More Than Just A Bet [Published under Pop Fiction/Summit Media]

MTJAB: Special Chapter #1

MTJAB: Special Chapter # 1

MARCUS' P.O.V

"Relax!" Nakangiting sabi ni Dad at tinapik ang balikat ko. Kanina pa ako paikot ikot dito sa ospital. Manganganak na ang asawa ko at para akong sira ulo na hindi mapakali. Ganito pala ang pakiramdam.

"Nag-aalala lang ako, Dad."

"Ganyan din ako noon sa mommy mo. Ang malala pa nga, malayo ako. Nasa New York ako nang manganak ang Mommy mo kaya naman maswerte ka dahil kasama mo ngayon ang asawa mo." Paalala sa akin ni Dad. Hinila ako ni Mama paupo at hinampas ang kamay ko.

"Kumalma ka nga, anak. Ako ang ninerbiyos sa'yo." Magkahalong saya at pangamba ang nararamdaman ko. May mga nababasa kasi ako na mahirap manganak. Nag-aalala ako para kay Lian. Mahihirapan siya, masasaktan siya.

"Sinasama ka nga ni Ate sa loob para makita mo kaagad si baby Austin pero hindi ka naman sumama." Pang-aasar sa akin ni Monique. Gustuhin ko man pero naduduwag ako. Kinakabahan kasi ako. Ayokong makitang nasasaktan yung asawa ko sa panganganak.

"Magiging maayos naman ang lahat, hijo." Sabi ni Nanay Leslie. Si Tatay Ariel naman, halatang kinakabahan din. Ilang segundo, minuto at oras ang hinintay ko hanggang sa lumabas na ang doktor at para akong gagong napatulala nang makita ko si Austin na buhat buhat ng doktor.

"Normal ang lahat sa bata, ang laki niya at mabigat siya." Nakangiting sabi nito.

"Ang gwapo gwapo naman ng apo ko!" Magkasabay na sigaw nina Mama at Nanay Leslie.

"Buhatin mo na." Bulong ni Dad.

"B-baka masaktan ko." Pag-aalala ko at nagtawanan naman silang lahat. Pero sa huli, hindi ko napigilan ang sarili ko na buhatin ang anak ko. May mas titindi pa pala sa nararamdaman kong pagmamahal sa mag-ina ko.

"Eh kamukhang kamukha mo naman, Kuya!" Sigaw ni Angelo na naging dahilan ng tawanan ng lahat. Hinalikan ko ang tungki ng ilong ng anak ko at niyakap ko ito.

"Ang asawa ko, doc?" Pumasok ako sa loob at nakita kong hinang hina si Lian. Nakapikit ang mga mata niya nang itabi ko sa kanya ang anak namin.

"Baby..." Bulong ko at marahan niyang iminulat ang mga mata niya.

"Liam..."

"Are you alright?" Pag-aalala ko sa kanya. Hinawakan ko ang kamay niya at hinalikan ko iyon. Tumango siya sa akin.

"Ang hirap, Liam, pero ang sarap sa pakiramdam nang marinig ko ang iyak ni Austin kanina." Nahihirapang aniya.

"Shhh, magpahinga ka na lang muna, baby. Nag-alala ako sa'yo." Bulong ko sa kanya.Tmango siya at marahan niyang ipinikit ang mga mata niya. Hinalikan ko ang noo niya.

"I love you..."

"I love you too, Liam..."

___

ARA'S P.O.V

Marahan kong iminulat ang mga mata ko at kaagad kong nakita si Liam na nakatungo sa gilid ng kama. Hinawakan ko ang buhok niya na naging dahilan para magising siya. Kaagad siyang tumayo at umupo sa gilid ng kama.

"Baby..." Tawag niya sa akin. Kita ko sa mga mata niya ang pag-aalala.

"May masakit ba sa'yo?" Usisa niya. Ngumiti ako at umiling iling. Hinaplos ko ang pisngi niya.

"O-okay lang ako. Ano ka ba..." Nangingiting sabi ko sa kanya. Hinuli niya ang kamay ko at marahan niyang pinisil iyon.

"Nag-alala ako sa'yo, baby, baka kasi pinahirapan ka ni Austin." Nakatutuwang makitang ganyan pa rin si Liam kahit na may anak na kaming dalawa. Nananatili ang paglalambing niya sa akin.