drarry • one shots

Profesör

no magic✨

Bu hikaye bir üniversitede başlıyor.

"Bir sorunun birçok farklı çözüm yolu vardır, gördüğünüz gibi. Siz, size en uygun olanı seçin."

Draco mırıldandı kendi kendine. "Tanrım, çok saçma, hiçbiri bana uymuyor." Daha sonra sinirle tahtada not almalarını bekleyen profesöre baktı. "Bu adam da saçma sapan dikiliyor ve ona profesör dememizi istiyor. Ayrıca aynı yaştayız!" Geçen günlerde Instagram'dan yirmi birinci yaşını kutladığını görmüştü. Bu kadar genç yaşta nasıl profesör olabilirdi ki?!

Profesör öğrencilerin not almasını beklerken Draco'nun kızgın bakışlarını farketti. "Hmm, her şey yolunda mı Bay Malfoy?"

Draco yüzüne yapmacık, sinir bozucu bir gülümseme takındı. "Ah, tabii ki Bay Potter."

Harry tahtanın önünden Draco'ya bir gülümseme yollayınca sınıfın yarısı iç çekti. Evet, çoğu kişi bayılırdı Profesör Harry Potter'a. Özellikle kızlar, sorularını sormak için sıraya girerlerdi.

Fakat Draco aynı yaşta olmalarına rağmen hiçbirinin şansı olduğunu düşünmüyordu çünkü Potter kimseye yanlış anlaşılabilecek derecede samimi davranmazdı. Bu konuda dikkatli olduğu kesindi fakat.. bir kız arkadaşı olduğunu da sanmıyordu Draco. Bu üçüncü seneleriydi ancak yanında hiç bir kız görmemişti şimdiye kadar.

Saatine baktı. Oh, tanrı aşkına sadece on beş dakika mı geçmişti gerçekten? Elini yanağına yasladı Draco ve boş boş önündeki not defterine bakmaya başladı. Aslında matematikte gerçekten başarılıydı ve matematiği seviyordu fakat temel matematik görmüyorlardı, bunlar çok daha karışık şeylerdi. Birazcık kafası karışmış olabilirdi sadece. Birazcık. 

Daha sonra kafasını kaldırıp profesörü izlemeye başladı. Aslında gerçekten çekici bir adamdı, her ne kadar kızlar abartıyor olsa da. Dağınık saçları onu daha seksi gösteriyordu, gözlükleri entellektüel bir hava katıyordu, gözleri ise gerçekten güzeldi. Fakat bir insandan dış görünüşünden dolayı nefret etmezdiniz, Draco biliyordu ki kendisi de gerçekten ateşli bir adamdı ancak kendisinden nefret eden pek çok kişi vardı. Potter'ın anlayışlı bakışlarından, o anlayış ve hoşgörü dolu gülümsemesinden ciddi anlamda nefret ediyordu ve bir sebebinin olmasına gerek de yoktu. Bu sırada dersten iyice koptuğunu farketti ama umrunda değildi.

Harry farketmişti Draco'nun koptuğunu. Normalde böyle olmadığını biliyordu, dersini sevdiğini de. İkinci sırada oturuyordu Draco anfide, pek uzak değildi, bu yüzden yanına gitti. Sarışın adamın nefret ettiği o anlayışlı bakışlardan gönderdi genç adama. Genç adam başını tekrar aşağı eğdiğinde o da başını eğip adamın güzel yüzüne baktı. Kafasını kaldırdığında sol elini Draco'nun sırtına koydu şok olmasına neden olarak. Draco birden.. heyecanlanmıştı. Tanrı aşkına bu tam bir saçmalık değil miydi?! 

Sevecen bir ses tonuyla konuştu Harry öğrencisiyle. "Draco, iyi olduğuna emin misin?" Draco cevap vermediğinde yüzüne daha yakın olacak şekilde eğildi. "Dersten çıkmak ister misin? Ya da bir sorun varsa konuşabiliriz?" Nedenini bilmediği bir şekilde Harry yanına geldiğinden beri karnı ağrıyordu Draco'nun. Yüzünü hafifçe kaldırdığında ne kadar yakın olduklarını farketti ve garip bir şekilde karın ağrısı arttı. Gay olduğunu biliyordu ve bunu kabullenmesi çok zor olmamıştı ama nefret ettiği bir insanın üzerindeki etkisi.. bu kadar büyük olmamalıydı? 

Adamın gözlerine baktığında ise.. kendisiyle gerçekten ilgiyle konuştuğunu farketmek zor değildi. İllaki ona olan nefretini farketmiş olmalıydı, niye onunla ilgileniyordu ki? Kafasını tekrardan önüne eğdiğinde konuştu Draco. "Sadece.. bu konuda biraz takıldım sanırsam."