K7

4.4K 367 78
                                        

Nihayet eve gelebilmiştik. Yalpalaya yalpalaya kendimi salona attım ve koltuğa yayıldım. Şu an hiçbir şeyi sikleyecek halim yoktu çünkü canım acıyordu. "Atalay abiyi çağırdım, geliyor." Meriç'in sesiyle kapattığım gözlerimi açtım. Başucumda Koçer'i görmeyi beklemiyordum. Yerde diz çökmüştü ve pişman gözlerle yüzüme bakıyordu. "Kendini suçlamayı kes artık." diye mırıldandım gözlerimi ondan kaçırarak. Burnundan bir soluk verdi ve parmaklarını yine vurulduğum yerin yakınlarında gezdirmeye başladı. "İkide bir dokunup durma, mikrop kapacak." Kaşlarımı çatarak Meriç'e baktım. Ulan ben o dokunuşlarına muhtaçken adam ne söylüyordu!

"Sanane Meriç, elimin ayarını sana mı soracağım?" Anlamayan bakışlarla ikisini izliyordum. Aralarındaki gerginlikte neydi böyle?

"Beyler, ölmedim sakin olun ya." diyerek kıkırdadım. Ortamı yumuşatmaya çalışıyordum. "Ama ölebilirdin!" Meriç'in sesini yükseltmesiyle yattığım yerden doğruldum ve uyarıcı bakışlarımı yüzüne yolladım. "Meriç, ne oluyor abiciğim sana? Sanki ilk defa vuruluyorum amına koyayım." Gözlerini gözlerimden kaçırdı ve kafasını iki yana sallayarak salonu terk etti. "Ne halin varsa gör." Kafamı koltuğa yasladım ve gidişini izledim. Ne saçma sapan bir gündü böyle, anasını satayım. "Bunun tribi kime ya?" Koçer'in sorusuna dudak büzdüm ve omuz silktim. "Sanırım olayların bu kadar ileriye gideceğini tahmin etmiyordu." diye mırıldandım. Çömeldiği yerden kalktı ve yanıma oturdu.

"Canının acımadığına emin misin?" Titrek sesiyle sorduğu soru içimi ürpertmişti. İlgili bakışlarını bir an olsun üzerimden çekmiyordu. Tüm suçu kendine yıktığının farkındaydım. "Vicdan yapıyorsun Koçer, kes artık şunu." diyerek tersledim onu. Günah çıkarmak için sergiledi bu tavırları hayal dünyamı genişletiyordu. "Vicdan yapmamdan daha doğal bir şey göremiyorum Erce! Benim yüzümden bu haldesin. Sırf benim aptal planlarım yüzünden canın yanıyor şu an!" Kaşlarım istemsiz olarak aniden çatıldı. Bakışlarım yanımdan kalkarak odada tur atmaya başlayan adamdaydı. "Ne planı?" diye sordum kısık bir sesle. Burnundan sert bir soluk verdi ve gözlerini örttü. "Siktir et." Umursamazca kafamı salladım. Bugün daha fazla şeyi kaldırabilecek güçte değildim. Ona çaktırmamaya çalışsam da canım yanıyordu ve daha ne kadar katlanabilirdim emin değildim.

"Bana güçlü görünmek zorunda değilsin Erce. İnan bana, senin gücünü görebiliyorum ama yapma bunu kendine. Canın yanıyor, sikeyim ya."

Dilimi dudaklarımın üzerinde gezdirerek ışıltılı gözlerle ona baktım. Benim için endişelenmesi bile kalbimdeki kuşların kanatlanmasına nedendi. Onu o kadar fazla seviyordum ki sırf ondan birazcık ilgi görebilmek için her gün vurulabilirdim. "Koçer." İsmini fısıldamamla donuk bakışlarını gözlerime çevirdi. Ne halde olduğumu gördüğünde çenesi kasıldı ve ağır adımlarla yanıma geldi. "Vurulan sen değil ben olmalıydım." Aramızda hiçbir tensel temas yoktu fakat bakışlarımızla birbirimize anlatmak istediğimiz şeyler var gibiydi. Onu asla çözemiyordum fakat beni anlamasını umuyordum. Çünkü ona attığım her bakışta aşkımı yansıtıyordum. "Eğer sen olsaydın, ben işte o zaman vurulurdum." Boğuk sesimle kurduğum cümle odada yankılandı. Tekrardan kulağıma ulaştı. Bugün kurduğumuz her kelime bir anlam barındırıyordu sanki. Elini kanlar akan koluma değdirdi. Gözlerini gözlerime değdirmeyecekti, biliyordum. Dişlerimin arasından konuşmaya devam ettim. "Ulan, ben var ya senin için öl-"

"Atalay abi geldi, daha fazla vakit kaybetmeyelim Erce." İçeriye dalan Meriç'in sesiyle konuşmam yarıda kalmıştı. Belki de en iyisi buydu. "Koçum, ne durumdasın?" İçeri nefes nefese giren adama çevirdim bakışlarımı. Korkmuş olmalıydı. Ne zaman başıma bir şey gelse yardımıma ilk o koşuyordu. "İyiyim abi, derimi sıyırdı sadece." Çantasını hızlıca açmaya başlarken gözleri Koçer ile buluştu. Tedirgin bir şekilde bakışları tekrardan beni buldu. Koluma bir şeyler yapmaya başladığında Meriç'e çevirdim bakışlarımı. Onu fena halde kırmış olmalıydım. "Elimi tutmayacak mısın?" diye fısıldadım ona doğru. Bu bizim ritüelimizdi. Yara aldığım zamanlarda yanımda olur, destek olurcasına elimi sıkardı.

Koçer | Beni Senden KoruHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin