My Masochist Lover

Chapter Seven

CHAPTER..7 Accident

Lance’s POV

“AAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHH!”- sigaw niya

“HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!”- sigaw ng buong klase.

Nagkandatalon-talon siya at nagkanda-iyak sa kinauupuan niya habang kami eh nagtatawanan parin. Alam niyo kung anong laman? Edi ipis lang naman. Ayoko ng spider baka himatayin pa siya noh! Tumigil na ko sa katatawa nang bigla na lamang niya kong sinampal sa mukha.

*slap*

Tumakbo siya papaalis ng room habang umiiyak parin. Sinundan ko na siya kasi nakunsensya na ko sa ginawa ko. Gusto ko sanang humingi ng tawad para dun sa prank.

Hanggang nakarating na ko sa labas ng campus at hinahanap ko parin siya.

“LJ!”- sigaw ko ng paulit-ulit habang tumatakbo ako kakahanap sa kanya.

Nakapunta na ako sa lahat ng sulok ng campus pero wala siya. At kahit saan, nowhere to be seen parin at walang bakas niya.

“ARGH! Anu ba kasing ginawa ko! Damn!”- sigaw ko sa sarili ko.

Di klaunan ay nakita ko narin siya sa isang park. Medyo maraming tao pero nakikita ko paring umiiyak siya. Gusto ko talaga siyang lapitan sa mga oras na iyon. Kahit anu pang gawin niya sakin, tatanggapin ko.

Lorraine’s POV

Di ko na talaga napilitan yung sarili ko kanina sa kaiiyak at sa pagsampal ko sa mukha niya! Tumatakbo parin ako sa mga oras na to and there I saw a minipark. Dito muna ako magpapalipas ng oras.

“I Hate you Lance Wakefield!”- sigaw ko habang umiiyak na may halong inis

“Miss panyo oh.”- sabi ng lalaki sa likod ko

“Please shut up! I don’t know who you are and I don’t need your prescence!”- sabi ko

“Sorry sa lahat ng nagawa ko sayo kaya sana tanggapin mo na yung panyo. Walang ipis yan promise. Pasensya na talaga kanina.”- sabi niya

“Sorry but I don’t talk to—“- humarap ako at nagulat kung sinong nasa harap ko.

“FuCk!”- sabi ko at sinampal siya ulit. Malay ko ba kung naglagay lang siya ng eyedrops sa mata para maiyak! Urgh! Curse you Lance! Tumakbo ulit ako ng tumakbo sa kalsada. Wala na kong pakialam kung anong mangyare sakin. Mumultuhin ko lang naman siya!

“Lj wait!”- sigaw niya

“Fuck you! Shut up!”- sabi ko sa kanya

“Lj please wait!”- sigaw niya ulit

Patuloy parin akong tumatakbo nang may paparating na truck at masasagasaan nako.

“Lj Wait!!!!!!!!!!!!”- rinig ko mula sa likod.

Tinulak niya ko sa may safe place pero siya ang nasagasaan ng truck.

“Lance!”- nilapitan ko siya agad

“I’m sorry..”- he said with a tear on his eyes.

@Hospital

Ilang oreas na din akong naghihintay sa kalagayan ni Lance habang kasama ko si Kenji at Eros. Lahat kami ay di mapakali sa kinauupuan namin. And biglang lumabas yung doctor sa ER.

“Doc, kamusta na po si Lance?”- tanong ko

“He’s in comma stage right now. Di pa natin masasabi kung kailan siya gigising kasi medyo malala yung damage niya sa brain. We need to observe kung magkakaroon ng improvements sa case niya.”- sabi ng doctor.

“Shit! Why could this happened?!”- sabi ni Kenji

“Ano bang nangyari Lj?”- tanong ni Eros

Then kinuwento ko talaga yung mga nangyari samin. I’m so down right now. Feeling ko di ko siya kayang tignan sa kalagayan niya ngayon. Feeling ko, ako yung mas nasasaktan sa mga nagyari. A Sudden flashback came to my mind.

“I’m Sorry..”- siya

Nakukunsensya na talaga ako.  Umuei muna ako sa bahay para magpalit ng damit kasi naka- school uniform pa ako. Babalik din naman ako agad sa hospital. Okay lang kasi nasa Canada pa naman yung parents ko.

“Wala na kong ganang kumain.”- sabi ko sa sarili ko.

Pumunta na agad ako sa hospital at nagdala ng mga fruits. Sana talaga gumising na siya. I’m so hopeless and I don’t know what to do now. Sana mapansin niya yung prescence ko. I want him back.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

A/N: Di po muna ako mag uupdate hanggang walang 200 reads :) please reders, pa promote naman po at pa-vote. thanks!