My Nerdy Wife: Ang tunay na buhay [Editting]

Last Chapter

Maria Clara Mapepe Point of View
Lahat na ata nasabi ko. Bago ako nag-ayos ng sarili ay sinigurado kung nasa lugar ang phone ko. Di ko na iyon dadalhin pa kapag aalis na kaming dalawa ni Clint.
Hindi ko akalain na dadating pa tong panahon na ito na mararanasan ko pa ang makasal sa taong mahal ko.
Napatingin ako sa bumukas na pintuan. "Papa" sambit ko.
"Ayos ka lang na? Namumula ata yang pisngi mo?" Pansin niya sa akin.
"Namumula?" Tumingin ako sa screen ng aking telepono. At namumula nga ako. Sobrang pula. Naglalamig rin ang kamay ko. Bakit ba ako kinakabahan?
"Ayos ka lang ba?" Ulit pa niya.
"Ayos lang po ako papa." Sagot ko.
Parang kailan lang ay galit si papa sa akin. Ngayun ay nagagawa na niya akong yakapin at tignan sa mata. "Sigurado ba kayong okay lang kay Tita na nandito kayo? Baka hinahanap niya kayo." Tukoy ko sa totoo niyang pamilya.
"Pwede bang manatili muna ako dito kahit isang oras na kasama ka? Nagpaalam naman na ako sa asawa mo."
"Okay lang po tay. Ano po bang pag-uusapan natin?" Mukang seryoso ito kaya humarap ako sa kanya. Nagtaka ako sa mata nitong biglang lumungkot.
Umopo na siya malapit sa akin at nagsimulang nagsalita. "Patawad sa mga nagawa ko sayo anak. Pinagkait ko sayo ang pagmamahal ko. Simula bata ka ay tiniis mo ang lahat ng iyon. Hindi man ako karapat dapat na maging ama mo. Gusto kung malaman mong mahal na mahal kita anak. Hinding hindi kita ikinakahiya kanino man."
Napaluha ako sa sinabi niya. Ngayun ko lang narinig ang salitang matagal ko ng inaasam na marinig mula mismo sa kanya. Ang salitang magbubuwag sa tampo ko bilang anak sa kanya. Ngayun ay minsanang nawasak.
"Matagal ko nang gustong marinig sa inyo na sabihing mahal niyo ako papa. Kahit na ganito ang itsura ko ay nagpapasalamat akong marinig ko sa inyo yan. Na hinding hindi niyo ako kinakahiya. Mahal na mahal ko po kayo!"
Lumingid muli ang aking luha. Kung kanina ay sobrang lungkot ko hindi na ngayun dahil nandito na si papa handang mahalin ako bilang anak niya. Niyakap ko siya ng mahigpit. Naramdaman kung humihikbi narin siya.
"Hwag na po kayong umiyak papa." Sabi ko pa.
"Sige anak baka naghihintay na sayo si Clint sa labas. Baka naiinip na siya sa kahihintay." Sabay sabi nito.
"Sige po tay. Tandaan niyo po mahal na mahal kita."
Tumayo na ako para buksan ang pinto. "Clint? Kanina ka pa ba diyan?" Tanong ko sa kanya na nakaupo.
"No it's okay Maria. Let's go?"
Sumakay na kami ng kaniyang sasakyan. Malimit kong maramdaman ang pagkirot ng dibdib ko peru hindi ko iyon iniinda.
"Are you alright?" Tanong niya habang sa daan ang tingin.
"Ayos lang ako Clint." Sagot ko.
Gusto ko ng pumunta sa dagat. Alam nakahanda na ang lahat doon. Ang tent na pagtutulugan namin. Lahat lahat!
"Matulog ka muna. Gigisingin nalang kita kapag nandoon na tayo." Tinangunan ko siya. Sinunod ko naman ang sinabi niya.
Napamulat ako dahil sa pagyugyug nito sa aking braso. "Nandito naba tayo?"
"We are already here"
Pagkatingin ko sa paligid ko ay wala na akp sa sasakyan. At nasa isang tent na ako. Nasa siling kami ng puno.
"Wow! Sobrang ganda" mangha ko ng makita ang dagat. Bigalang gumaan ang pakiramdaman ko.
"Come on let's eat first Maria." Sabi sa akin ni Clint. "Hon let's eat na?"
