HADİ HAYIRLISI..(ASKIYA ALINDI)

Aklımdan Çık Ateş

    Buse ile Ozan'ın itişmesi bitince kahvaltı ya oturduk. Tabi bizim Ozan bir türlü doymak bilmiyor.

-"Oğlum seninle evlenecek kıza acıyorum"dedim. Cidden de öyle hiç durmadan 48  saat yemek yiyebilecek kapasiteye sahip kendileri .

-"Ondan önce onunla evlenecek kız var mı onu düşün Azracım" dedi Buse de .

    Oda ne kadar itiraf edemese de Ozanı kıskanıyor. Fakat Ozan bugün gidecek Ankara'da okuduğu için hemde halletmesi gereken işler varmış.

-"Ben buradayım kızlar gitseydim de öyle başlasaydınız dedikoduma . Ayrıca Azra beni seven böyle sever kardeşim " dedi. Ozan bunu diyince ben güldüm cevabı da Buse verdi.

-"O lafı genelde kızlar kullanıyor Ozan "dedi.

    Bizim sohbetimiz biraz daha böyle devam etti.Sonra da Ozan'ı yolcu ettik.Buse eşyalarını düzenlemek için odasına çıktı.Bende biraz ortalığı toplayıp salona geçtim.

     Yalnız kalınca aklıma sabah ki yaşadıklarım  geldi. Acaba Buse'ye anlatsam mı?  Hayır  anlatmıcam çünkü  o kafasına  en ufak birşeyi  takan biridir. Ateş'i gördüğümden  beri aklımdan çıkmıyor. Bir insan nasıl  bu kadar soğuk kanlı olabilir. Hayır  yani bide gelmiş beni tehdit ediyor. En fazla bir  iki gün daha hatırlar beni sonra unutur. Bende bundan sonra sahil kenarında yaparım yürüyüşümü. Zaten bir daha karşılaşacağımızı sanmıyorum. Off  ben bu konuyu düşüne düşüne kafayı yiyorum. En iyisi bende gidip odamı toplayım. Bu fikirle odama gittim. Burası gerçekten bana huzur veriyor. Oldukça sade ve gözü yormuyor.

        Bavulları açıp tek tek dolabıma yerleştirmeye başladım. Cidden ne kadar çok kıyafet getirmişim öle halbuki daha ayakkabıları çıkarmadım. Ozan bu konuda haklı galiba. Biz Buseyle alışveriş yapmayı çok severiz. İşte bu yüzden bu kadar çok kıyafet var.

        İki gün sonra okul başlıyor. Şimdiden heyecan yapıyorum. Acaba nasıl bir ortam beni bekliyor. Neyse ki yanımda Buse var. Bu sayede yalnız kalmayacağım. Bugün ne kadar çok şey düşündüm ben böyle en iyisi Buse'nin yanına gidiyim. Busenin odasına girer girmez ayağıma bir şeylerin takılmasıyla yeri boyladım.

-" Kızım hani sen odayı toplayacaktın." diye çıkıştım Buse'ye. Ama cidden bir yerimi kırmadım. Çünkü gene Busenin eşyalarının üstüne düştüm.

-"Hahha düşündüm daha buradayız bebito o yüzden bu işi sonra da hallederim. Bak sana ne diyeceğim.  Bizim üniversitenin sitesini buldum ama sadece öğrencilere ait bir yer gel bak " dedi. Zaten işi gücü yok. Bunlarla uğraşıp duruyor.

-"Uff dur şurada ki dağı aşıp geliyorum. İnşallah saçma salak birseyler değildir bulduğun site. "

-"Hayır Azra gitmeden bir kaç kişiyi tanımış olacağız işte. "dedi.

     Laptop un başına geçip oturduğum da şaşkınlıktan gözlerim kocaman oldu. Bu evet  Ateş in ta kendisi. Bizim okulda son sınıf öğrencisi fakat bunun dışında pek birşey yazmamışlar. İşte şimdi hapı yuttun kızım Azra.

Ateş 'in Ağzından

        Eve gidip üstümü değiştirip hemen en yakın arkadaşımı aradım. O kız hakkındaki bilgileri istedim. Bunun için evinin adresini vermem yeterliydi. Yaklaşık yarım saat sonra Demir bana geri dönüş yaptı.

-"Buldun mu kardeşim bir şeyler "dedim. Hiçbir  zaman 'alo' yada buna benzer şeyler kullanmadım.

-"Buldum tabi abi. Kız bizim okulda birinci sınıf öğrencisi. Daha dün gelmişler İzmir'e ve abi Yıkılmaz ın torunu bu kız yani evi falan satmamışlar. Ayrıca yanında ki kız en yakın arkadaşı oğlan da öyle şimdilik bu kadar "dedi. Demir bana sürekli abi diye hitap eder. Aslında tek gerçek arkadaşım da Demir dir.

-"Tamam kardeşim bu kadarı yeterli "dedim.

-"Yanlış anlama da abi niye merak ettin bu kızı "  İşte tek kötü yönü bu çok meraklı

-"Zamanla öğrenirsin kardeşim hadi şimdi kapatmam lazım "dedim.

     Oda tamam deyince telefonu kapattım. Onunla tanışmak için plan yapmam gerek fakat bu tanışma okulda olmayacak. Evet Azra Yıkılmaz bilmesen de hayatıma hoşgeldin.

Bölümleri kısa kısa yazıyorum gergin paylaştığım için ama ilerleyen bölümlerde oldukça uzun yazacağım: )