VAMPİR HAYATIM // ɱiŋ γooŋɠi

21

    HATIRLATMA
Yerde sırt üstü yatan ıslak bir beden görmeyi hiç beklemiyordu.
-

Afallamıştı, birkaç saniye sonra kendine gelince, dört adımda sevdiğinin yanına gitti.
Gözleri kapalıydı...

Yoongi içinden - bayılmış, diye geçirken üzerinden sular damlayan baygın bedene baktı, ne yapacağını bilmiyordu.

              Bet kendini kıyafetleriyle suya sokmuştu, hasta olup olmayacağı.. gerisi muamma.

Yoongi tek çarenin onu kurulayıp üzerini değiştirmek olduğunu düşünerek, işe koyuldu. Bet i yatağa yatırarak ıslak kıyafetlerini çıkarttı, nazikçe. Tabi onun bedenine bakmamaya özen gösteriyordu. Kıyafetlerini giydirdikten sonra, yavaşça  yatağına yatırdı.

Yatağın bir kenarına oturmuş onu izlerken telefonunu eline alıp tae ye mesaj attı.

Gönderilen: Bücür Taetae

- Bet in evine gelebilir misin?

Gönderen: Bücür Taetae

- Şunlardan kurtulur kurtulamaz gelicem

Yoongi durumu anlamıştı. Yüzünde bir süre hüzün damlaları dolaştı.

Gönderilen: Bücür Taetae

- sorry.. sorry.. sorry..

Gönderen: Bücür Taetae

- Sorun değil :|

Gelen mesajı, bildirim panelinden okuyup telefonu kapattı.

İçi karma karışıktı; korku, hüzün.. ve en önemlisi sevgi...

Sinirle ellerini bir takarak misali, saçlarının arasından geçirip, ayağa kalktı.

Çünkü biliyordu, orman evinden kaçtığını herkes farketmiş ve bu yüzden de tae nin üzerine gelmişlerdi. İşte bu yüzden de tae onlardan kaçmak için ve onları başından savmak için türlü türlü işlere girmişti. Onlardan kurtulmak zordu, e neticesinde onlarda bir vampir ve, onlarında bağzılarında zihin okuma vardı... İyi bir bahane bulmalıydı tae. Onların anlamaması için, olanların hepsini bir rüya olarak düşünmüş ve başarmıştı da. Sanki bir rüyaymış gibi içlerinden birine anlatınca, herşey çözülmüştü. Ama diğer vampirler yinede de diken üzerinde, onları izliyorlardı...

Son bir kez yatakta yatan sevdiğine bakıp, aşağıya inmek için merdivenlere yöneldi. Merdiven korkuluğuna elini koymuş gülümsüyordu. Neden mi?, çünkü bet in buradan düşmesi ve sonrası.. gelmişti aklına.

Basamaklardan her bir anıyı gözlerinde canlandırırken indi. Direk mutfağa yöneldi, yürümeye devam ederken bir anda çivi çakılmış gibi yere sabitlendi, öylece etrafa bakıyordu. Neden mi?, heryerde anılar vardı...

Tekrardan yürümeye başladı, ama yürüyüşü bir kaplumbağadan farksızdı. Attığı her adımda, zihninde başka bir anı canlanıyor, nefes alış verişi zorlanıyordu. En sonunda dayanamayarak bir sandalye çekip oturdu. Elini kalbinin üzerine koyarak sakinleşmeyi bekledi.

Yavaş yavaş kendine geliyordu. İyi olduğunu düşünerek yavaştan ayaklandı. Ayağa kalkar kalkmaz direk, kahve mikanasına yönelmişti. Kendine acı bir kahve yapıp beklemeye başladı. Ellerini arkasında ki tezgaha koymuş, yaslanıyordu. Düşünmemeye çalışıyordu, çünkü düşünürse herşey tekrardan alak bulak olacaktı, ve bu sefer kaldıramazdı. Daha önce hiç böyle bir duygu -duygular, içerisinde kalmamıştı. Bu ilkti ve ne yapacağını bilmiyordu.

Öylece tezgaha yaslanmış düşünmemeye çalışırken, telefona gelen bildirim sesini duyar duymaz, sesin geldiği yöne ilerledi.

