Furkan beni eve bıraktı. Kapıya geldiğimizde
-Beni asla bırakma.
Diye seslendi.
-Asla! Sende beni asla bırakma.
-Ölene dek yanında olacağım. Ölürken bile.
-Ölümden bahsetmek yok demiştik. .
-Ayy unuttum ya özür dilerim.
-Öpeyim. Eve gidince ara.
- Tamam.
Ben içeri girip ışığı yakınca gitti. Onun aramasını bekliyordum. Saat çok geç olmuştu. En sonunda görüntülü aramıştı.
-Hadi yat bakalım.
- Yine mi ?
-Seni izlemek güzel oluyor.
- İyi bakalım.
Yatağa girdim. Biraz Furkan'ın gözlerinin içine baktım.
Birden
-Seni çoook seviyorum.
-Bende seni seviyorum.
-İyi geceler balım.
-Sanada prensesim.
***
Uyandığımda saat yedi buçuktu. Telefon bir saat arayla kapandığı için kapalıydı. Furkan uyuyordur diye düşünerek aramadım. Banyoya girdim. Çıktığımda saat sekizdi. Üzerimi giyinirken telefonum çaldı. Furkan arıyordu .
-Günaydın bitanem.
-Günaydın canım. Size geliyorum kahvaltıyı dışarda yapalım.
-Tamam.
Çok geçmeden Furkan geldi. Kahvaltı yapmaya herhangi bir yere oturduk.
-Dersin var mı bugün?
-Saat onbir de var.
-Kaçta çıkacaksın.Bir bir buçuk gibi.
-Tamam beni bekle.
-Elbette.
İkimizde sırıtıyorduk. Kahvaltımızı yaptıktan sonra Furkan beni üniversitenin önüne bıraktı.
-Seni seviyorum. Kendine iyi bak
-Bende seni seviyorum. Sende kendine iyi bak.
Arabadan indim. İçeri girene kadar bekledi . Kapıdayken git işareti yaptım. Omuz silkti.
O öyle yapınca içeri girdim.
***
Üniversiteden biraz uzak bir yerde Furkan'ı bekliyordum. Kaçta geleceğini söylemedi. On dakikadır bekliyordum. Derken arkadan motor sesi duyuldu. Furkan olamazdı,değildi de zaten. Ses kesildi,arkadan bana doğru birisinin geldiğini hissediyordum. Birden korku bastırdı. Elinde bıçakla boynuma sarıldı. Refleksle çığlık attım.
-Yardım Edin. İmdaaaatt.
-Kes sesini.
-Kimsin sen ? Ne istiyorsun.
-Kim miyim ben? Babanın belalarından. Borcunu ödemesi gerekiyor ve tek şansımız sensin.
Böyle diyince adamın ne istediğini anladım. Derdi paraydı. Babamın daha kaç kumar borcu vardı acaba?
-Bilmiyorum ben. Bırak beni.
İçimden Nerdesin Furkan diye geçirdim.
Birden kulağıma adamın uğultu sesi geldi.
-Kimse benim meleğime dokunamaz.Ne istiyorsun lan?
-Babasının borcu var.
-O zaman git babasından iste. Bir daha görmeyeyim seni bu kızın yanında .
Elindeki bıçağı düşürmeyi başardı ve kafa attı Furkan. Adam tek gelmesine pişman olmuş gibi bir tavır takındı. Motoruna binip gitti.
Yerde oturup ağlıyordum.
-Ağlama.
Dedi Furkan.
Beni kucağına alıp arabaya bindirdi.
Yolda giderken
-Özür dilerim Ecem. Seni bekletmemeliydim. Ama lanet olası trafiğe takıldım. Özür dilerim.
Bunları ağlayarak söylüyordu.
Yanağından öperek
- Senin suçun yok.Hepsi benim hatam. Okulda beklemeliydim.
- Bir yere gidelim.
-Eve gitsek iyi olacak. Çok yoruldum.
-Hadi ama. Benimi kırıyorsun. Lütfenn.
-İyi tamam.
Sesinde çok sevecenlik vardı. Kıramadım.
-Furkan burası harika bir yer !
