Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yağmur tüm hızıyla yağıp arabanın camıyla buluşurken Sehun usulca kayıp giden damlaları izliyordu.
Üzerinde siyah bir takım vardı. Jongin'in özel terzisinin elinden çıkmış ölçülerine göre ustaca dikilmişti.
En son takım elbise giyişi yine böylesine yağmur yağan bir günde Taemin'in cenazesindeydi, belki de o yüzden bu kadar keyifsiz ve sessizdi.
Arabanın sürücü koltuğunda ise Jongin vardı. Oda tıpkı Sehun gibi bir takım giymişti. Saçları yapılıydı. Yoldaşı gibi oda sessizlik içinde olsa da ondan farklı olarak gergindi. Direksiyonu kavrayan elini sık sık geriyor, sıkkınlık ile kravatını gevşemeye çalışıyordu.
Kırmızı ışıklarda durduğunda kaçamak bakışlarla Sehun'u izliyordu.
Sehun bunu fark etse de aralarında ki sessizliği bozmamak adına konuşmamayı tercih ediyordu. Geçen kahve dükkanınında denk geldikleri günkü yanlış anlaşılmadan dolayı Jongin'in ona kızgın olduğunu biliyordu ve bu durumun böyle kalması için açıklama yapmaktan kaçınıyordu.
Çünkü Sehun için artık Jongin'e kapılmamak çok zordu. Eğer Jongin ona kızgınlıktan veya başka bir nedenden dolayı uzak durursa bu işini biraz daha kolaylaştırırdı.
" Geldik." Jongin arabaya bindikleri andan itibaren ilk kez konuşmuştu. Kapısını açıp hızla inerken Sehun onun arabanın arka kapısını açışını ve eşyalarını alışını izlemişti.
Ardından Sehun'da inmiş bagajdan şemsiye alıp açarken onu izleyen Jongin'e doğru uzatmıştı. "Üstün kirlenmesin."
Jongin'in cevap vermesine zaman vermeden ellerini ütülü pantalonun cebine sokmuş ve toplantının yapılacağı binaya doğru yağmurun altında ilerlemeye başlamıştı.
Otoparktan binaya fazla uzun bir yol olmasa da girişe yakın bir yerdeyken Jongin ona yetişmiş ve şemsiyeyi Sehun'a da siper edecek şekilde tutmuştu.
İkiside sessizdi ama adımları birbirleriyle uyumlu bir şekildeydi. Sehun yağmura rağmen Jongin'in parfüm kokusunu alacak kadar yakındı ona.
Neyseki bu yakınlaşma Sehun'un başını döndürmeden evvel şirkete ulaşmışlardı. Sehun en başta beri kendisinin taşıması gerektiği eşyaları Jongin'in elinden almış ve onun için cam kapıyı açmıştı. Ne kadar ona direnerek kızdırmak hoşuna gitse de onun için böylesine önemli bir toplantıda hele de rakiplerinin içinde onu küçük düşürmek yapacağı en son şey bile değildi.
"Jongin nefes al." dedi Sehun sessizce. Eliyle Jongin'in çekiştirirken bozduğu kravatını düzeltti. "Her şey yolunda gidecek."
Jongin Sehun'un sözlerinin ardından nefesini düzene sokarken yavaş yavaş nefes almaya başlamıştı. Ellerini pantolonuna silmiş ve son kez Sehun'a bakıp onay aldıktan sonra asansöre binmişti.