Tae mesaj atmış ve üç kez de aramıştı.

Gönderen: Bücür Taetae

- Hallettim

- Yani sanırım

- Bilmiyorum

- Ama onayladılar dediğimi

- Geliyorum

- Baek burada kalacak

Gönderilen: Bücür Taetae

- Neden

- Ve neyi onayladılar

Gönderen: Bücür Taetae

- Birşeyler söyledim işte onu kkkkk

- Peşimizden gelip gelmeyeceklerine bakmak için kaldı o

- ....

- Bize inanmıyorlar..

- Ayrıca seninki bu konuyu kurcalayacak haberin olsun

Gönderilen: Bücür Taetae

- SANA ÖYLE SÖYLEME DEDİM TAE

Gönderen: Bücür Taetae

- Tamam tamam

- Sorry....

- Yakınım

Gönderilen: Bücür Taetae

- İyi..

Telefonu kapatıp koltuğa ve arkasına bile bakmadan direk mutfağa girdi.

Bardağına kahvesini doldurarak tekrardan oturma odasına geldi. Elindeki kahve bardağını bir sehbaya bırakıp, başka bir yöne ilerledi. 

Gittiği yerde sadece bir masa ve masanın üzerinde duran birkaç eşya vardı.

Masaya yaklaşınca, üzerindeki bir eşyaya uzanarak eline kitap aldı. Ne kitabı mı? Tabi ki de Bet in vampirlerle ilgili olan kitabını. Elindeki kitaba bakarak sırıttı ve eş zamanlı olarak koltuğa yürüdü. Gözleri hala elindeki kitapta geziniyordu.

Elini sehbada ki kahve bardağına salladı. Elinin hızından dolayı bardak salladı, ama düşmedi... Kahvesini yudumlarken gözlerini kitapta gezintiye çıkarmışçasına her kelime, her paragrafa ayrı bir ilgiyle bakıyordu.

Kitabı incelemeye devam ederken telefonun bildirim sesi ile tüm dikkati dağıldı ve küfrederek telefonunu eline alıp, bu anını maffeden bildirime baktı.

Gönderen: Bücür Taetae

- Kapı

Gelen mesajla yerinden hızla kalkıp, birkaç büyük adımda kapıya vardı. Kapıyı açtığında karşısında tam da beklediği gibi tae duruyordu.

İkiside içeriye geçip, koltuğa oturdular. Ortam sessizdi, ama böyle kalmamalıydı... İkisininde konuşması gereken konular vardı, ama ikiside konuşmak yerine sadece düşünüyordu, peki neyi veya kimi düşüyorlardı?

Tae, bet in neden ortalıkta olmadığı ve ona birşey olup olmadığı konusunda endişelenmeye başlamıştı... Yoongi ise sadece sevdiği kadının durumunu merak ediyor ve onun hakkında endişeleniyordu..

Hala sessizce oturmaya devam ederken, tae bir anda konuya girdi. Tabi ki de tae yine merakına yenik düşerek konuşmuştu.

"Ne yapacağız, Bet ne olacak?"

Sorusu karşısında Yoongi afallamıştı, çünkü oda bilmiyordu ne olacağını, ne yapabileceleri hakkında  en ufak bir fikri bile yoktu. Düşüncelerini direk dışa vurarak konuştu. Çünkü başka çaresi kalmamıştı..

"B- bilmiyorum"

Yoongi sesindeki gerginliği saklayammaıştı. Tae, yoongi den aldığı bu cevap karşısında daha çok korkmaya ve merklanmaya başlamıştı... Tekrardan merakına yenik düşerek konuştu, ama bu sefer sorusunda korkudan çok merak vardı.

"Bet nerede? Ortalıkta göremedim"

"Evde yok mu?"

Yoongi, duyduğu her soruda cevap vermekte daha çok zorlanıyordu. Eğer tae duysaydı olanı, kim bilir ne kadar üzülürdü.. onun aklını okumayı denemişti tae ama başarısız olmuştu. Yoongi nin kafası o kadar karışıktı ki, ne olduğunu çözememişti ve cevap alamadığı her dakika da daha çok endişeniyordu.

Tae endişe içinde hala Yoongi den bir cevap beklerken, hiç beklemediği bir anda