AYLİZ (TEXTING)

6.Bölüm

Media: Ayliz

***

Gece 5'te uyumuş sabah 11 gibi uyanmıştım. Telefonımı elime aldığımda bildirim ışığının yanıp yanıp söndüğünü gördüm. Tuş kilidini açıp aceleyle WhatsApp a girdim.

Bilinmeyen Numara:Günaydın ay ışığım. 10.42

Ayliz:Günaydınn 10.55

Bilinmeyen'in mesajına karşılık verdikten sonra mutfağa gidip atıştırmalık bir şeyler hazırlayıp yedim.

Voleybol takımında olduğum için formumu korumam lazımdı. Bu yüzden sık sık koşuya çıkardım.Koşu öncesi hafif bir şeyler atıştırır sonrasında ise kahvaltımı yapardım. Bugün de o günlerden biri olduğu için hazırladıklarımı yedikten sonra bir bardak süt doldurup yavaş yavaş odama giderken içmeye başladım.

Yatağın üzerine bıraktığım telefonu alıp Spotify dan Bilal Sonses:İtiraz şarkısını açtım. Geçen gün Bilinmeyen in sözlerini attığı şarkıydı. Hoş bir tınısı vardı. Ama dinlerken insan kendi kalbinde tonlarca yük varmış gibi hissediyordu.

Şarkıyı dinlerken boş süt bardağını masanın üzerine bırakıp ışığı yanıp sönen telefonumu alıp WhatsApp a girdim. Mesaj Bilinmeyen'dendi.

Bilinmeyen Numara:Naber ay ışığım? 11.18

Ayliz:İyi, sen? 11.20

Bilinmeyen Numara:Aynı, sensiz, aşık, hasret 11.21

Ayliz:Umarım yakın zamanda karşıma çıkarsın. 11.22

Bilinmeyen Numara:Ah, söylemeyi unuttum.Konser biletim var iki tane benimle gelmeni istiyorum. Kaan Boşnak konserine bu sefer birlikte gidelim mi ay ışığım? 11.22

Ayliz:Ne zamann?? 11.23

Bilinmeyen Numara:9 Şubat Cumartesi.11.23

Ayliz:Gidelim Bilinmeyen. 11.23

Ayliz:Sen 2 yıl beklemişsin ben de bir ay beklerim seni 11.23

Bilinmeyen Numara:Bana verdiğin mutluluğu sana anlatmak istesem kelimeler kifayetsiz kalır 11.24

Bilinmeyen Numara:Hisset ay ışığım, bana verdiğin mutluluğu iliklerine kadar hisset 11.24

Ayliz:Umarım hep mutlu olursun Bilinmeyen, senin gibi güzel sevenler mutluluğu en çok hak edenlerdir. 11.24

Bilinmeyen Numara:Benim mutluluğum sensin ay ışığım. 11.25

Ayliz:Çok güzel seviyorsun ve çok güzel utandırıyorsun Bilinmeyen 11.25

Ayliz:Sen böyle dedikçe diyecek bir şey bulamıyorum 11.25

Ayliz:Kalbini kıracağım diye çok korkuyorum Bilinmeyen 11.26

Bilinmeyen Numara:Sen bana mutluluğu veren kadın nasıl kalbimi kırarsan bir gülümsemen ile onarırsın 11.28

Bilinmeyen Numara:Bu hallerini çok seviyorum 11.28

Ayliz:Hey,utanırma demiştim. 11.28

Ayliz:Aklıma bir şey geldi. 11.28

Ayliz:Bana kendin hakkında biraz ip ucu verip kendini anlatsan da bende seni tanısam 11.29

Ayliz:Sonuçta bir ay sonra birlikte konsere gideceğiz.Nasıl bir kişiliğe sahip olduğunu neyi sevip neyi sevmediğini bilmek istiyorum 11.29

Ayliz:Bence çok şey istemiyorum. Hı? Olur mu? 11.29

Bilinmeyen Numara:Sana nasıl hayır derim. 11.30

Bilinmeyen Numara:Her gün beş bilgi 11.30

Bilinmeyen Numara:Bir ayda bir çok şey bilmiş olacaksın hakkımda 11.30

Bilinmeyen Numara:Bugün ki ilk bilgi... 11.31

Bilinmeyen Numara:İki tane adım var ve biri senin adınla ilişkili :) 11.31

Bilinmeyen Numara:Senden sonra adımı sevmeye başladım ama hala ikinci ismimi kullanıyorum diğerini sadece sen söyleyebilirsin :) 11.31

Ayliz: Demek isimlerimiz ilişkili 11.32

Ayliz: Güzell acaba ismin ne şuan o kadar çok merak ettim ki 11.32

Ayliz:Neyse. Ben çıksam sorun olur mu Bilinmeyen Koşuya gideceğim 11.32

Bilinmeyen Numara:Ah, tabi.Sonra görüşürüz ay ışığım. 11.32

Ayliz:Görüşürüz Bilinmeyen. 11.33

Bilinmeyen le olan konuşmayı sonlandırıp üzerimi değiştirdim. Hava soğuktu o yüzden altıma eşofmanımı üzerime ise sweatshirt geçirip hırkamı da giymiştim. Siyah spor ayakkabılarımı giyip kulaklığımı, anahtarımı ve telefonumu alarak evden çıktım.

Evimiz koşu yoluna yakın olduğu için koşmak benim için alışkanlık olmuştu. Küçüklükten beri koşuyordum.

Soğuk hava dışarı çıkınca tenimi yalayıp iliklerime kadar nüfuz etmişti. Bu beni daha çok koşmaya teşvik ediyordu. Kulaklığımı takıp yabancı dil olan bir şarkıyı açtım. Sözlerini bilmiyordum ve sözlerin anlamını da bilmiyordum. Bu yüzden şarkıya istediğim anlamı yükleyebilirdim.

Koşu yoluna girince yavaş tempoda koşmaya başladım. Soğuk hava yüzüme tokat misali çarpıyordu. Eminim ki yüzüm çoktan kızarmıștı soğuktan dolayı. Yine de umursamadan koşmaya devam ettim.

°°°

2 saatlik koşumun ardından eve doğru sakin ve yorgun yavaş adımlarla gidiyordum. Karşıdan karşıya geçerken kulaklarımı çıkarmamıştım. Sonuçta kontrol ettikten sonra geçecektim yoldan. İki tarafın da boş olduğunu görünce yola attım kendimi. Adımlarımı öncekine göre hızlandırıp karşıya geçecekken son hız arabanın teki geliyordu. Anın şokuyla yolun ortasında dona kaldım. Biri kolunu belime sarıp kendine çekmesydi 3 saniye sonra yok olacaktım. Korkuyla başımı arkaya attığımda belimden tutup beni kurtaran kişiyi tanıyor olduğumu fark ettim.

"Erez?"