Sorry, Xsend [BOO SEUNGKWAN]

04

Sungyoung

"SIS! I'M HOME!!!"

Tatamad tamad akong bumangon ng kama at lumabas ng kwarto nang marinig ko ang boses ni Vernon.

"Hey.. want some chicken?" Kita pa ang gilagid nito habang nakangiti.

"Vernon." Walang emosyon kong sabi.

"Yep?"

Tinitigan ko na lang siya mula ulo hanggang paa.

"Hay... no wonder pati psychopaths nagkakagusto sayo." Matamlay kong sabi.

"Wait— who?" Nagtataka nitong tanong.

"Wala, go eat your chicken. I don't have an apetite." Napabuntong hininga na lang ako.

"Hoy Chwe Sungyoung, wala ka talagang balak tawagin akong 'OPPA'?" Nakangisi nitong sabi.

"Oppa my ass." Sabi ko.

"Isang taon lang tanda mo saakin. Lol." Sabi ko.

"Nevermind. But anyway, tara kumain na tayo. Pabebe ka pa akala ko ba lalaki ka?" Sabi niya.

"Imung mama pabebe. Oo na kakain na potek."

Wala na akong nagawa kundi saluhan si Vernon.

"Uy, Sungyoung." Biglang sabi ni Vernon habang ngumunguya ng chicken.

"Yeah?" Pagtugon ko.

"Balita ko section nyo na lang daw ang walang pambato sa Ms. SBH ah." Tanong nito.

"Yeah I know." Tugon ko.

"Bakit hindi ka kaya sumali?"

Agad akong nabilaukan sa sinabi ni Vernon.

"Really bro? Kadiri pota. Gusto mong ma empacho ako? Bat ako sasali dun? Puro kaartehan lang naman yun. Like I said, I hate girly stuffs okay? So eww." Nadidiri kong sabi.

"Baka lang naman... ya know? Alam naman nating boyish ka pero babae ka parin. Unless tomboy ka talaga?" Sabi niya.

"Vernon! Really? Alam mo nang ayaw ko sa mga maaarteng babae tapos ineexpect mo ko na papatol ako sa kanila??? Yuck." Inis kong sabi.

"So.. may pag asa ganun? Na ma fall ka sa isang lalaki?"

Agad akong natahimik.

Possible nga ba?

"Well... uhm... siguro..."

"OWEMJI! TALAGA?!?!?! WAAHSJJXHDHDHRJ!!!" Parang baliw na nag tatatalon tong kapatid ko.

Hays... minsan kailangang bawas-bawasan ni Vernon ang kaka K-drama.