{Chapter 5}

2.8K 80 13
                                    

LONDEN - 9 MAART
De bel luidt. Het is 12u 's middags, tijd om te lunchen. Gelukkig hoeven Justin en ik alleen in de avond de afwas te doen in verband met school. Anders was mijn leven nog zwaarder dan het al is. Ik heb mijn AirPods in en luister lovely van Billie Eilish, mood. Billie haar muziek is zo persoonlijk en mooi, het galmt door mijn oren, haar stem is hemels. Ik loop strompelend door de gang en bots af en toe perongelijk tegen een jongen op, oops. 'Hey Em!' Een arm wordt over mijn schouder gelegd. Ik kijk op, 'Oh hey Nick!'. 'How's life?' Vraagt hij vrolijk. 'Buiten het feit dat ik mijn eerste straf gekregen heb, wel oké.' 'Ben jij zo'n badgirl dan?' Vraagt hij grijnzend. 'Nou het was Justins fout!' Waarom rolt Justins naam lekker over mijn tong? Uhm- tf. Ik ben zo cringe. Mijn gedachtes slaan op hol, ik mag NIET, maar dan ook echt NIET verliefd worden. Nick brabelt wat onzin over Justin die de leader is van het football team. Wow wacht, dat is helemaal geen onzin! Dat is geweldig-. Stop Emma, het is wel onzin. Ik word moe van mezelf. Opeens wordt mijn liedje verstoord door mijn kapot irritante beltoon, ugh. 'Nick ik word gebeld, ik kom zo wel naar de kantine, right?' 'Is goed, tot zo babe!' Ik geef hem een kort knikje en zie dat het een inkomend FaceTime gesprek is van Julie. Yes!!! Ik neem op. 'Hey Juuuuuuul omg! Ik mis je zo erg.' 'Emmie! Ik mis je nog meer dan, dan... dan meer!' 'Hoe is het in kikkerland?' 'Vreselijk saai zonder jou, come back naar Amsterdam please!' 'Londen is gaaf! Kom jij maar hierheen.' Zeg ik lachend. 'Shit, ik moet hangen, we appen wel, ik moet alles horen! Doei Emmie!' Ze vouwt haar lippen in een kus en maakt een overdreven geluid waardoor ik in de lach schiet. 'Joe! Cya later!' Ik hang op en loop richting de kantine die alweer stampvol zit. Ik hoop dat Linde zo ook weer komt, ze is echt aardig. Ik kijk rond en zie dat Nate me wenkt te komen. Ik loop naar de groep toe en struikel perongelijk over mijn eigen voeten, waardoor ik bij Gale op schoot beland. 'Shit sorry! Sorrysorrysorry!' Gale moet lachen. 'Blijf maar zitten hoor, stiekem is dit je truc om me te versieren.' Zegt hij plagerig. Ik moet ook lachen en ga iets comfortabeler bij hem op schoot zitten. Ahmed gooit me een banaan toe en ik vang hem perfect. 'Lekker Em!' Roept hij lachend. Ik schild mijn banaan en luister mee naar de gesprekken tussen de jongens. Ik merk dat Nick me steeds aankijkt, zijn blik in zijn ogen is onduidelijk... Maar hij lijkt... jaloers? Net als ik een hapje van mijn banaan wil nemen komt Justin aangelopen. Hij lijkt geïrriteerd? 'Emma, ga van Gale af.' Wow. 'Doe normaal Justin en ga naar je meelopertjes toe.' Zegt Gale op een arrogant toontje. 'Gale gedraag je, en Emma ga van hem af. Nu.' Wow wat is er met hem aan de hand? Gale duwt me voorzichtig van hem af en staat zelf op. Hij loopt boos op Justin af, en andersom ook. 'Wtf gast ik bepaal zelf wat ik wel én niet kan doen bij een meisje, zijn jouw problemen niet vriend.' Zegt Gale waarop Justin antwoord dat hij veel meer te zeggen heeft en meer macht heeft. Wat een arrogantie. Plots deelt Justin een harde klap uit, ik schrik me dood. Ik zie dat Gale zijn neus begint te bloeden en wil hun stoppen. Ze mogen niet vechten om mij! Maar dat doen ze wel... Zegt een stem in me. No shit sherlock. Ik wil opstaan en Nate en Nick proberen me nog tegen te houden maar ik sta al op.Ahmed is gevlucht en de rest van de aula kijkt me grote ogen toe, Justin is ondertussen sterker gaan staan met zijn twee meelopertjes achter hem. Pfft. Ik loop naar ze toe terwijl Nick half aan me trekt. Maar ik ben hem te snel af. Ik kom tussen ze staan maar ze hebben het niet door, komt waarschijnlijk vanwege mijn kleine lengte. Ik zie dat Gale zijn neus bloed en wil hem helpen maar hij ineens voel ik een keiharde vuist mijn slaap raken, en toen werd het zwart voor mijn ogen...

LONDEN - 9 MAART
Ik knipper voorzichtig met mijn ogen. Au, het ligt is zo fel... Een hevige pijn gaat door mijn hoofd heen. Wat is er gebeurt. 'GODZIJDANK! Meid je bent eindelijk wakker! Lieverd toch.' Linde aait me door mijn blonde haar. Ik zie ook dat mijn vader, Justin, Gale, Nate, Nick en Ahmed rond mijn bed staan. 'W-wat is e-r gebeurt?' Stamel ik. Linde wilde net uitleg geven toen ineens mijn vader haar al voordat ze was begonnen had onderbroken. 'Gale en Justin hadden een gevecht,' begon hij half grommend. 'Ze hebben jouw geraakt in plaats van elkaar.' Wow... 'Perongelijk.' Zei Gale erachter. 'Het was jouw fout.' Snauwde Justin naar Gale. 'Hou je-.' 'JONGENS! Stilte!' Mijn vader klinkt aardig boos en stuurt ze weg. 'Hoe voel je je?' Vraagt Nick bezorgd. 'Kut.' Zeg ik kort maar krachtig. 'Taalgebruik.' Sist mijn vader. 'Ahmed komt naar me toe en geeft me een kus op mijn voorhoofd. 'Ik heb een cadeautje voor je sis!' Ik moet lachen, Adam en ik zijn vanaf nu gay-besties. Hij geeft me een tasje van Victoria's Secret. Ik open het pakketje, godzijdank geen ondergoed, dat zou erg ongemakkelijk zijn geweest. Ik haal er een bodymist uit. 'Aaaaw Ahmed! Je bent zo sweet! Thanks!' Hij rolt lachend met zijn ogen. 'Duh, alle Ahmed's zijn sweet!' Ik hou van hem. Nate stelt dan voor om te gaan en mij met rust te laten. 'Je hebt rust nodig.' 'Groot gelijk!' Maakt Linde duidelijk. Ze gaan weg en lopen allemaal de kamer uit. Ik val rustig in een diepe, diepe slaap...

Try meWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu