Try me

{Chapter 4}

LONDEN - 8 MAART
Het is ongeveer 23u. En ik ben al aardig moe, het was ook een hectische en lange dag. Ik, Emma Anderson, heb Justin vernederd. Zover je dat vernederen kan noemen dan... Ik lig al vanaf 20u te wachten op Julie, ik moet maar dan ook moet haar FaceTimen. Maar ze heeft hockeytraining, ugh. Twijfelend scrol ik door mijn contacten heen. Ik kan ook Matthijs bellen, hij is harstikke gay, zo leuk!! Ik kan het super goed met Matthijs vinden, we hebben in Amsterdam vaak afgesproken: we gingen vaak samen shoppen, lunchen en milkshakes drinken bij Corner Bakery. Iedere woensdagmiddag, na school, gingen Matt en ik uren praten in de Corner Bakery. We bestelde ook altijd extra veel eten, van red velvet pancakes tot een gezonde geitenkaas salade. Ik mis hem. Ineens komt er een in een fractie van een seconde het beeld van Joris en mij voorbij, het beeld dat hij me zoende. Hij pakte me liefdevol vast, nu ik eraan terug denk, krijg ik lichte kriebels in mijn buik. Wat is dit? Ik heb echt een vriendje nodig hoor... Ik wil gewoon een leuke, spontane jongen die me niet zal breken, in mijn verleden is dat vaak genoeg gebeurt. Ik moet harder voor mezelf zijn, en het spel niet spelen als een rat in de val. Morgen is dan ook mijn eerste officiele lesdag, dat gaat nog wat worden. Ik zie het al voor me, dan zegt de leraar 'stel je even voor', dat gaat sowieso helemaal mis! Ik moet meer durven en mijn gestotter en verlegenheid moet stoppen. Ik wil het liefst zijn zoals Julie altijd was, ze is zo stoer vergleken met mij. Ze rookt, drinkt, draagt aesthetic kleding en is echt een baddie. Terwijl ik dat softy meisje ben die altijd rood wordt als jongens tegen haar praten. En het probleem is, ik wil dat niet meer zijn! Vanaf nu zie ik allemaal jongens. Ik moet wel veranderen, punt uit. Oke, ik pieker nu al uren. Mijn wekker geeft 00:00 aan. Lets sliep.

LONDEN - 9 MAART ( a monday )
'Piep- piep- piep-' Van irritatie kreun ik. Kut wekker. Waarom bestaan wekkers? Ze maken ten eerste een vreselijk geluid en zijn ten tweede er niet om je te helpen, wekkers maken me depressief. Bah. Ik kijk hoelaat het is en merk dat ik nog precies een half uur heb om me klaar te maken. Eerst ontbijt, en dan les. Ik trek mijn gloednieuwe kledingkast open en merk dat ik die nog niet heb ingeruimd, maar dat is inprincipe ook niet nodig. Ik moet namelijk een uniform aan. En ook nog eens een rokje! Lekker dan. Ik trek met tegenzin het uniform met de veel te kleine, bijpassende schoenen aan. Ik lijk wel een levende babyborn pop. Just ew. Ik loop naar mijn badkamer en borstel door mijn haar. Ik besef me nu pas dat ik in dit gigantische gebouw leef met ontelbaar veel jongens. Jongens die vreselijk lekker zijn, help. Dit wordt nog wat. Ik maak een hoge staart van mijn blonde, glanzende haar. Ik doe een mini beetje mascara op, mijn wimpers moeten echg groeien, ze zijn veeeeel te kort! Ik pak nog even mijn tas met de gloednieuwe boeken erin. Ik heb nog niet eens moeite gedaan om te kijken naar de vakken die ik heb. Ik gaf alleen aan dat ik graag vakken wou volgen die met de economie te maken hebben. Economie is nou eenmaal mijn ding! Ik gooi mijn tas op mijn schouder en was vergeten om nog een beetje lipgloss op te doen, oops. Ik loop mijn kamer uit en ren de trap af. Ik loop in mijn eentje de inmiddels al ramvolle eetzaal binnen. Ik zwaai vrolijk naar het groepje van Nate, mijn nieuwe vrienden. 'Hey schatten!' Zeg ik vrolijk. 'Pfft Em, jij bent wel heel vrolijk op je eerste dag hé?' Vraagt Gale lachend. 'Niet echt eigenlijk, maar ik moet even faken.' Zeg ik met een wonderbaarlijk mooie knipoog, not. 'Sexy knipoog!' Gilt Ahmed. Jup, hij is gay. 'Guys, mag ik jullie nummers, snap en insta?' Ik krijg ze en voeg ze allemaal toe, ik hou nu al van deze jongens, wow. Terwijl ik geniet van een broodje Nutella kijk ik de aula rond. Oke, iedereen die dit leest weet dat ik Justin zoek, tss, laat me. Na een tijdje zie ik hem zitten in een grote groep jongens. Tja wat had je anders verwacht, honderd chicks om hem heen, als hier meisjes waren was dat sws wel het geval, maar jammer voor JOU Justin, ik ben het enigste meisje hier. Toen ik dat zei liep er uitgerekend nu een jonge, vrolijke meid naar binnen, ze was sws ouders dan 20, dat zag je. Een paar jongens begonnen te joelen en floten. Ew. Het meisje zoekt naar iets of iemand, toen ik oogcontact kreeg, liep ze lachend op me af. 'EMMA!' Schreeuwde ze half. Wow, die is vrolijk. Ze geeft me een knuffel en stelt zich voor. 'Ik ben Linde! Stagaire van je pa. Eindelijk is een leuke meid hier. Wendy van de receptie is namelijk een bitch.' 'Ik dacht precies hetzelfde!' Zeg ik lachend. Ik mag Linde nu al! 'Wij worden elkaar partners in crime!' Zegt ze op een grappig toontje. De jongens inclusief ik schieten in limde lach. Ze is super lief, ik mag haar 100%. 'Linde, Emma.' Ineens stond Justin achter ons. Wow. Kan hij teleporteren ofzo? 'Hoe weet je mijn naam.' Snauw ik hem toe. 'Ik heb zo mijn bronnen.' Zei hij terwijl hij op zijn achterhoofd krabt. Verdomd sexy. Linde vindt hem blijkbaar wel interresant. 'Justin, leuk jou ook weer eens te zien! Ik heb je gemist.' Wow kennen ze elkaar? 'Ik jou ook schat.' Deze woorden verlaten zijn mooie mond. Hebben ze een relatie ofzo? Linde geeft hem een speelse knipoog en geeft me weer aandacht. Justin loopt weg en schenkt me een jsjwbdkshns sexy knipoog. Ik trip, waarom is hij zoooooo hot. 'Leef je nog Emmie?' 'Huh- oh ja!' Ik glimlach een beetje omgemakkelijk. 'Vind je dat ook?' 'Huh wat.' 'Tss, je droomde zeker over Justin...' 'Huh- uhm nee sorry ik ja ik..' Kut je doet het weer Emma, ben niet zo verlegen... Zegt een stem in mij. Alright. 'Nee mijn veter zit los volgensmij.' Zeg ik zonder te weten wat ik zei. 'Je hebt laarsjes aan mop.' Oops. Im dead. Nu kom ik er pas achter dat de jongens aan onze tafel half meeluisteren. 'Sukkeltje.' Fluistert Nick plagerig in mijn oor. Niet rood worden! Niet rood worden! 'Zijn jullie klaar met eten?' Vraagt Ahmed aan ons, 'Dan kunnen we naar de les.' Ahmed helpt me, thank god. 'Ja ik wel!' Zeg ik, en ik sta tegelijk met hem op. 'Wij komen zo wel.' Zegt Gale. Ik en Ahmed brengen onze afwas naar de lopende band en gaan opzoek naar het Engels-lokaal, aangezien ik bij hem in de klas zit. Ik ben er ook achtergekomen dat ik bij Nate zit. Helaas ook bij Justin, Caleb en Blake. Ew.

