Fake Life's

Küçük kız..

Her şey bir son ile başlar ve her seçim bir şeylere son vermekti doğru veya yanış olması kimseyi ilgilendirmez ve biz doğru sandığımız yanlışlar ile bu günlere gelmez mıyız...

İntikam almak zor bir görevdir.
Ne veya neye dayanarak acılnır o insana göre değişir ama buradaki bulunan kişi veya varlıklar benim intikam ateşimin ne kadar soğuk bir acı olduğunu bilmiyorlar.

Bana bakmaları ve benim onlara bakmam bitmiş ve masaya oturmuştuk..

Her kesin kendi rengi vardı ama benim rengim hâlâ yoktu. Onlar kendi aralarında telekinezi yöntemi ile konuşa durmuş ben de etrafı inceliyordum. Daha doğrusu düşünüyordum.

Neden ?!
Kim için!?              Ve!?
Nasıl?!

Bir intikam istiyordum.
Herkes benim normal bir hayatı olan üşengeç korkak ve rahat bir hayat süren bir kız profiline alıyordu.
Lakin ben bu günler için dinleniyordum.

Hikayem anlatılması güç bir hikâye sanırım en çok merak edilen şey de bu?

Toplantıları nihayet bitmişti ve beni yanlarına çağırdılar.

🍃-Öncelikle sen kimsin? " Bunu yeşil olan sormuştu!"

❄-Neden burdasın?"Bu soru maviliden gelmişti!"

🌼-Ve ne istiyorsun?"Bu da beyaz kız"

-Öncelikle bu soruların cevaplarını bilmiyorum.
Ama benim kim olduğum sorusu her kese göre değişir. Mesala ben sokaktan geçen birisine yabancıyımdır. Aynı sınıfta ,eskiden aynı sınıfta, bulunan biri için biraz tuhaf, eğlenceli, sevecen falan filabımdır. Ama aynı evde yaşadığım kişi için tembel,uyku hastası ,soğuk nevale daha nicesi bir insanım. Sen kimi soruyorsun?

☀-Seni soruyorum! "Hah bu benimkiydi "

-Soğuk. Ama mavi ateş kadar soğuk, yorgun ama yağan karın gök yüzünden toprağa düşmesi kadar yorgun. Sevgi yoksunu aynı sonbaharda dökülen toprakların yerine gelen yem yeşil bahar kadar. Kirli insanların siyaha yüklediği anlam kadar kirli.
Ama ne siyah ne beyaz ne de diğer saçmalıklar
ben zamanını bekleyen bir tohumum o kadar.