VI

767 71 53
                                    

Chanjin kendinden nefret ediyordu.

Revirdeki hemşireye beresini çıkarmaması için yalvarmıştı ve hemşirenin bunu kabul etmesinin tek sebebinin ağlıyor oluşu olduğunu biliyordu. Zaten bembeyaz olan Yoongi şimdi yatakta yatarken ölü gibiydi. Daha kaç saat başında bekleyeceğini bilmiyordu. Kendinden nefret ediyordu, ondan gözünü ayırdığı için kendinden nefret ediyordu ve onu bu halde görüp hiçbir şey yapamamaktan da öyle.

" Yoongi. " dedi, karşısında oturan Jimin. Chanjin yorgun gözlerini ilk kez kedisinden başkasına çevirdi.

" ...Ne? "

" Ona Yoongi dedin. "

Chanjin yeniden ona baktı. Yoongi ona göre sadece kedisinin adıydı ve şimdiden onun bu sırra ortak olmasına gerek yoktu.

" Kardeşim. " dedi yavaşça. " Kedim ona çok benzediği için adını ona verdim. "

" Ah. " Jimin ona baktı ve sebebini kavradı. " Anladım. "

Uyanmasını istiyordu. Chanjin onun uyanmasını ve saçma bir şeyler söylemesini istiyordu ama Yoongi uyanmadı. Bir süre daha belki de psikolojik bir şekilde onun nefes almasını ve mırlamasını dinledi, çünkü Jimin onun mırladığını fark ediyor gibi durmuyordu.

O sırada telefonuna gelen mesajla irkildi ve telefonunu cebinden çıkardı.

bebeğim?

?

neredesin

tıp fakültesinde

bana sakın ha
o aptal çocukla beraber olduğunu söyleme

aptal çocuk?

neydi adı?
joon?
her neyse?

için rahatlayacaksa onunla değilim
ama o benim arkadaşım
bu seni ilgilendirmez

ben senin sevgilinim
tabii ki ilgilendirir
eh onun gibi bir eziği çok da kıskanmam ama
neyse :D

görüşürüz suhan

Sadece birkaç mesajın bile onu nasıl sinirlendirdiğini anlamıyordu ama yine yapmıştı işte. Aptal çocukmuş, Namjoon'un sadece bir lafıyla bile onun zekasını on ikiye katlayacağından emindi. Normalde bir kere bile yanında olmazken kulağına lafı gittiğinde nasıl korumacı kesildiği sinir bozucuydu.

Tam sevgilisini engelleyip engellememek arasında kalırken Yoongi'den gelen mırlamalar dikkatini dağıttı. Ona baktığında gözlerini kırpıştırıyordu.

" ...Chanjin? "

" Yoongi! " Chanjin şaşkınlıkla bağırdı. " Yoongi- iyi misin? "

Yoongi'nin hem yüksek çıkan sesinden hem de korkusundan yüzü ekşidi, Chanjin hemen ona sarıldı. Elini alnına koydu ve teninin buz gibi olduğunu fark etti. Teni olduğundan da soluktu.

" Özür dilerim. " dedi güçsüz bir sesle kedisi. " Özür dilerim- birisi böyle aynı geçen gördüğüm parlak etekten giyiyordu ben de ona bakmak istemiştim- "

" Tamam, tamam önemli değil. " Chanjin hafifçe onun yanağını okşadı, Jimin de hallerine bakıp hafifçe gülümsüyordu. Chanjin'in kardeşini çok sevdiği belliydi, her ne kadar bir saat öncesine kadar varlığından haberdar olmasa da.

CAT BUSINESS || min yoongiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin