HADİ HAYIRLISI..(ASKIYA ALINDI)

Yemek

Evet karşımda Ateş vardı. Onu görünce bir an için dilim tutuldu, düşünemedim. Gözlerim kocaman açılmış bir şekilde ona bakıyordum. Birden aklıma o gün bana dedikleri geldi.

- " Peki Çıkma! Sen bilirsin Küçük kız nasıl olsa bulurum ben seni. Haa bu arada adım Ateş sakın unutma !!."

Aynen bunları demişti. Fakat benim karşıma bu şekil de çıkacağı hiç aklıma gelmemişti. Neredeyse beş dakikadır öylece dikilmiş donmus bir şekil de ona bakıyordum. Ta ki babamın beni uyaran sesiyle kendime geldim.

-"Kızım iyi misin " dedi.

-"Ş-sey ben iyiyim baba merhaba "dedim. Evet korkum hala var ki bu kekelememe neden oldu. Ateş yandan bir gülüş atıp elini uzattı.

-"Merhaba ben Ateş tanıştığıma memnun oldum Azra. "

O an o kadar sesli yutkundum ki eminim herkes duymuştur. Korkarak elimi uzatıp sıktım ve anında geri çekilip yerime oturdum. Etraftakiler bu halime şaşırsa da Ateş karşımda olmak üzere herkes yerine oturdu. Ben kafamı eğip hem yemegimle oynayıp hemde onunla nasıl ortak olacağımı düşünüyordum. Masa da herkes sohbet ediyor du ama onları dinlemediğim için ne dediklerini de anlamıyordum. Annem in beni dürtmesiyle kafamı kaldırdım. O sıra da Ateş'in babası konuştu.

-"Azracım hiç iyi görünmüyorsun yüzün kireç gibi olmuş ve dalgınsın hasta mısın?? "dedi. Bende yüzüme zoraki bir gülümseme yerleştirip cevap verdim.

-"Hayır sanmıyorum efendim. Galiba biraz yorgunum o yüzden "dedim.

-"Öyleyse sen git biraz dinlen istersen kızım. Nasıl olsa Ateş her detayı biliyor. Sana sonra anlatır "dedi. Şimdi gerçekten bu adamı sevmeye başladım. Babama baktım oda onaylar şekilde kafasını sallayınca yerimden kalktım. Tam çantamı alıyordum ki Ateş konuştu.

-"Aslında bende kalksam iyi olur. Sabah erken kalkmam gerek. Tabi musadeniz olursa Azra'ya da evine kadar eşlik etmek isterim "dedi. Ben bunu duyunca hemen itiraz ettim.

-"Buna gerçekten gerek yok teşekkür ederim. Kendim gidebilirim "dedim. Babam ise itiraz istemeyen bakışlarını bana yöneltip

-"Tabi ki oğlum. Memnun olurum hem de siz birbirinize alışmış olursunuz "dedi.

Ateş yanıma gelip elini hafifçe belime koyup "iyi geceler " dedikten sonra beni yönlendirdi. Aşağıya inip arabasının yanına gelince bana kapıyı işaret edip binmemi söyledi. Sanki biri beynimi durdurmuş düşünmemi engelliyordu. Bu yüzden bir kukla gibi dediğini yerine getirdim. Halbuki daha az önce babamgilin yanında ne kadar da kibardı. Şimdi ise çok sert duruyordu. Oda yanıma sürücü koltuğuna oturup arabayı sürmeye başladı. Bir süre sonra bana bakıp

-"Titriyorsun korkmayı kes sana birsey yapmayacağım "dedi. Halbuki benim titredigimden bile haberim yoktu. Bu lafını duyduktan sonra yüzümde hafiften bir gülümseme oldu. Fakat uzun sürmedi çünkü Ateş tekrar konuştu.

-"Tabi beni sinirlendirmediğin sürece " diyip güldü benim ise suratım tekrar eski halini aldı.

Ben şimdi ne yapıcam. Resmen bir psikopatla ortak olmuştum. Allah'ım sen beni koru yarabbim. Mesela onun şirkette olmadığı zaman giderdim. Okulda da karşılaşmamaya dikkat ederdim. Bu sayede çok fazla diyalog haline girmemiş olurduk. Kafamda bu planlamaları yaparken evimin önüne geldiğimi anlayınca kapıyı açıyordum ki Ateş kolumdan tuttu. Diğer boş eliyle de çenemi kavrayıp yüzümü kendisine çevirdi. Ben seslice yutkunup korkarak gözlerimi ona çevirdim.

-"Yarın sabah seni almaya gelicem. Şirkete ardından da okula geçeriz. Hazır ol ve şimdi arabamdan in "dedi.

İtiraz istemeyen bir ses tonuyla korkudan resmen dilim tutuldu ve arabadan indim. Oda zaten gaza basıp hemen gitti. Anlaşılan tüm planlarım suya düştü. Yarın bakalım neler olacak. Hadi HAYIRLISI....

Kısa olduğunun farkındayım ama gerçek hikaye yeni başlıyor. İleri ki bölümlerin uzun olacağını düşünüyorum. Keyifli okumalar. Multimediada Azra'nın yemekte giyindiği kıyafet var