Hon? "O-osige!" Nauutal kung sabi sa kanya.
Alam sobrang bilia ng lahat. Hindi ako sanay. Asawa ko na si Clint ngayun ay asawa niya narin ako. Minadali man ang lahat ay napakasaya ko naman.
Kumain muna kami at pagkatapos ay naglakadlakad sa paligid. "Wala atang tao dito?" Ako.
Kanina pa kami dito peru wala akong napapansing nga taong naliligo o nagsasaya manlang. Parang kaming dalawa lang ang nandito.
"I rent the whole place para sa ating dalawa. Walang disturobo!" Sagot niya.
Kaya hindi na ako ngataka pa. Hindi na ako mag-eexpect na mayroon nga ni isa. Kundi kami lang dalawang mag-asawa.
"Halika may ipapakita ako sayo."
"Teka. Hwag mo namang bilisang ang takbo?" Sabi ko.
"S-sorry honey. Sige ganito nalang pumasan ka nalang sa akin para hindi ka mapagod." Sabay upo nito.
"Sure ka ba na kaya mo akung buhatin. Mabigat ako?"
"Para saan pa tong malaking katawan ko kung hindi kita mabubuhat. Sige na pumasan kana sa akin."
Pumasan na ako sakanya. Nagsimula na siyang naglakad. "Maraming salamat sa lahat Clint." Aniya ko.
"Don't be sorry honey. You deserve it. Ang maging masaya ka ay kaligayahan kp narin." Lintaniya naman.
Palapit kami sa napakalaking bata. Pqede iyong higaan ng dalawang tao. Doon ay may nakalatag na banig.
Binaba na niya ako sa bato.
"Anong ipapakita mo sa akin honey?" Ako.
"Ang lawak ng dagat." Sabay sabi niya.
"Magpagod kalang ata para dalhin ako dito eh?" Ako.
"No. This place is important to me Maria." Sabi niya.
"Ang ganda dito." Dagdag ko naman.
"I promise to my self na dito ko dadalhin ang mamahalin ko habang buhay. Alam kung hindi tayo ang nauna dito. It was lola. Siya ang unang nagdala sa akin dita. I don't know what is the significant behind it but I want lola saw how happy I am right now. Dahil dumating ka sa akin."
"Di ko alam ganyan ka pala ka corny minsan. Peru gustong gusto ko na dito." Sabat ko naman sa kanya.
Gusto ko dito ako mawawala sa mundo. Sa kalmadong lugar.
"Gusto ko dalhin mo ako dito kapag mawala na ako sa mundo Clint?" Saad ko.
"Ank ba yang sinasabi mo hindi ka mawawala sa akin Maria!"
Hindi na ako nagsalita pa. Umupo siya sa tabi ako naman ay ginawang unan ang paa niya. Pumikit na ako ng tuloyan. Hindi kita makakalimutan Clint mahal na mahal na mahal kita!
Ang buhay nating mga tao ay hiram lang. Hindi natin hawak ito. Masmahalaga na bagi ka mawala ay may pamana ka namang maibibugay sa kanila.
Ako si Maria Clara Mapepe hindi man pinagkalooban ng kagandahan, katalinuhan, at perpektong pamilya ay merun naman akong Clint na nagmahal sa akin ng totoo. Lilipas man ang panahon, maubos man ang kras. Alam kung merun ako sa puso ng taong nagmamahal sa akin. Sa huling sandali ay natuto aking magmahal at magpatawad.
Nagmamahal,
Maria Clara M. Del Monte
MY NERDY WIFE
Clinton DEL MONTE
Pinagtagpo ng una ay hindi nagkasundo. Nag-away minsan nagkakasakitan. Sa huli ay nagmahalan peru ang dulo ay kawalan.
"Bakit ngayun niyo lang to sinabi doc?" Iyak ko ng husto.
Sa pagkakataong ito ay hindi kp na alam ang gagawin ko. Kanina maayos lang kami ni Maria ngayun ay hindi ko na alam kung may bukas pang maria na aking madadatnan.
"Siya ang nagdisisyon nito Clinton." Doctor.
"Hindi niya alam na ako ang donor niya kaya bakit ganun nalang? Handa na akong mawala sa mundo!" Tulo ng aking luha.