Iedereen zit in het lokaal. Ik zit langs Ahmed, helemaal achterin. Langs ons zitten Justin en Blake, ze zijn oprecht kapot irritant. Echt aandachtzoekers. Als ik voor de zoveelste keer een propje tegen mijn hoofd aan krijg gegooit word ik echt chagrijnig. 'Justin stop!' Ik voel gwn die grijns op zijn gezicht. Oshdkshsn waarom moet hij zo hot zijn?!? Ahmed is deze les verassend stil, ik vroeg al een paar keer of hij 'oke' was, hij zei van wel, maar 't lijkt van niet. Voor de 8272828e keer krijg ik een propje tegen mijn hoofd. 'JUUUUUSTIN!' Schreeuw ik. Alle jongens draaien om en kijken me aan. Inclusief de Engels leraar. 'Mevrouw Anderson, je mag dan wel de dochter van mr. Anderson zijn maar je hebt niet het recht om mijn les te verstoren! ERUIT!' Ik word boos. 'Meneer het is Justin zijn schuld!' 'Dan gaat Justin maar met je mee, ophoepelen en meld je bij je vader! Nu.' Geïrriteerd staan Justin en ik op. Meneer Engels en ik gaan geen fijn jaar krijgen op deze manier. Als Justin en ik het lokaal uit zijn moet hij keihard lachen. Wtf. 'Justin wat mankeert jou?!' 'Niks babe, ik wou je gewoon een beetje plagen.' Zijn lippen krullen omhoog en ik geef hem een harde duw. 'Soso, pit heb je!' 'Justttinnnnn! Stop.' 'We hoeven ons niet te melden? We kunnen ook gewoon in de aula zitten, of naar mijn kamer gaan hmmm?' 'EW.' Zeg ik ietsjes hard. 'Dat je weet, ik ga never jouw kamer binnen, dat is waarschijnlijk een vieze varkenstal met lege flesjes bier en-' Hij onderbreekt me. 'Touché.' Zegt hij met een knipoog. Wéér die sexy knipoog. Ik trek hem aan zijn arm mee naar het kantoor van mijn vader. Na drie keer kloppen lopen we binnen. Hij had me al verwacht zo te zien. 'Emma! Het is potverdorrie je eerste dag, wat mankeert je? En Justin, gedraag je nou verdomme een keer!' Justin lijkt het commentaar van mijn vader niks te boeien. Waarschijnlijk denkt die aan iets totaal anders, jullie weten wel wat ik bedoel ;). 'Allebei mogen jullie een week de afwas van de kantine doen, en geloof me, dat is geen pretje, en nu wegwezen en je excuus aanbieden bij mr. Watson.'