Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
• Sorgulamak ve nedensiz gülümsemek...
Kitap resimleriyle dolu kapıyı itip içeri girerken ellerimi birbirine sürterek uyuşukluğunun gitmesi için çabaladım.
- Jungkook, buradayım.
Boynuna yeşil atkısını geçiren Taehyung sakin sesiyle konuştuğunda sessiz olmaya çalışarak masaların arasından geçip yanına ilerledim.
- Nasıl oldu?
Omuz silkip, yanımdan dışarıya doğru ilerlerken onu takip ettim. Dışarı çıkınca konuşacak sanmıştım ama susmaya devam ediyordu.
- Taehyung...
Bana dönüp, hiçbir şey anlayamadığım yüz ifadesini sürdürürken, derin bir nefes verdim soğuk havaya karşı.
- Bir şey anlatacak mısın?
Yanına ilerlememi bekleyip benimle birlikte yürümeye başladı. Yeniden sessizliğe gömülen ortamı bozarak konuşacaktım ki, kızarmış yüzünü çevirip bana bir bakış atıp konuşmuştu.
- Dilime hâkim olamayıp laf dalaşına girdim. Sonuç olarak da yeteneklerini konuşturup işten atılmamı sağladı.
- Sabah yanıma uğramıştı, bir planı vardı demek ki...
Kendi kendime söylediğim sözlere aldırış etmeyip devam etti.
- Zaten ayrılacaktım ama bu ara değil. Neyse benim hatam zaten.
Hye Sung abartıyordu. O kadar çok olmaya başlamıştı ki, nefes alamıyorduk. Sabah akşam bir bahaneyle evdeydi. Bu da yetmezmiş gibi şimdi de Taehyung'un işinden olmasına neden olmuştu.
Annemi arayıp sinirimden delirecek kıvama geldiğim her an onun için sabretmemi istiyordu. HyeSung değil ama annesi iyi bir insandı, anneme hep destek olmuştu. Onca çevresinin içinde tek dostuydu. Ama kızının yaptıklarına engel olamamasını anlayamıyordum.
Karların üzerinde dolaşan gözlerim duyduğum sesle karşımdaki bedene çıktığında derin bir nefes verdim soğuk havaya karşı.
- Sorun değil, bunları göze almıştım zaten.
- Hiçbir şeyi göze almak zorunda değilsin. Annemi dinleyip nerden bulaştırdıysam seni bu işe...
Cebindeki ellerinden birini çıkarıp omzuma attığında kafasını yan yatırıp gözlerime kendininkileri kenetlerken omzumdaki elini tutarak tüm samimiyetimle mırıldandım.
- Çok teşekkür ederim Taehyung. Sana karşı hem mahçup hem de minnettarım.
- Demek mahçupsun?
Muzip pırıltıların geçtiği kahveleri benimkilerde oyalanırken yavaşca kafamı salladım onu onaylamak için.
