GÖLGEDEKİ DEHŞET

Grçekleri Ögrendi...

Onu bir odaya aldılar ve bir kadın yanımıza geldi." Oğlum içerde mi" dedi tedirgince. Ben de sadece kafamı sallayarak cevap vermekle yetindim.Orta yaşlı bir doktor odadan çıktı ve bize dönerek " Endişelinecek bir durum yok . Sadece gözetim amaçlı bir süre burada kalcak. O iyi." dedi. Annesinin olduğunu düşündüğüm kadın "onu görebilir miyim" diye doktora yalvarırcasına sordu. Doktor biraz durarak "sadece bir kişi ve kısa bir süre" diye ekledi. Ben ise onun iyi olduğunu öğrenince hastaneden çıktım.İlk günden geç kalmıştım okula.
×××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××
Gözlerimi açtığımda bir yatağın üzerinde koluma serum takılı şekilde uyandım. Ne olduğunu anlamaya çalışarak hafızamı zorladım . Ama başım çok ağrıyordu . Sonra kapı açıldı ve annem içeriye girdi. "Demek uyandın . Bizi gerçekten çok korkuttun"dedi hafif bir gülümseme ile . Ben de ona gülümseyerek "Bana birşey olmaz" dedim. Anneme döndüm ve beni buraya kim getirdiğini merek ettim . Ona minnettardım. Annem biraz düşünerek hoş bir geñç kız adını sormadım dedi. Ben de daha fazla kendimi zorlamayarak uykuya tekrar daldım.
×××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××Sokağın başına geldiğimde bisikletim hayla oradaydı . Kimse bisiklete dokunmamıştı. Tekrar bisiklete atlayarak okula gitmek istedim ama emin değildim. Saçlarım yüzüme çarpan rüzarın etkisiyle savruluyordu. Aslında hoşuma da gidiyördu rüzgarın yüzüme çarpması.Hayla olanları düşünüyordum ... Okula vardığımda hızlı davranarak ilerledim . Ortalıkta kimse yoktu. Herkez derste olmalıydı.Hızlı adımlarla merdivenlere çıktım ve giriş belgemde yazılı olan sınıfın adını buldum . Sınıfa girdiğimde bir yaşlı adam sınıfta ders işliyordu.Eliyle boş bir yer göstererek oturmamı işaret etti. Hiçbir SORGU sual yoktu. Ben de sessizce bir kızın yanına oturdum.Ve o kızın en iyi arkadaşım olacağını bilmeyerek.
×××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××
İşte Timuçin le hikayemiz böyle başladı. Timuçin benim en iyi arkadışımın (Açelya nın)abisiydi . Aralarında 1 yaş vardı . Üniversitenin ilk günü hastaneye götürdüğüm o kişi Timuçin di.Bunu Açelya gile ders çalışmak için gittiğimde anladım. İlk oñce ne yapacağımı bilemedim. Ama Timuçin benim o kişi olduğumun farkında bile değildi çünkü o gün o uyanmadan hastaneden ayrılmıştım. Sonra Açelya ya dönerek acil gitmem gerekiyor dedim ve onların evinden ayrıldım. Dışarı çıktığımda derin bir nefes aldım.
×××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××
  Pizzamı birazını daha yiyerek salona geçtim. Telefon yine çaldı arayan bu sefer annem değil TİMUÇİNDİ . Açmalımıydım bilmiyorum kararsızdım.Biraz bekledikten sonra açtım .     "alo" diye yanıt verdim."Çisem biraz konuşa bilir miyiz?" . Ben de "Bu saatte mi?" dedim. Evinin önündeyim, dedi. Pencereya yaklaştım ve dışarda onu gördüm.Tamam ama kısa olsun lütfen, dedim ve telefonu kapatarak  kapıyı açtım . Salona geçti .Asuman teyze evde yok mu ,dedi ben de açıklama gereksinimi duymadan "yok" diye cevapladım."Ben NASıL başlıyacağımı bilmiyorum  . Açelya olmasa senin o kız olduğunu öğrenemezdim.  Neden bana söylemedin ?". "Ben asla kendinle övünen bir kız olmak istemedim . Söylemedim işte ". Kolun hayla açıyor mu? ,diye sordu bana . Gözlerine baktım yok hayır geçti, dedim. Ve kapı zili çaldı . Kapıyı açtım annem gelmişti . Misafirimiz mi var ,dedi annem .,"Yok Timuçin de zaten gidiyordu" dedim anneme sarılarak. Timuçin ayağa kalkarak kapıya yanaştı "daha işimiz bitmedi sonra konuşacağız "diye kulağıma fısıldadı ,arkasını donüp gitti. Annem yorgun olduğunu söyleyerek odasına çıktı . Ben de yukarı çıktım ve biraz olsun  kitap okumaya çalıştım.
×××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××
Hayırrr !!yine okula geç kalmıştım. Hemen üzerimi giyinip dişlerimi fırçaladım. Annem ise bugün işe gitmiycekmiş. Bugün babam iş seyahatinden geliyor . Ama beni okula bırakabileceğini söyledi. Aslında ben de araba kullanmasını biliyordum . Fakat ebeveynlerim bana güvenemiyorlardı. "İşte okula geldik benim tatlı meleğim" . Yüzüme bir öpücük kondurdu annem. Ben de ilkokul çocuğu muamelesi gördüğüm için kızabilirdim ama vakit yoktu . Arabadan inip kendi kampüsüme gittim. Açelya ve diyer üniversiteliler sınıftaydı. Şanslıydım daha ders başlamamıştı.Açelyanın yanına oturdum.Okul bitene kadar hiçbirşey konuşmadık. Zaten dersten de bir şey anlamadım .Aklıma o gölge takıldı.Ve onu düşünüp durdum.
×××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××
    Sabahtan beri gözüm her yerde Çisemi arıyordu. Sanki benden kaçıyor gibiydi . Açelyayı aradım ve Çisemin yanında olup olmadığını sordum oda yanında  olmadığını söyledi. En son ona kütüphanede bir işi olduğunu söyleyip  yanından ayrılmış.Ben de bir umut Kütüpahaneye gittim. Çisem masum masum yağmurun yağışını seyrediyordu. Yüzünde endişeli bir ifade vardı. Kendi kendime düşünmeden edemedim . Neyi düşünüyordu böyle? Acaba bana mı kızgındı ? Kalbimin atışı hızlandı fakat nedenini bilmiyordum. İçimden o senin kardeşinin arkadaşı dedim ve kendime kızdım. Sonra Çisem in yanına oturup omzuma dokundum.  Çisem korkmuş gözlerle bana bakıyordu.

×××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××
  " Yüreğiniz ferah olsun olabildiği kadar ,en uzun gecelerim de bir sabahı vardır."
                                                     William Shakespeare
Benle düşüncelerini paylaşan arkadaşlarıma sonsuz sevgiler.♡
☆ basmayı unutmayın.