HADİ HAYIRLISI..(ASKIYA ALINDI)

Hissiz

Ateş'in Ağzından

        Doktorun konuşması için bekliyorduk. Kafasını yere eğip "Elimizden geleni yaptık ama maalesef " devamını dinlemeden ameliyathaneye girdim. İki sedye yan yana durmuş. Uzerlerinde annemin ve babamın cansız bedenleri vardı. Örtü ile kapatmışlar yüzlerini yanlarına gidip örtüyü kaldırdım. Yüzleri birbirlerine dönük ve elleri sedyeden sarkmıştı. Sanki son defa el ele tutusmak istiyorlardı. Ellerini alıp birleştirdim. Hiç bi tepki yok. Artık yanımda değillerdi. Birbirlerine verdikleri sözü tutup aynı anda dünyaya veda ettiler.

            Olduğum yere oturdum. Elleri hala benim ellerimdeydi. Gitmek istemiyordum. İnanamıyorum bir türlü öldüklerine. Bana bunu yapmazlar. Beni bırakıp gidemezler.

  

Azra'nın Ağzından

   

          Doktorun dediklerinden sonra Ateş hızla içeri girdi. Sanırım yüzleşmeye ihtiyacı vardı. Bu gibi durumlarda hep sakin kalmışımdır ki bu sefer zor olacaktı galiba. Ateşi biraz onlarla basbasa bırakmamız gerektiğini söyledim. Neredeyse bir saat olmuştu ama bir türlü çıkmadı. En son dayanamayıp doktorla içeri girdim. Burası gerçekten çok soğuktu.

      Ateş ise iki sedyenin arasına oturmuş öylece duruyordu. Hayattan kopmuştu sanki. Onu oradan çıkarıp işlemler için doktorla konuştum.

Demir'in Ağzından

       Kardeşim bildiğim insan karşımda durmuş öylece oturuyordu. Ben bile ağlıyorken o sanki sessizlik yemini etmiş gibi konuşmuyordu. Fakat hastahaneden dışarı çıkmadı. Sagolsun Azra ve ailesinin yardımıyla bütün işlemleri halledip bizi uğraştırmadılar. Ama Ateş çıkmıyordu dışarı neyse ki cenazelerle birlikte çıktık. Defnettikten sonra Ateş olduğu yere iki mezarın ortasına diz çöktü. Yanında sadece Azra ve ben kalmıştık. Biraz daha oturduktan sonra Azra Ateşi kaldırıp kendi evine götürmek istese de reddeti. Bende ilk olarak Azra'yı evine bıraktım. Ardından da beraber Ateş'in evine geçtik.

         Neredeyse bir haftadır Ateş olduğu koltukta oturuyor sadece lavabo için kalkıyordu. Suyu bile zorla iciriyordum. Sessizliğine kaldığı yerden devam ediyordu. Gelen aramalara ben cevap veriyordum. Azra Hergun geliyordu. Ben böyle oturmuş  Ateşe bakarken zil çaldı. Kapıyı açtığımda karşımda Azra vardı. Fakat bu sefer sanki biraz değişikti.

-"Hala aynı mı Demir "

-"Evet tek bir laf etmiyor " dedim.

-"Tm sen git ben yanında kalırım. Sende biraz kafanı dağıt " dedi. Bende tm diyip ceketimi aldım. Son kez Ateşe bakıp dışarı çıktım.

Azra'nın Ağzından

       Bu sefer kararlıydım. Artık bi laf soylemeliydi. Böyle içine kapanık ne kadar kalabilir. Evine gelip Demiri yolladiktan sonra yanına geçip oturdum.

-"Ateş ben geldim nasılsın " bekledim ama tabi cevap yoktu.

-"kime diyorum ben artık kendine gel "

-"Hem kendini hem bizi bitiriyorsun lanet olsun aklım sürekli sende özledim Ateş seninle kavga etmeyi özledim aç artık o koca çeneni ve konuş benimle yanındayım işte "

       Kendime bile itiraf edememisken evet şuanda ona söylemiştim. Sesini özledim deli gibi merak ediyorum onu ama yaptığı tek şey bana kafasını çevirdi. Artık dayanamayıp tokati suratına geçirdim ve olan gücümle bağırdım

-"KENDİNE  GEL "

Ateş'in Ağzından

    Bana dedikleri karşısında  kafamı ona çevirdim. Bana tokat atıp bağırdı ve karşıma dikildi. Dayanamayıp ayağa kalktım kollarımı Azraya doladım. O kadar sıkı sarıldım ki oda hemen bana karşılık verdi. Artık tutamadığım gözyaşlarımı bıraktım.

