"ေဟ်ာင့္..."
"ဒုံး ဒံုး ဒံုး......." ၾကမ္းတမ္းေသာေျခသံတို႔သြားရာ "ဂ်ိမ္း"
"ဟား...အစ္ကို ဘာလုပ္တာတုန္း....ညီေရခ်ိဳးမလို႔ေလ"
"ေစာက္စကားမမ်ားနဲ႔ ငါဗိုက္နာလို႔အိမ္သာတတ္မယ္"
ဆိုၿပီးဝ႐ုန္းသံုးကားေျပးကာအိမ္သာထဲသို႔ဝင္သြားသည္။ မြန္ေလးခနတာေတြေဝသြားသည္။
"ဟြန္း ပံုစံၾကည့္ရတာ အႏိုင္က်င့္မဲ့ပံုပဲ စိတ္ဆင္းရဲလိုက္တာ"
စိတ္ညိမ္ေသာေလသံႏွင့္ ေျပာေနမိေသာမြန္ေလးမွာၾကာၾကာေတာင္မေျပာရရွာေပ။
ခနတြင္အိမ္သာထဲမွစကားသံထြက္လာသည္။
ေဟ်ာင့္...မင္းနာမည္ဘယ္လိုေခၚတုန္း??
"ခမ်ာ...မြန္ေလးပါ ဒါနဲ႔အစ္ကို႔နာမည္ကေကာ"
"ဂ်ိမ္း..."
"ေအာ္....ဒါနဲ႔အစ္ကိုကတိုင္းရင္းသားလား"
"ေအး..."
ဘာတိုင္းရင္းသားလဲအစ္ကို....???
"ကခ်င္"
ေအာ္ဒါနဲ႔ေမြးခ်င္းကေကာ ဘယ္နေယာက္ရွိတာလဲအစ္ကို??
"ဟာ့း.....မင္းေတာ္ေတာ္ေစာက္စကားမ်ားတာဘဲ...မင္းကိုေမးတာတစ္ခြန္း ႏွစ္ခြန္း ျပန္ေမးတာ ေလး ငါးခြန္း....."
"ေအာ္ဟီး ဟီး....ညီကရြာကဆိုေတာ့ စကားနည္းနည္းမ်ားတယ္အစ္ကိုရဲ႕"
"ေအးပါကြာ...ေနာက္စကားမရွည္နဲ႔ ငါေမးတာဘဲေျဖ ၾကားလား"
"ဟမ္း ဟုတ္ ဟုတ္ အစ္ကို"
"ဘာလားဟ ဒီလူက ဟိတ္ႀကီးဟန္ႀကီးနဲ႔ ဆရာျကီးက်ေနတာဘဲ အာ့ေၾကာင့္ဒီအေဆာင္မွာ လူမေနတာေနမယ္"
စိတ္ထဲမွ ႀကိတ္မႏိုင္ခဲမရစဥ္းစားေနေတာ့သည္။
ညဖက္ေရာက္သြားေသာအခါ!
မြန္ေလးမွာဗုဒၶဘာသာပီပီဘုရားရွိခိုးေနေတာ့သည္။
"အားလံုး ၾကားက်သမွ် အမွ် အမွ် အမွ် ယူေတာ္မူက်ပါကုန္ေသာ္ သာဓု သာဓု သာဓု"
"အစ္ကိုဂ်ိမ္း ဘုရားမရွိခိုးဖူးလား"
"ေစာက္ဦးေႏွာက္မရွိဖူးလား ငါဗုဒၶဘာသာမွမဟုတ္တာ"
"ေအာ္ ေစာတီးေစာတီး ဟီးဟီး ေမ့သြားလို႔ပါ အစ္ကိုကလဲ"
"ေအးပါ ဒါနဲ႔မင္း...ဘာလို႔အေဆာင္ေနတာတုန္း"
"ေအာ္ညီက...ဒီမွာသင္တန္းလာတတ္တာေလ ဂ်ပန္ဘာသာစကားသင္တန္း ... "
ေအာ္ဘယ္ေလာက္တတ္ကမွာလဲ??
"တစ္ႏွစ္ခြဲေက်ာ္ေက်ာ္ပါအစ္ကို...ဘာလို႔လဲ"
"ငါအေဖာ္ရေအာင္လို႔ပါကြာ"
"ေအာ္ကိုထြဋ္ေျပာတာ အစ္ကို႔ကို ၾကည့္ေပါင္းကမယ္တဲ့....အာ့ဘာလို႔လဲ"
"ဟက္ဟက္ဟက္ သူကအဲ့လိုပဲေျပာတာလား အစ္ကိုကစိတ္မရွည္တတ္ဖူး ၿပီးေတာ့ ေဒါသႀကီးလို႔ပါ စိတ္ထဲမထားပါနဲ႔ အစ္ကိုညီ့ကို သေဘာက်ပါတယ္"
ထိုစဥ္!
"ဟမ္းအစ္ကို................."
"ဟားးဘာတုန္းညီ့ကိုခင္ပါတယ္လို႔ေျပာတာဟ....ညီကျဖဴျဖဴေသးေသးေလးေလ....ၿပီးေတာ့ခ်စ္ဖို႔လဲေကာင္းတယ္.... အစ္ကို႔ရဲ႕ညီေလးတစ္ေယာက္လိုပါပဲ"
တခနတာေျပာလိုက္ေသာစကားသံေတြထဲမွာမြန္ေလးစိတ္ယိုင္သြားသည္။
ဒါနဲ႔အစ္ကို႔မွာရည္းစားေတြဘာေတြေရာမရွိဖူးလား??
"မရွိပါဘူးကြာ....ညီ့ကို ကို႔ရဲ႕ လ်ွိ႕ဝွက္ခ်က္ေျပာမယ္ေနာ္.... ေသခ်ာနားေထာင္ ဘယ္သူ႔မွျပန္မေျပာပါဘူးလို႔ကတိေပးမလား"
"ေအာ္.....စိတ္ခ်ပါအစ္ကိုရယ္"
"အစ္ကိုကမိန္းခေလး စိတ္မဝင္စားဖူးညီရာ"
ဟမ္း!!!!
ရင္ထဲမွာေဗ်ာင္းဆန္ေနေသာႏွလံုးခုန္သံကိုရပ္တန္႔၍မရေတာ့တဲ့မြန္ေလးရဲ႕အျဖစ္မွာေဆာက္တည္ရာမဲ့ျဖစ္ေနပါသည္။
ထိုအရာကိုဂ်ိမ္းသတိထားမိသည္။
"ကယ္ကယ္ညီ အိပ္ေတာ့ေလ အစ္ကိုမနက္ေက်ာင္းသြားရအံုးမွာ"
"ဟုတ္ဟုတ္အစ္ကို"
ဘာလိုလိုနဲ႔တစ္ညတာအိပ္စက္အနားယူခဲ့က်သည္။သန္းေခါင္ေက်ာ္ခ်ိန္တြင္.......
