Melez 2-3 |TAMAMLANDI|

❤️10❤️

İyi okumalar ❣️💕
Nyks'tan...
Lite"Nyks lütfen... Bir kere dinle..." derken elimi tutmaya yeltenmişti. Hızlıca geri çektim ve"Neyi?! Bizim ile çok iyi oynadığınızı mı!? Bari eğlendiniz mi!? Sana bir şey söyleyeyim mi? Biz tam vazgeçtiğimiz de geldiniz. Artık ne bana ne de Atalent'i üzmez gidişiniz..."

Lite burukça gülümsedi ve"Emin misin? Nyks sen benden vazgeçemezsin." dedi kendinden emin bir şekilde.

Alayla güldüm ve"Öyle mi? Hayatımda nelerden vazgeçtim Lite. İnan senin lafın bile olmaz. Şu an çıkıp gitsen, canım yanmaz. Artık hiç biriniz umurumda değilsiniz. Tek önemsediğim ailem. Eğer onlara dokunmaya kalkarsınız ölürsünüz. Şimdi git kölesi olduğun konseyin yanına." o kadar duygusuz söylüyordum ki şimdiye kadar çoktan vazgeçmesi gerekirdi.

Lite zihnime girmeye çalışmasına karşın kahkaha attım." Şaka yapıyor olmalısın. Benim zihnime girebileceğini mi sanıyorsun? Lite, siz gittikten sonra biz Atalent ile tahmin edemeyeceğiniz kadar güçlendik. Yeni güçlerimizi keşfettik. Sizin gitmeniz bizi güçlendirdi. Anlayabiliyor musun? Ve sen gelmiş benim zihnimi okumaya çalışıyorsun."

Yüzü duygudan duyguya giriyordu. Ne yapması gerektiğini o da bilmiyor gibiydi. Yanımıza birden Atalent ışınlandı. Derin bir oh çekip"Lite, Carlos bana her şeyi anlattı. Yani birazını, anlatacakken kayboldu birden. Bana anlat. Lütfen siz köle misiniz? Konsey sizi zorla mı tutuyor?"

Atalent'den
Lite derin bir nefes aldı ve yavaşça başını salladı. İçimde kötü bir his vardı... Lanet olsun tehlikedeydi. Konsey onu izlerken bu kadar durması bile şans eseriydi.

Nyks'a döndüm."Hızlı ol. Lite ile eve git. Konsey her an bir yerden çıkabilir." sırtımda keskin bir acı ile çığlık attım. Lanet olsun! Kazıktı. Lite hızlıca kazığı çıkarırken ben yavaşça güç kaybediyordum.

"Lanet olası sıvı!" derken derin bir nefes aldım. Vücuduma giren şey... Sıvı değildi! Dizlerimin üstüne düşerken hırlıyordum. Carlos'un kanı vardı üstünde...

Kokusundan anlamıştım. Gözlerim kararırken "Nyks, Lite'ı al ve git! Çabuk ol ve sakın Lite'ın kanının vücuduna girmesine izin verme."

Şimdi anlamıştım. Beni pasifleştiren Carlos'un kanıydı... "Ah! Lanet olsun."  "Bence de" diyen sesin sahibine döndüm. Lanet olası büyücü konseyinin bir üyesiydi!

"Bence seni öldürmeliyiz artık. Carlos nerede? Biraz eğlenelim" "Lanet olası!" diye bağırmam ile havada şimşek çaktı. En azından bu kadar gücümün olması bana yeterdi.

Carlos elleri ve ayak bilekleri zincirli bir şekilde karşıma geçmişti. İnliyordu... Elleri ve ayak bilekleri kanıyordu. Kanı çok güzel kokuyordu.

Gözlerimin mora dönüştüğünü hissettim. Bu süperdi, karşıma geçen büyücüye döndüm. "Beni ve Carlos'u bırakıyorsun. Hemen!" bir an sersemledi.

Carlos'un zincilerini çözmesi ile Carlos bana saldırdı. Hızlıca ayağa kalkarken bizi bir ormana ışınlamıştım. Eğer eve gitseydik, bu hali ile Carlos'u yaşatmazlardı.

Carlos birden kurda dönüştü ve üstüme atladı. Kalbim ile beynim birbirine çelişirken ne yapmam gerektiğini düşünmeye çalıştım.

Kabim, 'Unutma o senin sevdiğin adam ve kendinde değil'  derken mantığım 'O kaçığın teki! Bir yaptığı diğerini tutmuyor ayrıca öyle olsa bile şu an seni öldürecek!'  biri karşılık ver ye bağırırken diğeri sessiz kal, zarar verme diyordu.

Elimi kulağının arkasına yerleştirdim ve yavaşça okşamaya başladım. "Sakin ol... Şşş" bu hep işe yaramıştı. Lütfen Tanrım bir kere daha işe yarasın!