Oyun Arkadaşım |•𝘫𝘩𝘴 •|✓

16.BÖLÜM

Uzun zaman oldu değil mi dert ortağım?Şu an bütün acılarım geride kalmış mutluluğun kucağına düşmüş gibi hissediyorum.Sence de böyle düşünmek için erken davranmıyor muyum?Ama kendime hakim olamıyorum.O yanımdayken kendimi kaybediyorum.Bir insana karşı bu kadar aciz olmam umurumda bile değil.Şu an dizlerimde uyurken hiçbir şey düşünmüyorum.Sanki hiç acı çekmemişim gibi,hiçbir şey yaşanmamış gibi.O hep benimleymiş gibi her şeyi unuttum.Saçlarıyla oynamanın bu kadar eşsiz bir şey olduğunu tahmin edemezdim.Saçlarına dokunan başkalarının olduğu düşüncesi neden incitiyor beni?Bana seni bir daha bırakmayacağım dedi.Bırakmaz değil mi?Her şeyi yalan kabul edip sadece ona inanmak istiyorum.Bu seferde yüz üstü bırakılmak istemiyorum.Bir insan bir gecede her şeyini kaybedebilir mi?Ben kaybettim.Ben o gece her şeyimi kaybettim.Ama sanki şu an her şeyimi tekrar kazanmış gibi hissediyorum.Meğerse tekrar yaşamam için bir tek onun yanımda olması gerekmiş.Suyun altında nefessiz kalmış ve sonrasında gün yüzüne çıkarak derin bir nefes almış gibiyim.Bu adlandıramadığım huzurun beni hiç bırakmamasını istiyorum.Çok bir şey istemiyorum.Lütfen tekrar kırılmak istemiyorum.Son olarak tekrar sana kavuştuğum için mutluyum.Senden başka sorgusuzca dinleyen kimse yok beni.Şimdilik görüşürüz.

><><><><><><

Titreyen ellerim saçlarında gezinmeye devam ederken yerinde kıpırdanmaya başladı.Yüzünü yüzüme döndüğünde gözlerini araladı.Güzel tebessümlerinden birini yüzüne takınırken bende gülmeden edemedim.

"Günaydın uykucu çocuk" Mızmızlanarak doğruldu.

"Hala mı küçüğüm?"Bu haline gülerek saçlarını karıştırdım.

"Saat kaç?" Yanımda duran telefonun ekranını açarak saate baktım.

"03.47" Şaşkınca gözlerini açarak konuştu.

"Bu saate kadar uyudum mu?Sen neden uyumadın?"

"Ben alışkınım.Uyurken seni izlemek her şeye değerdi." Kollarını iki yana açtığında hemen sarıldım.

"Kyoul seni burada bırakmak istemiyorum."Sabahtan beri konuştuğumuz konuya tekrar döndük.

"Ama-"

"Lütfen Kyoul.Sana anılarından kop demiyorum.Sadece yanımda olmanı istiyorum.İstiyorsan her gün gelirsin buraya.Ama yanımda ol."

"Woo Jin ne olacak?"

"Anlayışla karşılayacaktır.Hem isterse şirkette onun içinde yer ayırtırım."Woo Jin bunu kabul etmez ama ısrar edersem bence yanımda olur.Başımı olumlu anlamda salladım.

"Tamam yarın ayarlarım..Seni ilk önce üyelerle tanıştırmak istiyorum.Bir fan olarak değil benim sevdiğim kişi olarak. Sen tanıyorsun onları değil mi?"

"Tabii ki tanıyorum" dedim gülerek.Bir süre tekrar ikimizde sustuk.

"Büyük ihtimal ceza alacağım"

"Nasıl yani?"

"Bang PD'nimden izin almadım.Menejerimiz yokluğumu anlayıp söylemiştir.Hatta şimdi telefonumda bir sürü cevapsız çağrı olması lazım" Suç işlemiş küçük bir çocuğun masumluğu vardı yüzünde.Sanki uçup gidecek korkusuyla alamadım gözlerimi ondan.Yüzümde şapşal bir gülümseme ile ona bakarken garip bir şekilde oda bana baktı.

"Niye öyle bakıyorsun?"

"Bunca zaman hayalinle yaşarken gerçekliğine inanamıyorum"

"Artık inanmalısın küçük hanım"

><><><><><><><

"Woo Jin benim hep yanımda oldun lütfen senden ayrılmak istemiyorum"