kendini bir anda nikah masasinda bulan ve baska çaresi olmayan bu dünyalar güzeli kız karsindaki gizemli playboyla nasil bas edicek ?
"beste özer , kendi özgür iradenizle yağız dinçer i kocaliğa kabul ediyor musunuz ? "
ASLA
'evet '
s...
sabah kalkıp bişeyler atıştırdım. dün geceden beri Yağız'ı görmüyordum. kalktığımda zaten çoktan çıkmıştı. benim uyanmam da öğleni bulmuştu. kaan 'dan gelen mesajla telefonu aldım.
-1 SAATE GELMİŞ OLURUM. SENİ BEKLİYORUM
bulaşıkları toparlayarak odama çıktım. üstüme kot ve gömlek giyerek çantamı aldım. kapının yanındaki askıdan kabanımı ve arabanın anahtarlarını aldıktan sonra evden çıktım.
yarım saat sonra kaan'ın yanına gelmiştim. kabanımı ve çantamı yan sandalyeye bıraktım. kaan ayağa kalkarak karşımda dikildi. ona doğru bir adım atmamla beni kollarının arasına alması bir oldu.
tanıdık kokusuyla bir süre geçmişe gittim. o ise beni içine sokarcasına sardı. kısa bir süre kendimi suçluluk duygusu ve kolları arasından çıkartarak masaya oturdum
"bu anı uzun süredir bekliyorum ve evli olman dahil buna engel olamadı."
gözlerindeki parıltıyı görmem beni gülümsetti. evlilik olayları öncesinde de bir süre bu parıltıyı göremez olmuştum. sanırım bu ayrılığımız onun bana olan bağını güçlendirmişti. bu beni biraz mutlu etsede daha sonradan içinde olduğumuz duruma geri döndürdü.
"kaan ben, biz, evlendik ve böyle olması gerekliydi. bilmeni istediğim tek şey bu. ve benim sana ihtiyacım olduğunu hissetmeye başladım. "
ellerimle masada oyalanıyordum. aynı zamanda da kurduğum cümleyi sindirmeye çalışıyordum.
gerçekten hissettiklerim bu muydu ? yoksa sadece yağız'ı...
saçma düşüncemden hızla kurtuldum.
"benimde sensiz yapamadığımı bilmeni istiyorum. ayrıca hemen şimdi bana taşınabilirs-"
"hayır hayır yanlış anladın. ben, ben boşanamam. ama seni kaybetmek istemiyorum..."
çok çok çok saçmaydı herşey. bu isteği, bu isteğimin sebebini anlayamamam. herşey saçmaydı. yol boyunca aklımda bugünün saçmalığını taşıdım. kaan sevinçli bir şekilde evinin yolunu tutarken bende araba binmiş ve bunlarla boğuşurken kendimi evin önünde buldum.
kesinlikle bu yaptığım gerçek olmasa bile bir evlilikte olmaması gereken bir şeydi. yarım saatlik yol sonunda aklım sadece bu sonuca varmıştı. gerçek olmasada hayatımdaki hiçbir erkeğe böyle bir şey yapamazdım. en kısa zamanda bu kafa karışıklığımı kaan'a da açıklamam gerekliydi.
arabadan inerek evin bahçesine girdim. anahtarları ararken evin ışıklarıyla yağız'ın evde olduğunu farkettim.
tüm sıkıntı anahtarı çıkarıp eve girdiğimde başladı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