-"Dayanamıyorum Azra onlar benim herseyimdi. Ailem dostum arkadaşım mutluluğum ve en önemlisi de onlar benim gücümdü. Sanki hemen çıkıp gelecek gibiler ama yoklar gelmediler gelmeyecekler. "

-"Ağla konuş rahatla Ateş hayat devam ediyor. Yanındayım. " dedi.

     Daha sıkı sarıldı bana güven veriyordu bana. Daha fazla ayakta durmadığım için oturdum. Oda yanıma oturup dizine yatmamı sağladı. Saçlarımla oynuyordu diğer eliyle de kendini hissettirmek için elimi tuttu.

-"Ben yanındayım. Anlat kendine gel yeter ki istediğin kadar ağla merak etme kimseye söylemem. Ayrıca Demiri de gönderdim. Onun da dinlenmeye ihtiyacı var. " dedi.

       Ben sormadan herşeyi cevaplandirdi. Sanki beni duyabiliyordu. Ve ben ilk defa ailemden başka birinin yanında huzur bulmuştum.

-"Aslında özlüyorum onları hemde çok sende gördün onlarla nasıl mutlu olduğumu halbuki annemin de diğer anneler gibi beni evlendirme hayali vardı. Sürekli söylerdi. Bi haftadır Burda oturuyorum çünkü annemgil en son su karşı koltuktalardı. Gitmeden bana veda etmeden önce. Her zaman ki gibi el eleydiler. Gülüyorlardı.

Hiç birşey düşünemedim sadece hissizlestim. Onlar olmadan ne yapıcam nasıl yaparım bilmiyorum. Zorlanıyorum boğazımdan bir lokma geçmiyor. Uyuyamıyorum onlar orada bi toprağın içindeler. Orda çok konuştum onlarla acaba duydular mi beni kalbim acıyor geçmiyor. "dedim

     Adeta içimdekileri dökmüştüm. Hiç olmadığım kadar rahatladım. Gözlerim kapalıydı bunları anlatırken ve ağlıyordum. Gerçekten iyiydi ağlamak dediği gibi rahatlamıştım azda olsa Azradan ses çıkmayınca gözlerimi açtım.

      Oda ağlıyordu. Gözlerini kapamış dudaklarını birbirine bastırmış ağlıyordu. Oturur bi vaziyette geçip ona döndüm. Kafasını kendime çevirip alinlarimizi birleştirdim.

-"Teşekkür ederim herşey için teşekkür ederim ama yapma ağlama sen sadece yanımda ol Azra sadece yanımda ol " gözlerine bakarak demiştim bunları. Hemen toparlandı ve

-"Hadi kalk bi duş al bende birseyler hazırlıyorum. Eski hayatımıza dönelim ve yanındayım Ateş "diyip zor bir şekilde gülümsedi. Bende dediğini yapıp duş almaya yukarı çıktım .

Azra'nın Ağzından

       Ateş yukarı çıktıktan sonra bende kolay birseyler hazırladım. Ayrıca anladım ki bu evin temizliğe ihtiyacı var. Şu bir ayda herşey değişti. Ama ne olursa olsun Ateş'in yanında kalmalıyım. En azından duzelene kadar sonra ondan gene nefret ederim. Sofrayı kurduktan sonra bağırdım.

-"Hadi gel artık birseyler ye "

      Yavaş yavaş iniyordu aşağıya. Oldukça çökmüş gözüküyordu. Bide zayıflamış. Uykusuzluktan gözleri sönmüş.

-" Aslında pek birşey yemek istemiyorum "dedi.

-"Saçmalamayı kes ve gel buraya birseyler yiyip uyuyacaksın.  İtiraz kabul etmiyorum "

     Gayet kararlı  bir şekilde söyleyince gelip oturdu. Zorla da olsa birseyler yedirebilmistim. Ben sofrayı toplarken öylece oturdu. Anlaşılan uyumakta inat edecekti. Kaldırıp odasına götürdüm. Güzelce yatırıp üstünü örttüm. Arkamı dönüp çıkacaktım ki

-"Azra "dedi. Bende ona dönüp

-"Efendim "

-"Benim yanımda yat sadece sarılmak istiyorum sana huzur veriyorsun "dedi. O kadar masum bakıyordu ki

     Dayanamadım "tm" diyip yanına uzandım ve beni kollarının arasına almasına izin verdim...