ေမွာင္မိုက္ေသာေနရာ...မွိန္ျဖျဖမီးေရာင္...ပန္းအီနံ့တို႔အစံုအလင္...အေငြ႕တရိႈက္ရိႈက္.....!
ဟမ္း...အစ္ကို ဒါဘယ္ေနရာလဲ???
"ဒါအစ္ကိုအလုပ္လုပ္တဲ့ေနရာ...လာအထဲဝင္"
မြန္ေလးခမ်ာ ေတာသားပီပီ ဘယ္အရာကိုမွ်မသိသျဖင့္ စူးစမ္းခ်င္စိတ္ျပင္းျပေနသည္။ ထို႔ေနာက္ဂ်ိမ္းမွ....
"ညီ...အစ္ကို႔ကိုတစ္ခုကူညီပါ!"
"ဟုတ္....ဘာကူညီရမွာလဲအစ္ကို"
"ေရာ့...ဒါယူသြား...ၿပီးရင္အစ္ကိုလိပ္စာတစ္ခုေပးမယ္ အဲ့အတိုင္းသြားၿပီးပစၥည္းေလးပို႔ေပး..."
ဟမ္းအစ္ကိုကေရာ???
"အစ္ကိုက အျပင္ခနသြားအံုးမယ္... ၿပီးရင္ အေဆာင္ကိုပဲညီ့ပါသာျပန္လာလိုက္ေတာ့...တစ္ခုေတာ့မွာမယ္ေနာ္...ဒီအထုပ္ကိုလံုးဝဖြင့္မၾကည့္ပါနဲ႔"
"ဟုတ္ဟုတ္အစ္ကို"
ခ်စ္သူခိုင္းသမွ်မၿငီးမျငဴေကာင္းသည္ ဆိုးသည္မစဥ္းစား စိတ္ခ်မ္းသာရာ လုပ္ေပးေနေသာ မြန္ေလး၏အျဖစ္မွာ သနားဖြယ္ရာ ကိစၥတစ္စံုတစ္ရာႏွင့္ ၾကံဳေတြ႕လိုက္ရေလသည္။
သြားရာလမ္းတြင္မြန္ေလးသည္စူးစမ္းခ်င္လိုေသာစိတ္ျဖင့္ ဘယ္အရာဆိုသည္ကိုသိရွိရန္ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေလသည္။
ဟား...........!
"ဒါ...ဒါ မူးရစ္ေဆးဝါးပဲ ဒုကၡပဲ ငါဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ မျဖစ္ဖူး ပို႔ခိုင္းတဲ့ေနရာ ျမန္ျမန္ပို႔ရမယ္"
သည္လိုႏွင့္မြန္ေလး အျမန္ေရာက္ရန္အတြက္ Taxi ငွားလိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ Taxi ေပၚတြင္ မြန္ေလးကိုင္ထားေသာအထုပ္မွ ထြက္လာေသာရနံ့အား ကားေမာင္းသူမွ ႐ူရိႈက္မိေသာအခါ .... မြန္ေလးအားတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္။ မြန္ေလးခမ်ာ ေခၽြးေဇာေတြထြက္ကာ ႐ုပ္ရည္ဟန္ပန္ မွာမူမမွန္။ ထို႔ေနာက္ ပစၥည္းပို႔ရမည့္ေနရာသို႔ေရာက္ေသာအခါ မြန္ေလး ခပ္ေသာ့ေသာ့ဆင္းသြားေလသည္။ မ်ားမၾကာမီ ကားေမာင္းသူသည္ရဲစခန္းသို႔ ဖုန္းဆက္ကာ သတင္းေပးလိုက္သည္။
" ဟယ္လို.....ရဲစခန္းကလားခမ်ာ"
"ဟုတ္ကဲ့ေျပာပါခမ်ာ ဘာကူညီရမလဲ"
သည္လိုႏွင့္ေကာင္းေမာင္းသူသည္ အေၾကာင္းစံုေျပာ၍ သတင္းေပးလိုက္ၿပီး ေနရာတစ္ေနရာတြင္ ပုန္းေနသည္။
ထိုသို႔သတင္းေပးလွ်င္ ပိုက္ဆံအနည္းငယ္ရမည္ကို ကားေမာင္းသူ သိေသာေၾကာင့္ လိုခ်င္တပ္မက္စိတ္ ရမက္ျပင္းျပေသာအခါ သတင္းေပးလိုက္ရခ်င္းသာျဖစ္သည္။
မၾကာမီ အေတာအတြင္းတြင္ရဲမ်ား ကားေမာင္းသူၫႊန္ၾကားသည့္လမ္းအတိုင္းေရာက္လာၿပီး မူမမွန္သူမြန္ေလးအား အမိအရဖမ္းမိလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ မြန္ေလးအား ရဲစခန္းသို႔ေခၚသြား ကာစစ္ေဆးေမးျမန္ေလေတာ့သည္။ ထိုသို႔စစ္ေဆးၿပီးေသာအခါမိခင္ျဖစ္သူ ေနေသာရြာသို႔ဖုန္းဆက္ရန္ အေၾကာင္းဖန္ျပန္သည္။
"ဟယ္လို ... ဟုတ္ မြန္ေလးအေမနဲ႔စကားနည္းနည္းေျပာခ်င္လို႔ပါခမ်ာ"
ဟုတ္ဘယ္ကလို႔ေျပာလိုက္ရမလဲရွင္???
"ေအာ္ရဲစခန္းကပါလို႔ ေျပာေပးပါ အေရးႀကီးစရာကိစၥေျပာမလို႔ပါခမ်ာ"
"ေအာ္ဟုတ္ဟုတ္ ကိုင္ထားအံုးေနာ္ သြားေခၚလိုက္အံုးမယ္"
ရြာ၌ဖုန္းသည္ တစ္ရြာလံုးမွ တစ္လံုးသာရွိသျဖင့္ ဆက္သြယ္ေျပာဆိုရင္ အလြန္ပင္ခက္ခဲလွသည္။
"ေဟးးးေဒၚေမၾကည္ေရ ....ေဒၚေမၾကည္....ေဟး အိမ္ရွင္တို႔!
