Art of Seduction

Chapter 33

Chapter 33

Instruments

“Tala..”

“Ha?”

“You we're mentally absent. Ano bang iniisip mo?” hinawakan ko ang noo ko at napapikit nang mariin dahil sa sinabi ni Bea. I sighed,

“I'm sorry.. I was just– uh, I'm thinking something.” ngumiwi ako. She raise her one brow.

“I know. Kaya nga tinatanong ko 'kong ano 'yon diba?” napa face palm sya. I took a glance on her at saka sumubo nang pizza.

“Its.... It was, uhm, Benj.” her eyebrows met when I mentioned Benj's name. Halatang nagtatanong,

“Hindi ba dapat si Troy lang ang nag aayos, at the same time gumugulo nang isip mo? Uhm. The boyfriend?” takang tanong nya.

Tumingin ako sa malayo dahil sa sinabi nya. I know, I know this is wrong. Damn, ginugulo ni Benj ang isipan ko!

“Isa pa ha. Isa pa, Tala. Bakit ba nakikita kong pasulyap-sulyap yang si Monteverde sa'yo? Dalawa pala... bakit tumino na 'yan? He's just modelling, balling, studying, driving ,eating..those normal rituals. What exactly happened? Tatlo pala.” kumunot ang noo ko dahil sa sinabi nya. Nang iinis kasi e!

“First and for all, hindi ako sinusulyapan nyan, ang tagal tagal mo nang ginigiit yan. Bwisit ka,” kumain ako nang fries at inirapan sya. She did the same,

“Second?” pumitik pa sya sa harap ko. I sighed,

“Second, ano bang pakialam ko sa mga ginagawa nya—”

“Ang gulo mo! Your thinking about him, right? So may something! Hindi lang something! May mas malalim pang ugnayan.. so ano nga 'yon? Why did he changed?  What exactly happened?”

“Okay fine! He's distracting, he's disturbing! Last Friday pumunta ako sa Condo nya, I fed him because he's sick... right, he's sick, kaya ang dami nyang pinagsasabi. That's just it! At nakakainis talaga lahat nang sinabi nya,” kumunot ang noo nya,

“And what things did he say?” excited na tanong nya. I rolled my eyes,

“He said he loves me, he said I'm like a drugs, he said he's madly smitten, he also said that I am so frustrating—” hindi ko pa natatapos nang bigla na syang nag titili. Agad akong tumayo at tinakpan ang bunganga nya ... I also saw his rosy cheeks, my jaw clenched. Napaka nang isang 'to!

“OMG!! At anong sinabi mo? Did you feel the same ,ay shit, may boyfriend ka pala. Wait— anong naramdaman mo?!”

Kumunot ang noo ko dahil sa sinabi nya. Ano nga bang naramdaman ko? I don't know. Kakaiba 'yon e. First time 'kong maramdaman. Shit. This isn't suppose to happen.

“Wala. Tss! Maka alis na ngalang! May klase pa ako.” mataray na sabi ko at tumayo na. I was about to leave the canteen pero may biglang pumasok. Natulala ako bigla,

He's wearing his uniform. Medyo maluwag ang neck tie nya at nakabukas ang isang butunes nang polo nya. I gulped, he look so hot in wearing uniform! Ughhh! Bago pa ako maglaway 'doon ay dali-dali na akong umalis without minding his presence, nakita ko pa ang pagsulyap nya sakin at ang panginginig nang mga mata nga. Dammit!

---

Natapos naman nang maayos ang araw ko ,and I'm glad it did.

Dumaan ako sa music room at agad akong napalingon 'doon. I miss playing instruments. Pwede kaya akong pumasok?

Out of nowhere, nakita ko nalang ang sarili kong pumasok doon. Ngumiwi ako, ang ganda talaga dito. Kailan ba ako napangitan sa mga music room? Gosh! Music is my passion kaya natural lang na maganda lahat nang klaseng Music room sa paningin ko.

Tinanggal ko ang taklob nang grand piano at hinaplos 'yon. Napapikit ako nang mariin. Bigla 'kong naalala si Elijah, he we're good in playing piano. Sya din ang nagturo sakin way back then.

Lumingon ako sa paligid at nakita ko kaagad ang violin.. And that reminds me of my brother, Silver. He's good at it. Hindi ko alam pero agad na rumehistro sa isip ko ang pagtugtog nya nito. It was amazing, nakakarelax. Somehow, I really missed them. Parang mag tatatlong linggo palang 'nong nasa Zambales kami.

Napangiwi ako at napapikit nang mariin. Maybe because I finally got they're attention, kaya madali ko na silang ma-miss.

Naupo ako sa harap nya piano at dahan-dahan kong pinadaan ang darili ko sa keyboard nito. I closed my eyes at pinindot ang unang keyboard. Pinilig ko ang ulo ko...and I started singing.

♪♪What day is it? and in what month?
This clock never seemed so alive
I can't keep up and I can't back down
I've been losing so much time...♪♪

Napamulat ako nang mga mata dahil bigla itong uminit. Ngumiwi ako and continued singing while playing the piano.

♪♪'Cause it's you and me and all of the people with nothing to do
Nothing to lose
And it's you and me and all other people
And I don't know why, I can't keep my eyes off of you...—♪♪

Bigla akong napatigil nang biglang bumukas ang music room. I hurriedly stand up at nanlaki ang mga mata ko nang makita ko ang sikat na banda nang Freniere.

Sina Wade, Gabriel, Ford ,Nathaniel at— Javier with his cousin Benjamin Monteverde.

The heck! The Powerful 5 with the great Monteverde! Darn it! Just darn it!

Napalunok ako nang sunod-sunod lalo na 'nong nakangisi si Javier ,at nakataas naman ang kilay nang iba, 'yong iba naman ay medyo nagulat. I gulped, hard.

“I-I'm sorry, h-hindi ko alam na pupunta kayo dito. I-I was about to leave p-pero nabighani ako—”

“You know how to play those?” turo ni Wade sa mga instrumento na nasa paligid. Pinilig ko ang ulo ko at tumingin sa mga ito.

“I didn't know you play amazingly,” papuri ni Benj. Natigil agad ang paghinga ko at para bang tumigil ang oras.

“H-Hindi. I j-just mastered that s-song kaya ganon...” kinuha ko ang bag ko at inayos ang damit ko.   “I'll be going, s-sorry sa pag pasok d-dito.”

“Don't be sorry, this is a school's property.” liningon ko si Javier dahil sa sinabi nya. I smiled at him,

“T-Thanks,” at umalis na ako without minding Benj Monterverde's presence, for the second time. Sakto namang may text sa cellphone ko. I picked it up at biglang nawala ang kabang kanina pa gumagapang sa katawan ko.

Troy: I'll be fetching you at school babe. See you. I missed you.

I smiled, this guy never fails to amaze me. Saktong-sakto talaga ang pampagoodvibes nya.