"အစ္ကို ..... အစ္ကို ထပါအံုး ထပါအံုး"
"ဟားးးဘာတုန္းကြာ"
"ညီဗိုက္အရမ္းနာေနလို႔..."
"အဲ့ဒါဘာျဖစ္တုန္း"
"ညီအိမ္သာမသြားရဲဘူး... ညီ့ကိုကူညီပါအကိုရာ... ေနာ္... ေနာ္ ... "
"ဟာ့မင္းကြာ...ဒီမွာဘာသရဲမွမရွိဘူး... ကိုယ့္ပါသာသြား မလိုက္ေပးႏိုင္ဖူး ဘယ္ေလာက္မွလည္းေဝးတာမဟုတ္တဲ့ဟာကို အိပ္ေရးပ်က္တယ္"
"အစ္ကိုရယ္လုပ္ပါ...အေဆာင္မွာအေဖာ္ဆိုလို႔အစ္ကိုတစ္ေယာက္ပဲရွိတာပါ....အစ္ကို႔ကိုအကူညီမေတာင္းရင္ ညီဘယ္သူ႔ကိုေတာင္းရမွာလဲ....ကူညီပါဗ်ာ"
"ေအးးးေအးးးးျမန္ျမန္ေတာ့လုပ္ သိပ္ၾကာၾကာမေစာင့္ႏိုင္ဖူး"
"ဟုတ္"
ဒီလိုနဲ႔မြန္ေလးအိမ္သာတတ္ၿပီးေသာအခါလက္ေဆးေနေလရဲ႕။လက္ေဆးေနတဲ့အခ်ိန္တြင္ေရခ်ိဳးကန္ႏွင့္အိမ္သာၾကားတြင္အသံတစ္ခုၾကားလိုက္ရသည္။
"ဂ်စ္ခ်စ္....ဂ်စ္ခ်စ္...................
အားးးးးးးးးး"
"ဘာတုန္းဘာျဖစ္တာတုန္း"
ထိုစဥ္ဂ်ိမ္းလည္းအရမ္းစိုးရိမ္ၿပီးအနည္းငယ္ေၾကာက္စိတ္ဝင္ေနသည္။
"ဘားမွစိတ္မပူနဲ႔ အစ္ကိုသြားၾကည့္ၾကည့္မယ္ ဒီမွာဘဲေစာင့္"
"ဟားးးးအစ္ကိုတူတူသြားမယ္ ညီဒီမွာတစ္ေယာက္ထည္းေနရင္ အေၾကာက္လြန္ၿပီးေသသြားလိမ့္မယ္"
"ေအးေအး အဲ့ဒါဆိုလဲလာ "
သြားၾကည့္လိုက္ေသာအခါကိုင္ေဆာင္ထားေသာမွိန္ျပျပဓာတ္မီးေရာင္အျပင္တစ္ျခားဘယ္အရာမွမ်က္စိထဲသည္းသည္းကြဲကြဲမျမင္မိေပ။ထိုစဥ္ ၾကားရသည့္အသံမွာလဲ ေရသံ "ေတာက္ ... ေတာက္ ... ေတာက္" က်ေနသံအျပင္တစ္ျခားဘားမွေထြထူးတာမရွိ။
"ကယ္... လာ ကုတင္ေပၚသြားက်မယ္ ညီ ဘားမွမေတြ႕ဘူး...စိတ္ထဲဘားမွသိပ္မထားနဲ႔ သြား သြားအိပ္ေတာ့"
ဟားးးးအစ္ကိုရယ္ဘယ္လိုလုပ္တစ္ေယာက္ထဲအိပ္ရဲမွာတုန္း!
"အစ္ကိုနဲ႔တူတူလာအိပ္မယ္...."
"ဟမ္းးးးဟားးျဖစ္ပါ့မလား အစ္ကိုကခြတတ္တယ္ေနာ္ ၿပီးေတာ့ ေဟာက္တတ္တယ္ ... ညီအိပ္ေပ်ာ္ပါ့မလား...အစ္ကို႔ေဟာက္သံၾကားရင္"
"အိပ္မေပ်ာ္လည္းအိပ္ရမွာဘဲအစ္ကို ညီေၾကာက္တယ္ဗ်ာ"
"ေအးေအး... လာေခါင္းအံုးယူလာခဲ့...အပိုမရွိဘူး အစ္ကို႔ဆီမွာ"
"ဟုတ္အစ္ကို"
ဒီလိုႏွင့္ႏွစ္ေယာက္သားတစ္ကုတင္တည္းမွာ တူတူအိပ္ေနက်သည္။ ႏွစ္ေယာက္လံုးသည္ ရင္ထဲတြင္ ဗေလာင္ဆူေနေပမဲ့ အျပင္မွာထုတ္ေဖာ္မျပက်ေပ။ မီးကလည္းေမွာင္ေနသျဖင့္ အခ်င္းခ်င္းေနရာ ပိုပိုနီးစပ္ကာ ဂ်ိမ္းမွအရင္စဖတ္လိုက္သည္။ ထိုစဥ္..........
