Try me

{Chapter 15}

Geïrriteerd stamp ik met mijn linkervoet op de grond. Jezus, waarom heb ik helemaal niks om aan te trekken? En waarom pas ik de helft van mijn kleding niet meer? Verveeld kijk ik naar de kledingstukken die verstrooid door mijn hele kamer heen liggen. Ik heb echt nieuwe kleding nodig. Plotseling zie ik onder mijn bed iets uitsteken wat mijn aandacht trekt. Ik loop ernaartoe en vis een schattig jurkje, die ik vorige zomer veel droeg, onder het bed vandaan. Het is een zwart, kort jurkje met hele kleine gouden bolletjes erop, ook hoort er een leer riempje bij met gouden details erop. Dit word 'em sowieso. Ik trek snel het jurkje aan met het riempje en trek mijn Dr. Martens laarsjes erbij aan. Ook doe ik snel even wat gloss en mascara op, verder heb ik niet echt iets nodig want ik wil voor Justin niet overkomen als een opgeblazen barbie pop... Na mezelf een beetje opgemaakt te hebben borstel ik snel door mijn haar en werp ik een zak maltesers naar binnen, vraag me niet of ik honger heb. Ik moet opschieten als ik niet gesnapt wil worden. Snel vul ik mijn Dior-tasje vol met troep die ik waarschijnlijk niet eens nodig ga hebben.

De belangrijkste vraag van nu is hoe kom ik beneden zonder dat iemand me ziet? Ik bedoel niemand, niet eens Julie, mag hier achter komen. Ik kijk de kamer
rond en zie geen andere optie dan het raam. Zuchtend loop ik naar het raam en kijk ik naar beneden. Holy shit! Dat is echt wel een paar meters hoor... Oké dat wil ik liever niet doen. Ik bedoel dadelijk breek ik mijn been en dan is het 'dag Justin!' Ik ga wel via een van de achterdeuren, bijvoorbeeld die ene in de keuken van de kantine, dan kan ik via daar via een container over het hek klimmen en kan ik zo naar Justin toe! Goed plan toch? OK WHATEVER, LET'S DO IT!

Snel ren ik door de gangen naar de keuken van kantine, aangezien het nogsteeds vakantie is zijn de meeste jongens er niet en zal er niemand in de kantine te vinden zijn. Ik trek de deuren van de kantine open en zie tot alle opluchting niemand zitten. Ik loop door naar de keuken en vlucht zo snel mogelijk door de achterdeur. Strak volg ik mijn plan en klim ik via een vieze container over het ietwat hoge hek. Jullie chick Emma is best lenig hoor (;!

Zodra ik veilig buiten het terrein ben check ik nog even zijn adres. Ik ga wel lopend want anders ziet mijn pa mijn uber-afschriften, en ja ik moet dit natuurlijk wel allemaal stiekem doen. Hij mag van niks weten!

Na een minuut of 10 ben ik veilig zonder aanranders achter me aan bij het adres van Justin zijn schuilplaats aangekomen. Vol zenuwen kijk ik naar een oude schuur wat totaal verlaten lijkt, tja logisch dat hij nu onvindbaar is... 'Emma!' Hoor ik ineens achter me. Verschrikt draai ik me een kwartslag om en zie ik de meest lekkere jongen die ik ooit heb gezien voor me, Justin fucking Adams.

Ik versla een klein gilletje en ren naar hem toe en spring met mijn volle gewicht in zijn armen. Lachend vangt hij me op en kijkt die me met pretlichtjes in zijn mooie ogen aan. 'Ik heb je gemist, prinses.' Fluistert die grijnzend. Lachend kijk ik hem aan en blozend door de bijnaam die ik enorm gemist heb. 'Ik heb je zo gemist Jus... echt waar ik kon al deze tijd gewoon niet stoppen met aan je te denken.' Hij zet me terug op de grond en kijkt me met nog steeds die schattige pretlichtjes in zijn ogen aan. 'Wat dacht je van mij Emma? Het enige wat er rond ging in mijn hoofd was je naam.' Hij loopt dichter naar me toe en legt zijn hand op mijn kont en zijn andere hand plaatst hij op mijn wang. Hij plant zijn lippen op de mijne en het voelt zo verschrikkelijk goed. Wat doet deze jongen met me?

Daar staan we dan, zoenend voor een vies, oud kietje. Zou dit dan echt het begin zijn van iets? Iets wat ons leven totaal zal veranderen?

———————-
Ja ik ga weer schrijven ! (;