CHAPTER..8 A Miracle
Lorraine’s POV
Its been a month since the day the accident happen. Until now, he’s in coma stage. Alam niyo, imbes na magalit ako sa kanya, awa ang nag-uumapaw sa damdamin ko. Di ko alam kung bakit pero ayaw kong nakikita si Lance ng ganito. Sa kabila ng prank na ginawa niya, niligtas niya parin ako. Sana nga gumising na siya.
“Ah, Lj, bakit sa kabila ng prank na ginawa ni Lance sayo, nandito ka parin, nagbabantay sa kaniya?”- tanong ni Kenji.
“Di ko rin alam eh.. Alam mo yung feeling na gusto mo siyang bantayan sa kabila ng ginawa niya sayo? Sabi nga,We are all mistaken sometimes; sometimes we do wrong things, things that have bad consequences. But it does not mean we are evil, or that we cannot be trusted ever afterward..” – sabi ko sa kanya.
“Pasensya na talaga sa kapilyuhan ni Lance.”- sabi ni Eros.
“Wala na yun. Pinatawad ko na siya. Tsaka ang importante ngayon, magising siya.
Eros’ POV
Di ko parin talaga tanggap yung nangyari kay Lance. Kung di sana ako pumayag, di ito mangyayari. Pero sana nga magising na siya.
“Eros, nasaan ba yung mga magulang ni Lance?”- tanong ni Lj
“Nasa States sila, ayaw kasi ni Lance na palaging may bantay.”- sabi ko
“So, di alam ng parents niya?”- tanong niya ulet.
“Sort of.”- sabi ko
Ano ba kasing naisip ni Lance at nagawa niya yung mga bagay na ito? Yan tuloy napahamak pa siya.
“Ahm Lj, uwi muna ako. Kukunin ko lang yung iba pang gamit ni Lance.”- sabi ko
“Okay.”- siya
May duplicate key kasi ako ng bahay nila. Wag kayong mag-alala di ako magnanakaw.
“Sama ako Eros!”- si Kenji
Lorraine’s POV
“Lance, pwede bang gumising ka na?”- sabi ko
Parang tanga lang akong kumakausap sa coma patient pero malay niyo magising na siya.
“Lance, please?”- ako
Then may flashback na naalala ko. Sabi ko na nga ba nkita ko na siya dati. As I look at his face, siya nga yun.
***FLASHBACK***
“Miss okay ka lang?”- nag-aalala niyang tanong.
“Obvious ba? Umiiyak ba ako ng ganito kung okay lang ako?”- sarkastiko kong sabi.
“Miss panyo oh.”- inabot niya sakin but di ko kinuha.
“May panyo ako.”- sabi ko sabay takbo ulit.
***END OF FLASHBACK***
Hinawakan ko yung mga kamay niya nung mga sandaling iyon. Mga 11:30 narin kasi ng gabi kaya di ko namalayang nakatulog na pala ako.
***THE NEXT DAY***
Pagkamulat ko ng mga mata ko, medyo nagulat ako kasi may nagsasalita. Di siya boses ni Eros o kaya ni Kenji..
“Good Morning!”- sabi ni LANCE?
“L-l-lance?!”- ako
“Hi.”- he said with a smile
“LANCE!”- niyakap ko siya sa sobrang tuwa
Hindi niya ko tinaboy bagkus ay niyakap din niya ako. Di ko alam kung bakit sobrang tuwa ko nung nagising na siya.
“Akala ko di na kita makikita..”- sabi ko
“Sabi ni God kailangan ko daw bumalik ehh..”- sabi niya
“Anong sinabi niya?”- tanong ko.
“Secret!”- sabi niya
Nagpasalamat ako sa pagligtas niya sakin pero nag-sorry din naman siya sa nagawa niya pero sabi ko, matagal ko nang nakalimutan iyon.
“Masokista ka diba?”- sabi niya
“Ah—eh oo bakit?”- sabi ko naman
“Eh bakit ang bait mo saken?”- tanong niya
“Eh kasi may utang ako sayo.”- sabi ko
“Alin?”- nagtataka siya
“Buhay ko.”- sabi ko
“Sus. Bagay lang skin to kas---“ –pinutol ko yung sasabihin niya
“SSSSHHHH… Its okay now.”- sabi ko
Nagtawanan lang kami dito ni Lance na parang mga bata. Tapos ko narin siyang pakainin ng lunch, di pa niya kasi kayang kumain ng mag-isa.
“Lj, salamat talaga aah..”- sabi niya
“Ako nga ang dapat magpasalamat sa iyo ehh.. Ikaw pa yung nasaktan para sakin.”- sabi ko
“Nagba-blush ka ba?"-tanong niya
Namumula ako? Weh? Di nga? Pero napansin ko na nag-iinit yung mukha ko. Di kaya? Hindi.. Wala akong nararamdaman sa kanya period.
“Ahh-Ehh, di kaya mainit kasi dito..”- sabi ko
Patay! Wrong palusot -______________-
BINABASA MO ANG
My Masochist Lover
Teen FictionMahal ko siya, pero cold-hearted siya. May magagawa pa kaya ako? Makikita ko ba ang tunay na SIYA? May pag-asa pa ba ako? Muli ba niyang buksan ang puso niya para magmahal? Hanggang saan ko kaya kayang ipaglaban ang nararamdaman ko sa kanya? Am...