I'm trying to understand. She lays on my tight. That time I know she's okay. I know in my self na she never let go. Let go everything because of me.
Ginawa ko lahat! Tinago ko ang lahat para lang walang makaalam and now nothing happen.
"She knows it Clinton. Simula palang."
Maslalo akong lumuha dahil sa sinabi ng doctor. Alam niya! Peru hindi siya nagsabi.
Ganun nalang ba kadaya ang lahat?
Masaya na akung lilisan at lumayo.
"Alam niya? Alam niya?" Paulit-ulit na sumagi sa utak ko ang lahat.
"Gawin niyo ang lahat. Do everything. Kung kaulngan kung humiga para simulan niyo ang operasyon gagawin ko?" Pagmamakaawa ko.
Wala na akong pakealam kung anong maging itsura ko. I want him back. Hindi ko na kaya pang mawala siya sa akin.
"It's to late Clinton. Matagal na dapat nangyari ang operasyon but Maria decided already. Alam niyang mangyayari ito. She ease all the pain para makasama kalang niya. Wala na kaming magagawa." Talikod niya sa akin.
"Maria!" Sigaw ko ng malakas. Umalingawngaw yon sa buong hallway.
"Clint, hijo what happen?" Dating nila daddy.
"She's gone! Dahil iyon sa akin!"
HINDI LAHAT NG BAGAY AY PERMANENTE. HINDI LAHAT NG LUMILISAN NAGPAPAALAM. HINDI LAHAT NG NAGMAMAHAL SUMASAYA, UMIIYAK, TUMATAWANG MAGKASAMA, NAGLALAKAD NG MAGKAHAWAK ANG KAMAY, MAYSARILING MUNDO, AT HINDI LAHAT NABIBIGYAN NG PAGKAKATAONG TUMAGAL.
I CLINTON DEL MONTE AT ASAWA KO SI MARIA CLARA MAPEPE DEL MONTE.
Ang kaisa isang babaeng nagparamdam sa akin ng inis, galit, selos, at higit sa lahat pagmamahal.
Wala man akong nagawa para sa kanya. Heto ako patuloy na mamahalin siya.
"Hi Clint gusto ko lang sabihin sayo na mahal na mahal kita. Kahit sandali lang ay naging masaya ako sa piling mo. Naramdaman kung komplete ang pagkatao ko." I started to cry as I watch the video.
"I love you. Alam kung pinapanood mo na ito sa sandaling mawala ako. Gusto ko lang sabihin sayo na kahit wala na ako sa piling mo ay hwag kang malunglot dahil nandiyan lang ako lagi sa piling mo. Babantayan kita kahit saan ka magpunta." She's crying while saying that. Pati rin ako habang pinapanood ko siya. Ito yung day na binugbog ko si Faulkerson dahil sa sobrang pag-aalala ko sa kanya.
The day na nag confess ako sakanya. And she did also. Ito yung time sobrang sayo ko.
"Okay lang sa akin namagmahal ka ng iba. Sigurado akong marami pang mashihigit sa akin. Hindi ako magagalit. Kase alam ko sa sarili ko na minahal kita sobra."
"Mahal din kita sibra Maria!"
Hindi ko alinrana ang luhang tumutulo sa pisngi ko.
"Tanda mo yung sa bukid? Yung dalawa tayong nagtampisaw sa putik. Dun nagsimula ang pagmamahal ko sayo. Alam kung wala akong chance sayo peru sa minahal mo parin ako. Hwag kang iiyak kapag wala na ako. Tandaan mp mahal na mahal kita sobra.!"
Huli niyang paalam sa akin.
Nanikip na naman ang dibdib ko. Para akong pinipiga. Napapaiyak ako habang nakatitig sa mukha niya. Ang labi niya, ang mata niyang sobrang laki, ang maingay niyang boses lahat ng iyon miss na miss ko na!
Hindi lahat ng love story ay nagtatapos na magkasama ang bida. Hindi man long distance sa aming dalawa ni Maria hinding hindi ko siya kakalimutan.
She's here at my heart kung saan hindi na mabubura sa aking puso at alala.
Ako si Clinton ang taong nagmahal ngunit patuloy paring mamahalin si Maria,
Nagmamahal,
CLINTON DEL MONTE
*************wakas***************