CAT BUSINESS || min yoongi

XIV

" Sen neden bu kadar çirkinsin? "

Hayatında daha önce hiç görmediği bu minyatür bebek ve pembe kıyafetleriyle ilgilenen Mira, birden duyduğu soruyla Yoongi'ye dönmüştü. Elinde " Tansformırs " dediği oyuncağı vardı, gözleri ise ona dikiliydi. Arkadan televizyondaki bebek programındaki sesler duyuluyordu.

" ...Çirkin miyim? "

" Evet. " dedi Yoongi, emin bir şekilde. " Kuyruğuna bak, lekeli lekeli, pis olmuş. "

Mira merakla halının üzerinde bir sağa, bir sola hareket eden kuyruğuna baktı. Normalde beyaz renkli olduğunu bile bilmiyordu, ama o kız banyo yaptırınca beyaz olmuştu. Daha doğrusu, daha önce siyah beyaz bir kedi olduğunun bile farkında değildi. 

" Leke değil o~ Benim kuyruğum öyle. " diye mızmızlandı. " Hem pis sensin. Kapkara. "

" Ben pis değilim~ "

" Kara kediler kötü şans getirir. "

" Sensin o! Pissin sen. Pis kuyruklu. "

" Senin kuyruğunu koparırım ha! "

" Chanjin! "

Yoongi mızmızlanarak destek almak için Chanjin'e baktı. Chanjin onu desteklemeliydi, o ne zamandır onun kedisiydi ama bu pis kedi daha yeni gelmişti ve onun kuyruğunu koparacağını söylüyordu! Onu evden atmaları gerekiyordu. Chanjin ona hak verecekti.

Chanjin ise koltuğun kenarında oturmuş, elini başına dayamış bir şekilde halıya dalmıştı. Sürekli düşünüp duruyordu.

Namjoon bunu nasıl yapabilirdi?

O evden gideli birkaç saat olmuştu ve Chanjin o zamandan beridir aynı şeyi düşünüyordu. Namjoon. Çocuğun siması gözünün önüne geldiğinde bile onu hep nazik, iyi kalpli birisi olarak düşünüyordu. Ama Mira'nın onu gördüğü anda nasıl korktuğu gözünün ucundan geçmiyordu. Mira onu gördüğünde korkmamıştı, Hoseok'u gördüğünde de. Namjoon onu böyle korkutabildiyse bir sebebi vardı, demek ki.

Chanjin yavaşça kafasını çevirdi ve birbirine hırlayan kedilere döndü. " Mira. " 

İkisi de şaşkınlıkla ona bakmıştı.

" Yanıma gelir misin? " diye sordu, kendinden çıktığından emin olamadığı bir sesle. O gün olan biten her şey onu çok yormuştu. Mira yavaşça ayağa kalkarken Yoongi'nin mızmızlanmaları onu takip etmişti.

" Niye onu çağırdın, beni sevmiyor musun artık~ "

" Sevmiyo ağla. " 

" Hayır- " Chanjin onun böyle bir şey dendiği anda ağlayacağını biliyordu. " Hayır, çok seviyorum. Ağlama. Sadece bir şey soracağım, tamam mı? "

Yoongi'nin kulakları hafifçe inerken dudaklarını büzmüştü, oyuncaklarına geri döndü. Mira ise yanına kadar gelmişti. Chanjin onu koltuğa oturması için hafifçe çekti. Kız yıkandığından ve güzelce giydirildiğinden bu yana çok daha sevimli olmuştu, bunu göz ardı edemiyordu.

" O adam. " dedi yavaşça, sarımsı gözlerine bakarken. " Buraya gelen. Onu daha önce gördün mü? " 

Mira gözlerini bir kez bile ondan ayırmadan başlarını sallamıştı. 

Chanjin içine dolan hayal kırıklığıyla derin bir nefes aldı. Bu konuşmayı devam ettirmeye gücü var mıydı, bilmiyordu. Ama gerçekleri de öğrenmeden rahat edemeyecekti. 

" ...Nerede? İnsan olduktan sonra mı? " 

" Evet. " 

" Seni kediyken alan o muydu? "