Erkek Lisesindeki Tek Kız (Düzenleniyor)

7. BÖLÜM

görkem
-şimdi sen benden hiç ama hiç kormuyorsun öyle mi?

Ben
-korkmuyorum lan! *dedim birden gelen bir cesaretle alla'ım bu cesaret nerden geliyo*

Görkem
-bence bundan sonra korkmalısın sonuçta şuan evde hiç ama hiç kimse yok. Senin elin ayağın bağlı ve senle şuan oda da başbaşayız. Bence kork.

Bunu demesiyle sesli bir şekilde yutkundum. Allahım nolur bana bişey yapmasın.

Ben
-(...)

Görkem
-ilk önce bilindik ama can yakan işkenceden başlayalım ne dersin?

Yapacağı şeyi az çok tahmin etmişsinizdir berki.

Yine bu dediğine karşı sustum.

Yanıma daha fazla yaklaştı. Elinde neşter vardı. Koluma öyle derin bir çizik attı ki bir an bayılacağımı sandım. Ama son anda kendime geldim.

Ben
-yapma mal!

Görkem
-ya senin şu cesaretine hayranım şimdi bu kestiğim yere kezzap dökücem ve sen burada acıyla inliceksin ben de bunu zevkle izliycem. Ama sen hala 'yapma mal' diye bağırıyorsun. Olmaz ki böyle. *dedi ve güldü*

Ve kezzapı yarama bastı. Gözlerimden benim haberim olmadan yaşlar akıyordu. Sanırım hiç bu kadar canım yanmamıştı. O ise gülüyordu. Ama gözlerinde acıma duygusuda vardı. Ama o bir sadist sadistlerin acıma duygusu olmaz ki! Hiç ses çıkarmadan ağlıyordum. Beni öylece oda da bırakıp gitti. Gittikten sonra hıçkırarak ağlamaya başladım. Hiç kimseye korkak olduğumu gösteremezdim. Yani bu 6 kişiden korktuğumu gösteremezdim. Koluma su veya buz gibi şeyler getirmediği için bayılmıştım.

Gözümü açtığımda bildiğiniz evimde ki odamdayım. Ya inşallah rüya görmüyorumdur. Sonra gerçekten çok üzülürüm. Kendime bir kaç kez tokat attıktan sonra gerçek olduğu kanaatine vardım. Kolum gayet iyi bir şekilde temizlenmiş, ve sarılmıştı. Yataktan kalktım ve banyoya gittim. Ilık bir duş aldıktan sonra ayna da kendime baktım. Yüzüm çok solgun gözüküyordu. Ama bundan sonra böyle olmayacak! Bu yaşananlardan sonra daha da güçlendim. Kimseye muhtaç değilim. Bu hayatta bundan sonra abimlerden başka kimseyi düşünmeyeceğim.

Bu arada söylemeyi unuttum. Orada 2 gün boyunca kaldım ya. Batu odaya gelip abimlerin bana onunla yani batuyla evlenmemi isteyeceğini söyledi. Yani bana hem batuyla evlenmem için hem de benim batuyla güçlerimizi birleştirmem için işkence ettiler ama kabul ettim mi? "TABİKİ HAYIR" Bunun hesabını abimlere ödetirim ama neyse yani sadece beni ne kadar önemsediklerini görmem için onlara bir oyun oynayacağım..

Dolabımı açıp alt olarak siyah kot bir şort, üst olarak da göbeğimi açıkta bırakan beyaz bir tişört ve üstüne bordo bir deri ceket giydim. Ayakkabı olarak da siyah bir spor ayakkabı  seçtim. Yüzüm soluk göründüğü için makyaj yaptım. En azından yüzümü soluk görünmekten kurtaracak bir makyaj. Fondöten rimel, ruj, eyeliner, far vb. Şeyler.

Aşağı indiğimde masa hazır bir şekilde dururken başında hiç kimse oturmuyordu. Ama içerden konuşma sesleri geliyordu. Tabiki ben bu fırsatı kaçırır mıyım? 'Hayır' o yüzden hemen duvarın arkasına geçtim. Ve göz ucuyla salona doğru baktım.

OMG!

Batu ve muhteşem arkadaşları (!) Burada!

Şuan da buradalar!

Neyse dinleyeyim bakalım.

Demir abi
-ikna edebildiniz mi evlenmeye?

Batu
-yok be abi kabul etmiyo ne yapsak kabul etmiyo.