la Vie en Rose •pjm&jjk•

🌸

Başlarda varlığına hayret ederek benim zihnimde bir kurmaca olduğuna inandığım düşüncelerim,kirli zihnimde oluşup karşıma gelmeni güzelliğine bir hakaret olarak gördüğünden bu fikrimi yıkıp,senin tamamen yaşayan bir melek olduğuna inandım.

Seni kurgulayacak bir boyuta ulaşmak için uçsuz bucaksız bir hayal gücüne,tüm yıldızların toplamı kadar parlak bir zihne sahip olmalıyım değil mi?Çünkü sadece bu şekilde seni kafamda kurgulayıp düşleyebilirim.

Sabahım senin uyanmanla başlıyor,gecelerim senin gözlerini kapatmanla son buluyor.Zaman kavramını ellerine alarak, beni yöneten senin yanında;mevsimleri yaşamak,inan hayatımda yapılması gerekenler listeme büyük harflerle kazınmış bir istek.

Nasıl bir insan seni bu denli etkileyebilir dersen,izin ver sana olan soyut düşüncelerimi bir kenarda dizginleyip,seni baştan aşağı kelime haznemdeki kısıtlı sözcüklerle tarif edeyim.

Ne kadar seni tarif edecek kadar yeterli bir hazinem olmasada,tek güvenim sana olan sevgimin içimde oluşturduğu servet değerindeki betimlemelerim.

En başta yaratılma nedeni;sadece sana bakmam olan gözlerindi...kalbimin kapanmış kapılarına uğradığında. Hayatımda anlamlı bakışların sadece romanlarda karşıma gelen bir betimleme olduğuna inanırken,şuan sana her baktığımda kalbim sarsılıyor;sadece düşüncelerim değil,tüm hayatım bakışlarınla anlamlaşıyor.

Yazılan romanların sadece kalem ve kâğıtlarla değil en yoğun hislerle oluştuğuna,seni gördüğüm günden beridir içimde yazılan 'Aşk' adlı romanın satırlarında kaybolduğumda farkına varmıştım.

El değmemiş suların en saf halisin,yeşilin en huzur verici tonusun,gökyüzünün en ferah rengi sende saklı sanki.Cenneti inşa etmişler yüzüne, bu yüzden belki de sana baktıkça ölüp ölüp diriliyormuş gibi hissetmemin sebebi.
Bu yüzden belki de her bakışımda sana tazeleniyor gibi hissetmem.

Cennetimsin benim,kavurucu sıcaktaki son damlamsın.O kadar güzelsin ki senden sonra,ilk defa sözlerime engel olurcasına atıyor kalbim.

Sen hayal edip sonunda bulduğum o hayallerimdeki adam değilsin.Sen,amansızca hayatıma girip tüm ideallerime kendini iliştirensin.Sen beklentimin bile beklemediği en özel kişisin.

Tanrı'ya yalvarıyorum bu gece perdeni çekme,olurda ay ışığının bedenine yansıyışına şahit olursam karanlık ve ıssız evimde bu eşsiz tablonun sergileri yankılansın.

Hayatım boyunca geçirdiğim en güzel gece ne diye sorarlarsa,bu gece diyeceğim;bu gece beyaz tene ay ışığı öldürücü şekilde düşerken gözümü kırpmadan baktığım işte bu gece.Sanki yansıyan ışığın bedeninden aya olduğunu hissettim çıplak ve uykuya yenik düşmüş vücudunu izlerken.

Güneşi alaşağı eden sensin ışığınla, sabah olduğunda ışığından hiç etkilenmeden parlamaya devam eden de sensin.Sen karşı penceremdeki sesini,kokusunu,ismini bilmediğim ay ışığımsın.

Gece bitip güneş gökyüzünde yerini alırken bile uykunun etkisinden çıkana kadar gözlerimi ayırmadım senden,olurda bir nefesini atlayıp göğüs kafesinin hareketini kaçırırım diye.

Öyle narin,öyle güzel nefes alıyorsun ki beyaz bulutların güneşi sarmaladığı gibi sarılmak istiyorum sana.Kaşların uyku sırasında arada kısılıyor ya,işte o an çekmek istiyorum seni tüm kabuslardan seni korkuttukları için.

Korkularını sessiz,karanlık evime kilitlemek ve seni sonsuza kadar mutlu bir şekilde seyretmek istiyorum.

Oysa en güzel gecemin sabahında seni, o şekilde görmeyi düşünmemiştim.Dünyanın oksijensiz kaldığı dakikalar gibiydi seni odanda bir başka erkekle sarmaş dolaş izlerken.

Seni mutlu seyretmek istiyorum sözüm,seni başkasının kollarında gülerken izlemek değildi.Kabul ediyorum,beklemiyordum;dağıldım,
kalkıp gidemedim penceremden.Başka bir bedenin altında kaldığın o dakikaları izledim.Mevsimlerden ilkbahar ama içimdeki duyguların üzerine soğuk bir kar kütlesi çökmüş gibi hissediyorum.

Seni öpüyor,sana sarılıyor,senin nefesini soluyor.Sonbahar saçların başkasının ellerine yakışmıyorlar. Başkasının elleri bedeninde gezerken ilk defa karanlıksın.Sana dokunan parmaklar emiyor o parlak ışığını.

Gerçekten,bunu sende hissediyor musun,gülücüklerin gerçek mi o kişinin yanında?