Ο Ρόις ξύπνησε κάποια στιγμή μες τη νύχτα, με τη Μυρτώ στην αγκαλιά του. Δεν μπορούσε να πιστέψει αυτή τη μοναδική εμπειρία που είχε ζήσει μαζί της. Με καμία άλλη γυναίκα δεν του είχε συμβεί αυτό. Θυμήθηκε όταν νόμιζε ότι την είχε χάσει, πως ένιωθε τον πανικό να τον πνίγει στην προοπτική ότι δεν θα τη ξαναέβλεπε!
Αυτή η κοπέλα είχε γίνει σημαντική για αυτόν και αυτό ήταν αρκετά ανησυχητικό. Λίγος καιρός μαζί της θα τον έκανε να τη χορτάσει, σκέφτηκε προσπαθώντας να καθησυχάσει τον εαυτό του. Εξάλλου και εκείνη έπρεπε κάποια στιγμή να επιστρέψει στην οικογένεια της!
Εκείνη τη στιγμή μες τον ύπνο της η Μυρτώ, τρίφτηκε πάνω του, κάνοντας τον αντρισμό του να εκτοξευτεί. Μην μπορώντας να αντισταθεί, άρχισε να της δίνει φιλιά στο λαιμό.
Η Μυρτώ ξύπνησε σε ένα τεράστιο κρεβάτι, με τον Ρόις να της δίνει φιλιά! Αυτό που γινόταν ήταν μια τρέλα αλλά δεν την ένοιαζε πια! Την έκανε να νοιάζεται μόνο για αυτές τις εξαίσιες αισθήσεις που της δημιουργούσε.
Η πρώτη της φορά ήταν τελείως διαφορετική. Ο άντρας εκείνος ήταν απότομος μαζί της και δεν είχε προλάβει να νιώσει τίποτα πέρα από πόνο. Τώρα όμως ήταν τελείως διαφορετικά.
Ο σκληρός ανδρισμός του κουνήθηκε στην πλάτη της. Γύρισε το κεφάλι της και χαμογέλασε.
«Είσαι ξύπνιος!»
«Αρκετά για να σε θέλω ξανά.»
«Ξανά!» αναφώνησε εκείνη. «Γίνεται τόσο σύντομα;»
«Ομορφιά μου, γίνεται και πολύ πιο σύντομα, αλλά ήθελα να ξεκουραστείς λίγο πρώτα» της είπε με ένα πονηρό χαμόγελο στα χείλη του.
Τη γύρισε ανάσκελα και άρχισε να τη φιλάει τρυφερά. Όταν τον τράβηξε πάνω της, άρχισε να λεηλατεί τα χείλη της αχόρταγα.
Κάθε φορά είναι διαφορετικά! Σκέφτηκε μες την παραζάλη της. Έβαλε το χέρι της ανάμεσα τους μην μπορώντας να κρατηθεί άλλο και τον ένιωσε σκληρό και απαλό ταυτόχρονα! Αναστέναξε και εκείνος βόγκηξε. Άνοιξε τα πόδια της και τον υποδέχτηκε μέσα της με κομμένη την ανάσα καθώς έμπαινε ολόκληρος.
Εκείνος άρχισε να κινείται στην αρχή αργά αλλά στη συνέχεια ολοένα και πιο γρήγορα. Ξεκόλλησε το στόμα του από το δικό της και είπε το όνομα της.
Η Μυρτώ ένιωθε την ηδονή ολοένα να αυξάνεται. Όταν έφτασε στην κορύφωση, φώναξε το όνομα του και την ακλούθησε αμέσως εκείνος. Την έσφιξε στην αγκαλιά του και προσπάθησαν να ξαναβρούν μαζί την ανάσα τους. Χωρίς να ξεκολλήσει από πάνω της, γύρισε στο πλάι και την έκλεισε στην αγκαλιά του.
«θα με πεθάνεις!» της είπε όταν η ανάσα του ηρέμισε.
«θα ήταν γλυκός θάνατος όμως» του είπε και του χαμογέλασε πονηρά.
Τα μάτια του έλαμψαν από ευθυμία. Σίγουρα θα τον πέθαινε!
«συμφωνώ!» της φίλησε τρυφερά στο στόμα και ύστερα αποκοιμήθηκε.
Η Μυρτώ δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Άκουγε τη ρυθμική ανάσα του καθώς απολάμβανε την αίσθηση να την κρατά στην αγκαλιά του.
Η συνειδητοποίηση ήρθε σιγά σιγά και τη παρέλυσε.
Ήταν ερωτευμένη μαζί του!
Ερωτεύτηκε τον άντρα που την αγόρασε αλλά και που από την πρώτη στιγμή που τη γνώρισε δεν της φέρθηκε παρά μόνο με τρυφερότητα και σεβασμό. Ακόμα και όταν ήταν θυμωμένος μαζί της.
Της είχε πει να μην φοβάται πια, ότι θα είναι ασφαλής μαζί του, αλλά πώς να μην φοβάται την προδοτική καρδιά της η οποία είχε δική της βούληση και διάλεξε να χαριστεί σε αυτόν τον υπέροχο άντρα.
Τον αγαπούσε, κι όμως δεν έπρεπε εκείνος να καταλάβει τα συναισθήματα της. Έπρεπε να τα κρύψει. Αρκετά ευάλωτη ένιωθε είδη. Μπορεί τώρα να φαινόταν ξετρελαμένος μαζί της, αλλά ήταν απλά πόθος και είχε πικρή εμπειρία από το πόσο εύκολα χάνεται το ενδιαφέρον στους άντρες.
Αμέσως αποφάσισε να ζήσει την κάθε στιγμή μαζί του και να τις φυλάξει μέσα της, για όταν πια θα την είχε βαρεθεί και θα έμενε πάλι μόνη της.
Γύρισε και τον κοίταξε να κοιμάται γαληνεμένος με το ένα χέρι του περασμένο γύρω της, να την κρατά στην αγκαλιά του. Τον φύλησε στον ώμο, νιώθοντας να χαλαρώνει, μέχρι που τα βλέφαρα της βάρυναν και αποκοιμήθηκε.
Πως σας φάνηκε το κεφάλαιο? Ο Ρόις δεν μπορεί να δεχτεί ότι ερωτεύεται τη Μυρτώ! Θα το καταλάβει άραγε σύντομα! Ευχαριστώ πολύ τη Stella261997 για τα gif!