Dün küçük bir kaza geçirdiğim için hastaneye kaldırılmıştım ama şuan iyidim.
Yattığım yerden doğrularak lavoboya gittim. Küçük işlerimi halledip lavobodan çıktım dolabımın karşınına geçmek yerine yatağımın yanına varıp çarşafımı dürüp ayak ucuma koydum ve yatağımı düzelttim.
Sonra dolabın karşınına gidip üzerimi giyindim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üzerimi giyinip odadan çıktım yavaş adımlarla 1. Kata indim. Bugün kahvaltı yapmayacağım bu yüzden okulda yiyecektim. Kapının yanında duran çantamı alıp evden çıktım.
Bugün motorla gitmek istediğim için depoya gidip kapıyı açtım ve siyah yarış motorumu alıp dışarıya çıkartıp depoyu kapadım.
Zaten evden çıkmadan önce Pati yi beslemiştim bu yüzden aklım Pati de kalmayacaktı.
Hemen motoruma atlayıp okula doğru sürmeye başladım.
Aslında kaza yapabilirdim çünkü çok hızlı gidiyordum. Ben gaza basarken biranda kırmızı ışık yanmıştı. Bende son gaz giderken biranda frene bastım az daha yaşlı bir adamı eziyodum ama zar zor durmuştum. Bir oh çekerek yeşil ışığın yanmasını bekledim. Taki tanıdık bir ses duyana kadar.
'Slm ufaklık bir yarışa ne dersin?'
"Rüzgar benimle uğraşma."
'Anlaşılan ufaklık korkmuş.'
"Ya olum senin derdin ne lan sabah sabah?"
'Kızım ne olsun bir yarış yapak diyom.'
"Tm ln tm of."
'Ama ben kazanırsam istediğimi yaparsın?'
"Ha şimdi öyle olduk ha?"
'Tm hadi başlayak'
Arkamızdan gelen korna sesi ile arkamı döndüm anlaşılan yeşil yanmıştı bende kafamı Rüzgara döndürüp.
1
2 .....
3
İkimizde aynı anda gaza basmıştık uzaktan baktığımda onun motorunun modelinin benimkinden düşük olduğunu görmüştüm bu yüzünde yarışı kabul etmiştim. Zaten büyük ihtimalle yarışı ben kazanacaktım.
Önüme döndüğümde bir anda Ruzgar ın başka bir sokağa saptığını görmüştüm bende onu takip edip o sokağa saptım. Artık gaza basmıyordum aksine yavaş yavaş gidiyordum.
Ve git gide sokak ıssızlaşıyordu. Bense git gide korkuyordum ve Rüzgar ı merak ediyorudum.
En son köşeyi birinin döndüğünü görüp motoru o yana doğru sürüp bir yere park ettim. Bende koşarak köşeyi döndüğümde kimsenin olmadığını görmüştüm. Yavaş yavaş adımlarla dar bir sokakta yürüyorum.
Tam bir adım daha atacakken birisi ağzımı kapatıp kulağıma eğilmişti.
Çok korkuyordum ve Rüzgar olması için dua ediyordum ama bu ses çok yabancıydı iyice kulağıma eğilip 'Buraya gelerek çok büyük bir hata yaptın!'
Hızla arkamı dönerken kimsenin olmadığını gördüm ama benim çok iyi olan bir özelliğim vardı o ise asla duyduğum sesleri unutmazdım.
Tabi bu yaşadığım için korkmuştum büyük bir çığlık atıp motorumun olduğu yere koşuyordum tam dönecekken bir bedene çarpıp yere düştüm tanıdık ses kulaklarımı tırmalarken 'nerelerdeydin ufaklık' sesini duydum evet bu kesin Rüzgar ın sesiydi hemen düştüğüm yerden kalkıp birden Rüzgar a sarıldım evet çok korkmuştum ama bu yaptığım doğru olup olmadığını bilmiyordum. Zaten Rüzgar da çok beklemeden bana sarıldı ben hıçkırarak ağlarken o ise bana sarılıyordu.
Rüzgar ın Ağzından:
Yarış yaparken birden Kamer in farklı bir yöne saptığı için bende onu takip ediyordum. O beni görmeden motorunu durdurup inmişti bende ardından farklı bir yere durdurup motordan indim. Yavaş yavaş onu takip ediyordum buralara eskiden çok geliyordum çünkü en sevdiğimim kardeşim gibi gördüğüm çocuk burda yaşıyordu aksine ise bu sokak İzmir in en tehlikeli sokağıydı başlarında ise tabi benim kardeşim vardı "Bulut"
Evet o benim kardeşim kendisi bir hayalet gibidir tanımadığı kişilere gözükmez ama onları korkutur ve başlarına büyük bela olur.
Ama ne yazık ki o 2 sene önce kaybolmuştu herkes öldüğünden şüpheleniyordu ama bencede o öldü.
Tam dönemeci dönecekken bir bedene çarpışıp irkildim. O ise yere düşmüştü ben kim olduğuna baktığımda bu kişi Kamer di.
Hemen düştüğü yerden kalkıp bana sıkıca sarıldı ben ilk önce şaşırsamda sonra karşılık verip bende sarılmıştım.
Sonra ağladığını görüp ona ne olduğunu sormak için kendimi ondan çekip çenesinden kaldırıp kendime tuttum.
'Ne oldu ufaklık!'
"Y-yok birşey."
'Emin misin?'
"R-Rüzgar"
'Efendim ufaklık.'
Bana tekrardan sarılıp hıçkırarak ağladı.
"Çok k-korkuyorum!"
'Korkma ben varım ufaklık'
Bende ona bir yandan sarılıp karşılık veriyordum ama anlaşılan çok korkmuştu.
30 dk sonra artık bir yere oturmuş ve bana ne olduğunu anlatmaya başlamıştı y-yoksa o geri mi döndü? Yo hayır bu olamaz hayalet geri döndü.
(Bu arada hayalet = Bulut)
Oya nın Ağzından:
Okuldan çıkmış olmuştuk ve Kamer hayla gelmemişti aksine Rüzgar da yoktu ne olup bittiğini öğrenmek için Kamer i aramıştım.
Bir iki çalıştan sonra açtı.
'Alo Kamer nerdesin ya?'
"Evdeyim noldu Oya bişey mi oldu?"
'Hayır sadece seni merak ettim.'
"Bugün halsizdim o yüzden gelmedim."
'Iyimisin peki yanına geliyi mi?'
"Yok gerek yok"
Bunu söyleyince yüzüme kapatmıştı kesin bu işte birşey vardı ama ne vardı işte.
Kamer in ağzından:
O sokaktan çıkıp evime gelmiştim ve birşeyler atıştırıp yatağıma yattım ve gözlerimi yumdum. Daha okulun 2. Günüydü ve başıma gelmeyen kalmamıştı bu neydi böyle ya!!
