ოცნების აკრძალული ნაყოფი

1

მზის სხივები თვალისმომჭრელად კაშკაშა შუქით ურტყამენ თვალებში და აიძულებენ მოიჭუტოს. ჩიტები თავიანთ ჩვეულ სიმღერას სუსტი ქარის თანხლებით მღერიან, რომელიც ხეების ფოთლებს არხევს. ჰაერში რაღაც სასიამოვნო და ტკბილი სურნელი იგრძნობა, ვერ გაარჩევ. «ზაფხულის სუნი», - ასე ეძახის მას ზეინი. ის ხშირად ამ გზით, გარკვეული დროის მანძილზე, ვარდება რეალობიდან, თავაწეული ერთ ადგილას დგას და აკვირდება იმას, როგორ თამაშობენ ვარსკვლავები მზისგან მის თვალებში. შავგვრემანი ღრმად, მთელი მკერდით ისუნთქავს ყველა გარშემო არსებულ სურნელს, შთანთქამს ჟანგბადის ყოველ მოლეკულას. «პატარა პარფიუმერი», - დედამ ეს მოფერებით შეარქვა.

 - მალიკ, შენი დედაც, ისევ შენი შეტევები? - ლუი ბურთს ურტყამს, ის ზეინის ხელებიდან კალათბურთის მოედანზე ვარდება და კიდევ რამდენჯერმე ხტება, შესაბამისი ხმების წარმოქმნით, და ბიჭს აიძულებს, რომ ყურადღება მიაქციოს.

მალიკის სახეზე თვალისმომჭრელი ღიმილი ჩნდება და ის მკვეთრად სტაცებს ხელს ბურთს, რომლის დაჭერასაც მეგობარი აპირებდა, და რამდენიმე მოძრაობით აგდებს მას ზუსტად ბადეში. ლუი მხოლოდ ცოურობს და თვალებს ატრიალებს, რის გამოც ზეინს გამაყრუებელი სიცილი უტყდება, რომელსაც წაბლისფერთმიანიც იტაცებს.

«ვერ გიტან» - თითქოს მთელი თავისი შესახედაობით ამბობს ლუი.

- მეც მიყვარხარ, ლუ, - ხმამაღლა პასუხობს ზეინი და მეგობარს მხარზე ხელს ურტყამს.

ლუი ხელს სტაცებს მალიკის ფეხთან მიგორებულ ბურთს, რომელიც ცდილობს ის წაართვას, მაგრამ წაბლისფერთმიანი გაჯავრებით ტრიალდება და აგდებს ამ ბურთს კალათში. ის ბადის ფარს ხვდება და უკან ხტება, მაგრამ მაინც ხვდება ზუსტად მიზანში. ბიჭები იწყებენ ერთმანეთის დაცინვას და ხუმრობით ჩხუბს.

მოახლოვებული მანქანის ხმა ორივეს ართობს და ზეინი შეკრთომით აკვირდება მას, ბრაზდება კიდეც, როდესაც ლუი ისევ იწყებს ჩხუბს იმის იმედით, რომ მათი მასხარაობა გაგრძელდება.