ထိုစဥ္ မြန္ေလး၏စိတ္ေတြ ထိမ္းမႏိုင္သိမ္းမႏိုင္ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း မြန္ေလး သည္ ဂ်ိမ္း၏ ရင္ခြင္မွ႐ုန္းမထြက္ ႀကိတ္၍ပီတိျဖာေနေတာ့သည္။
ဂ်ိမ္း၏စိတ္ထဲတြင္လဲ ထန္ေနေသာစိတ္မ်ား ကထိန္းမႏိုင္ ။ ။
ထိုစဥ္...
"ညီ"
"ဗ်ာအစ္ကို"
ညီအစ္ကို႔ ကို စိတ္မဝင္စားဘူးလား??
ဂ်ိမ္း၏စကားသံေၾကာင့္ မြန္ေလး ခနတာ ၿငိမ္သက္သြားသည္။
"ဟုတ္အစ္ကို"
"ဒါဆိုအစ္ကိုနဲ႔ ေပ်ာ္စရာေလးတစ္ခု လုပ္က်ရေအာင္ေလ ညီ"
"ဘာကိုဆိုလိုတာလဲအစ္ကို"
"ညီ့ ကိုအစ္ကိုခ်စ္တယ္ၿပီးေတာ့ ........."
"ဘာျဖစ္တုန္းၿပီးေတာ့....."
"ဟိုဟာ"
"ဟီးဟီး ညီနားလည္ပါတယ္ အစ္ကိုအဆင္ေျပသလိုလုပ္ပါ"
"အိုေခ"
ဂ်ိမ္းစိတ္ထဲတြင္အလြန္ေပ်ာ္ရႊင္သြားသည္။ ဂ်ိမ္းရဲ႕ပထမဆံုး အႀကိမ္မဟုတ္ေပမဲ့ မြန္ေလးအတြက္ေတာ့အရာရာဟာခပ္စိမ္းစိမ္းျဖစ္ေနသည္။
"ညီ....နည္းနည္းေလးေတာ့နာမယ္ေနာ္....ခနေလးပဲသည္းခံ....တေအာင့္ၾကာရင္ေကာင္းသြားလိမ့္မယ္"
"ဟုတ္...ညီနာမွာေတာ့ေၾကာက္တယ္ အစ္ကို"
"မနာပါဘူး အစ္ကို႔မွာေခ်ာဆီရွိပါတယ္ စိတ္ခ် ညီသိပ္ၿပီးမနာေစရဘူး"
"အြန္းၿပီးေရာ"
"ထည့္ၿပီေနာ္ညီ....."
အသံၾကားၾကားခ်င္းပဲအထိအေတြ႕ရဲ႕စတင္မႈကိုတစ္ၿပိဳင္နက္ခံစားရသည္။ ခံစားမႈ၏ေနာက္တြင္ စီးေျမာေနသည့္အသံကိုၾကားရေသာဂ်ိမ္း၏စိတ္မ်ား ပိုမိုထႂကြလာေတာ့သည္။
"အားးးးးအစ္ကို"
"ခနေလးပဲ ၿပီးေတာ့မယ္"
ၿငိမ္သက္ေနေသာ အေဆာင္ထဲတြင္ ၾကာရေသာအသံမ်ားမွာနားရွက္ဖြယ္ရာ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ တစ္ခနအၾကာတြင္ ဂ်ိမ္းႏွင့္ မြန္ေလး တို႔၏ ညဇာတ္လမ္းေလးၿပီးဆံုးသြားေလေတာ့သည္။
"ညီ ဘယ္လိုေနလဲ" နာလား??
"ဟုတ္အစပိုင္း"
ေနာက္ပိုင္းေရာ??
"ခံစားရတာတစ္မ်ိဳးပဲ"
ဆိုလိုရင္းက??
"ေကာင္းတယ္..ဟီး ဟီ"
"ကယ္ကယ္အိပ္ေတာ့ အစ္ကိုပင္ပန္းသြားပီ"
"ဟုတ္"
ဒီလိုႏွင့္ တစ္ညတာကုန္ဆံုးေစခဲ့သည္။ ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ေစာေစာတြင္ ႏွစ္ေယာက္သားအျပင္တူတူသြားၿပီးမနက္စာစားၾကသည္။ျပန္လာသည့္အခါကိုထြဋ္သည္ အေပါက္ဝမွလွမ္း၍ျမင္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ဂ်ိမ္းႏွင့္မြန္ေလးအေဆာင္ေပၚသို႔ျပန္တတ္သြားၿပီးတစ္ေယာက္အေၾကာင္းတစ္ေယာက္ဖလွယ္ရင္းပိုမိုရင္းနီးမႈကိုရယူသည္။မၾကာမီတြင္ဂ်ိမ္းအျပင္သြားရန္ေရခ်ိဳးေနစဥ္...
"ေဒါက္....ေဒါက္....ေဒါက္..." တံခါးေခါက္သံႏွင့္အတူပါလာေသာမဖြယ္ရာစကားတစ္ခြန္း!
