Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Günler geçtikçe, haftalar birbirini kovaladıkça akıp geçen ve belli bir rutine giren hayatlarına alışmak insanlar için kaçınılmaz olurdu.
Her sabah aynı saate kalkıp işe gitmek, yol üzerinde ki bir yerden her gün aynı kahveyi almak ve hep aynı işlerle uğraşıp döngüyü tamamlayarak gece yatağına girmek.
Sehun gençlik yıllarını böyle şeylerden nefret ederek geçirmişti. Bu düşüncelerini o zamanlar yetimhanede çalışan ve Sehun'un kısaca Bayan Hei diye hitap ettiği görevli ile paylaştığında ise ona yanıldığını söylemişti.
Tabii ki bunu o zamanlar tam anlamıyla öğrenmiş sayılmazdı. Yaşı küçüktü ve bazı şeylere anlam yüklemek ona aptalca geliyordu.
Şimdiyse elinde her gün aynı yerden aldığı kahvesiyle iş yerine gelmişti.
Her gün mutamadiyen gördüğü yüzler buradaydı. Chanyeol Jongin'in odasında ki bir dönen sandalyede kendini çokta hızlı olmayan bir şekilde döndürüyor, Jongdae ise elinde ki tabletten günlük haberlere bakıyordu.
"Günaydın." Sehun kısa bir şekilde onlara selam verdikten sonra Jongin'in masasına yöneldi ve aldığı talimatları yerine getirmek için bilgisayarın güç düğmesine bastı.
"Jongin nasıl?" Jongdae tableti kapatıp koltuğun üstüne bırakırken sordu. Sesi endişeli geliyordu.
" En son bıraktığımda iyiydi," Sehun bilgisayarın açılmasını beklerken konuşmaya devam etti. "Doktor kafasını çarptığı için dün gece uyumasına izin vermedi. Tüm gece huysuzlandı."
"Peki şimdi yalnız mı?"
"Ablasında kalıyor." Sehun kısaca Jongdae'yi cevapladı ve dikkatini bilgisayara geri çevirdi.
"Tanrım böyle şeyler sadece dizilerde olur sanıyordum." Jongdae şaşkınlığını dile getirirken Chanyeol'de sandalyede dönmeyi bırakmıştı.
"Görevlilere göre asansör şirketinin hatasıymış..." Chanyeol ağzını açsada konuşmaya devam etmedi. Kararsız kalmış gibiydi. Sehun Chanyeol'ün yalnız kalmayı beklediğini az çok anlamıştı.
" Jongin'in bugün ki tüm planını iptal ettim ama önemli bir toplantısı var. Ona sen katılır mısın Chanyeol?" Sehun son maili göndermeden önce teyit almak için sordu.
Chanyeol kafasını sallayarak onu onayladı. " Jongdae rica etsem çizimlerimin taslaklarını toplantı için hazırlar mısın?"
Jongdae koltuğa bıraktığı tabletini aldı ve yavaşça koltuktan kalktı." Bir saate hazr olur." Odadan çıkmadan hemen önce kapının kulbunu tuttu ve Sehun'a doğru baktı. " Ve sen, dün gece uykusuz kaldığın belli eve git ve biraz uyu. Patronun işte yoksa işte yoktur."
Jongdae'nin yorumuna ikisi de güldü çocuğun çıkışı izlediler. Bir kaç dakikalık sessizliğin ardından Sehun bilgisayarı kapadı ve tamamen Chanyeol'a döndü. "Söylemek istediğin bir şey mi var Chanyeol?"
