la Vie en Rose •pjm&jjk•

🌸

Gözlerim gözlerine kilitlenmişken ikimizden de bir ses çıkmıyor çığlık çığlığa bağıran hislerim karşısında. Dudakların aralanıyor yavaşça,aralıktan çıkan nefesin uğruna bitmek istiyorum.Geri alınmayacak bir zaman aralığında sıkışmış gibi birbirimize bakıyoruz.Dünya etrafımızda dönüyor sanki,herşeyin sessizliğe büründüğü mevsimleri yaşıyoruz.Bir cümle çıkıyor ağzından beni eritmeye yeten ve artan.

"Jungkook,eğer bunları söylemeye devam edersen tek başa çıkamayan sen olmayacaksın."

Birbirimizi son görüşümüz gibi bakışırken destek almak için koyduğum elimin üzerinde bir el hissediyorum.Parmaklarının sıcaklığı ellerimden vücuduma nüfus ederken, dokunuşun altında dizlerim çözülüyor.Telaşlanıyorum aniden,ellerim ellerin altındayken bana yaklaştığını bile farkedemiyorum.Pencereden esen rüzgarın esintisiyle karışan kokunu bu kadar yakından almak,kalbimi uzaklara gönderiyor,karşında donup kalıyorum.

"Bunca zamandır hiç, olduğun yerin yanlış bir yer olduğunu ve aniden ait olduğun yeri bulmuş gibi hissettiğin oldu mu Jungkook?

Dudaklarından dökülen cümlenin hecesinden soru işaretine kadar hislerimi satırlarına gömerken,bakışlarının dudaklarımda gezindiğine şahit olmak,eğer rüyaysa bir daha uyanmamayı diletiyor bana.

"Oldu...Karşı binamda ay ışığının şuan ki gibi yüzüne kusursuz dokunuşlar işlediği sessiz bir gecede,tüm benliğim bunca zamandır yanlış yerlerde sıkışıp kaldığını ve ait olduğu yerin tek bir pencerede saklı olduğunu anladı."

Bana o kadar güzel gülüyorsun ki, gülüşüne ait bir renk olacaksa gökkuşağı sermek geliyor içimden sana.

"Bunlar başa çıkamayacağım sözler Jeon Jungkook?"

Parmaklarım üzerindeki parmakların sıklaşıyor,dünyadaki tüm parmak izlerinin farklı olması,kimsenin senin gibi bana dokunamayışının mı kanıtı Park Jimin?

Birbirimizin dudaklarına bakarak yavaşça kendimizi yitirdiğimiz dakikaları bitiriyoruz.Vücudumdaki titremenin yerini izlediğim dudakların, mayhoşluğa bırakırken ellerini avucumun içine alıyorum.Normalde soğuk olan parmak uçlarım,sıcaklığınla ısınırken gözlerim iki dudağın arasında mekik dokuyor.

"Seni öpsem devamı için hala gücüm kalır mı Park Jimin?"

"Denemeden bilemeyiz."

"Dudakların ölecekmişim gibi hissettiriyor.Son nefesim üzerinde kalacak kadar öldürücü duruyorlar."

"Nefesinin kesildiği yerden,sana nefes olacağım Jeon Jungkook."