VAMPİR HAYATIM // ɱiŋ γooŋɠi

➅

Derin bir nefes aldıktan sonra, tekrardan kitabı elime alıp okumaya başladım.

Birkaç sayfa daha okuduktan sonra eklektik kesilmesiyle irkildim. Kitabı koltuğa bırakıp dikkatlice ayağa kalktım ve duvardan tutunarak mutfağa gidip, mum ve çakmak aradım. En üst çemeceye acil durumlar için sakladığım için bulmam zor olmadı.

Mumu yakıp, oturma odasına ilerlerken yine rüzgar esti, bu sefer elimi yüzüme siper ederek, saçımın yüzüme yapışıp, görüşümü kapatmasına engel doldum.

Hızlı adımlarla, koltuğa gidip oturdum, mumu masaya koyduğum için ellerim boşalmıştı bu yüzden elimi hemen, kitabın olduğu tarafa atıp, elimle yokladım. Ama kitap yoktu, etrafa bakınmaya başladım, ama görünürde birşey yoktu,

" Nerede bu kitap"

"Buraya koymuştum"

"Nereye gidebilir ki"

*Mantıklı düşün*

"Nerede"

*O sadece bir kitap*

"Nereye gidebilir ki"

*Mantıklı ol!*

*O bir kitap*

*Ayağı yok, nasıl gitsin!*

"Ama kitap yok"

*Ya karanlık diye göremiyorsun ya da kitabı başka bir yerde bıraktın*

"Belki"

"Ahhh"

"Neyse"

"Yatıcam ben"

"Yarın bakarım"

"Sonuçta sabah olucak en azından etrafı iyi görürüm"

*Aynen*

*Git yat*

Kendi kendime bir süre konuştuktan sonra, masadan mumu alıp, yukarıya, odama çıktım.

Odama girer girmez mumu komidinimin üzerine koydum, bir süre öylece ayakta düşündükten sonra üzerimi hiç değiştirmeden, kendimi direk yatağa attım.

Pikenin altına girip, biraz okuduklarımı düşündüm.

Gözlerim kapalıydı,

Gülümsedim, ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Beni uykumdan uyandıran şey tuhaf sesler duymam dı. Gözlerimi açıp odadaki pencereye baktım. Pencere açıktı, perde dışarıda uçuşuyordu. Öyle pencereye bakarken, pencereden bir karaltı geçti...

"Bana öyle geliyor"

"Orada birşey yok"

*Sana öyle gelmiyor, o gerçek*

"İç ses lütfen, saçmalama"

"Öyle birşey görmem imkansız"

*Gözlerini iyi aç!*

*Bak!*

"Seninle, daha doğrusu kendimle uğraşamam"

Diyip geri uyudum.

~Sabah

Gözümü açtığımda, güneş doğmuştu, gülümseyerek yataktan çıkıp, saate baktım.

Saat 06:00

"Vay canına erken kalkmışım"

*Dün elektrik kesildiğinde saat erkenmiş demekki*

"Demekki öyle olmuş"

Banyoya girip iyi bir duş aldım.

•••

Duştan sonra giysi dolabımın önüne geçerek ne giyebileceğime bakındım.

Biraz kıyafetlerde göz gezdirdikten sonra, elime; siyah dar kot, beyaz büstiyer, alıp giyinmeye başladım.

Giyindikten sonra saçlarımı tarayıp hafifçe ördüm. Aşağı kata, mutfağa inip kendime kahve yapıp, oturma odasına gittim.

Koltuğa oturduğum sırada, dünkü kendi kendine açılan pencerenin yine açık olduğunu farkettim, ama bu sefer pencerenin mermerinde birşey duruyordu. Ayağa kalkıp pencereye yöneldim, yaklaştıkça orada duran nesnenin, ne olduğunu anlamıştım. Bu benim dün arayıpta, bulamadığım kitabımdı. Oraya vardığımda, elime kitabı alıp, pencereyi sıkıca kapattım.

"İyi de bunun burada ne işi var"

"Nasıl gitti ki bu oraya"

"Dün pencere açıldığında, elimde kitaplamı gittim yoksa?"

*Saçmalama*

"Ama"

*Sen koltukta kitap okurken elektrik gitti*

"Doğru"

"Ve, kitap kayboldu"

*Aynen*

"Amaaan neyse"

*Tuhaf şeyler oluyor Bettie*

*Dikkat et*

*Ciddiyim*

İç sesim, dediklerinde haklıydı ama ona hak vermek istemiyordum, çünkü bu olay gerçektende tuhaf, ve ürkütücüydü.

Kendi kendime bir süre düşünüp, kahvemi içtim.

Kahveyi içtikten sonra eşyalarımı da yanıma alarak evden ayrıldım.

*Yine şapka*

"Aynen"

Yolda, okula doğru giderken sokakta benden başka birinin daha olduğunu hissettim.

Hızla arkama döndüm, kimse yoktu.