan birini bekliyordu ve onun Sehun'u bekletmesinin duruma hiçte faydası olmadığı kesindi. Derin bir iç çekişle motoruna yaslandı Sehun, telefonun çıkardı ve adamı sadece 10 dakika daha bekleyeceğine dair kendine yemin etti. Sonrasından buradan çekip gitmeye kararlıydı ki ona doğru yaklaşan güvenlik görevlisini görmesiyle bekleme süresinin umduğu kadar bile sürmeyeceğine emin olmuştu.
" Burada beklemek yasak."
Güvenlik görevlisi çocuğun yüzüne bakarak sertçe konuştu. Otuzlu yaşlarının başlarında gözüküyordu ve dik bir duruşu vardı.
"O bekliyor ama." Sehun az ilerisine duran siyah Range Rover marka arabayı işaret ederek konuştu, duruşunu bozmamıştı.
Adamın kaşları aldığı cevapla anında çatılırken Sehun omzunda hissettiği el ile arkasına dönmüştü.
" Kusura bakmayın arkadaşımdan burada beklemesini ben rica etmiştim hemen otoparka çekiyoruz aracı."
Kim Junmyeon yüzüne kondurduğu geniş gülümsemesi ve sıcak ses tonuyla konuşmaya başladığı andan itibaren güvenlik görevlisinin mizacı yumuşamış ve sorun olmadığı söyleyip yanlarından uzaklaşması bir olmuştu.
Güvenlik görevlisinin gidişini kızgınlıkla izlesede ağzından bir gülüş dışında bir şey çıkmadı Sehun'un, bu sırada Junmyeon'da elini omzundan çekmiş ve karşısına geçmişti. "Geç kaldın." dedi Sehun. "Beş dakika daha gelmezsen gidecektim."
"Geç kalmadım, sana gelmen gereken saati erken söyledim o kadar." Avukat olan yüzüne daha da parlak bir gülümseme yerleştirdiğinde, Sehun ise bu oyuna geldiği için bir kahkaha daha atmıştı.
Kim Junmyeon'un onunla bu denli uğraşmasına ne anlam verebiliyor ne de boşverebiliyordu.
" Hadi bir an önce yukarı çıkalım, patronun bizi bekliyordur."
Junmyeon hızla kapıdaki valeden motoru otoparka götürmesini rica etmiş ardından Sehun'la az önce konuştukları güvenlikten geçip asansöre binmişlerdi.
