Chapter 5
Restart [Part 3]
*Jerika’s POV*
2 weeks later….
Ano bang klaseng buhay to? -_- May naglalagay sa locker ko ng mga kung ano-anong ek ek. Tapos ma ynagpapadala pa ng roses, minsan pa nga chocolates eh!! Tapos may nagiiwan ng basket ng mga cookies sa loob ng locker ko. -_- PINAPATABA NIYA AKO KUNG SINO MAN SIYA!! Hindi niya ba alam na mine-maintain ko yung figure ko para sa NCC? :|
Opo. Di pa po tapos NCC namin. :| Next pa po yun. Kaya nga po puspusan na po ang polishing namin sa aming routine. :)
At ayun nga. Sana naman gulay na lang yung iniiwan niya sa locker ko dba? O kaya prutas na lang? Tss. -_- Yoko na nga. :| Punong-puno na yung locker ko ng mga ek ek na yun. Nandun kasi lahat. Pati yung mga chocolates. Kadiri nga eh. Tunaw na kasi. -_-
“Bes.”
“Oh, bakit Bes?”
“Gusto mo sa’yo na lang to? Tambak na sa locker ko eh.” -_-
“Bakit di mo na lang itapos?”
“Gagi. Pagkain to eh! Tsaka… wala naman akong tinapon na regalo dba?”
“Sabagay.”
1…
2…
3…
AWKWARD. =_______=
“Uhmm… bigay mo na lang kaya sa mga batang paslit?”
“TAMAAAAAAAAAAAAA!! Pero… saan naman?”
“SHUNGA!” Sabay batok sa akin. -_- “Marami nun dito sa Morayta.”
“Ukie!!” :) YON. May solusyon na po sa aking problema. :D
RINGGGGGGGGGG—
“Beeeeeeeeeeesssssss!!”
“Oh, Eunice.”
“TARA NA SA LABAAAAAAAAAAAS!!”
“Teka lang. Dba may practice ngayon?”
“SAGLIT LANG NAMAN YUN, A-TEH!! HINDI NAMAN TAYO MATATAGALAN SA PAMIMIGAY NG PAGKAIN EHHH!!”
“Sabagay.”
-_-
Ang weird ni Euniceeeeeeeeeee. Ano bang meroooooooooooooooooon? -_-
“AYUN! MGA BATAAA!!” Sabay kaladkad sa akin. -_- OJ lang Ate? =)) Parang ngayon lang nakakit ng bata eh. xD
“Hellooooooooo. Anong pangalan mo?” Lumuhod ako sa harap nung bata.
“Marc po.” WUSHU!! Ang kyoooooooot ng boses niya!! xD
“Hello, Marc. Gusto mo ba ng cookies?” Then, nag-nod siya.
“Eto oh.” :)
“Thank you, Ate.” Sabay kiss sa cheeks ko. Lels. An gsweeeeeeeeeeeeeet!! Parang si… Drake lang. :( Anyways, ayun. Umalis na yung bata.
“A-teh, na-PBB teens yata ako eh.”
“Gagi!” Sabay batok sa akin. Mukha ba akong bola ng pingpong? -_- “Thank you lang yun nung bata!”
Maya-maya, may kumalabit sa akin. Pagkalingon ko…
ANDAMI NANG BATA!! O.O
Nagtawag na yata si Marc ng mga kasamahan niya. Lels. xD At isa-isa ko naman silang binigyan ng mga pagkain. At ang nakakatuwa pa. SAKTONG-SAKTO para sa lahat ng bata. Ubooooooooooooos!! :D
Ang weird nga lang. Kasi bawat bigay ko ng pagkain, nagbibigay din sila ng santan. Yung bulaklak na pwedeng kainin/inumin yung nectar kasi matamis. Hohoho. Mga gawaing bata. =))))))
Hmm… bilangin ko nga…
1… 2… 3… 4… 5… 6… 7… 8… 9… 10…
11…
11…
11.
11. O.O
11!!!!
11????
Drake?
“Jerika.”
O.O
BINABASA MO ANG
Forever Took So Slow
Roman pour Adolescents[Accidents Happen Sequel | Tagalog | Completed] Yung pangako niya, akala ko matutupad niya talaga. Umasaa lang pala ako sa wala. </3
