My 18 year old wife

Chapter 16

Neil's Pov

Bumabiyahe ako patungo sa school ni Eclaire to pick her up. Naglalaro pa rin sa isipan ko ang sinabi ni Christine.

*flashback*

"What?! may sakit si tita?!" gulat kong sabi

"Oo..nakausap ko si tita noong isang araw, she said severe na daw ang leukemia niya Neil, and all she wanted was to spent time with her family"

Naman! ang hirap naman ng sitwasyon, it's good to know that they will be a happy family but the fact that tita is dying, at aalis rin sa buhay nila for good, baka hindi kayanin ni Eclaire yun.

Naramdaman kong hinawakan ni Christine ang kamay ko, kaya napatingin ako sa kanya at napansin ko na wala akong naramdaman ng naglapat ang balat namin sa isa't-isa.

(a/n: gosh ah! nagawa pang maglandi)

author naman...

(a/n: whatever...)

Well, I'm happy about it.

"Neil,...please....tulungan natin sila" pagmamakaawa ni Christine

I sighed..."Fine...I'll try..." nasabi ko sa huli.

* end of flashback*

Malalim ang pagbuntong hininga ko. Paano ko naman gagawin yun? alam ko king gaano kagalot si Eclaire kay tita, she would never talk to her. Marahas akong napalingo-lingo, hindi! dapat akong gumawa ng paraan!

Mayamaya ay narating ko ang paaralan ni Eclaire, I waited for her sa parking lot. Nag-iisip ako ng anong magandang gawin.

"Hey! lalim ng iniisip natin ah?"

Napatingin ako sa nagsalita, at nakita ko doon si Eclaire na nagtataka.

"Uie! andyan kana pala" tapos ngumiti ako

"May problema ka?"

"Wa-wala naman" tas umiwas akong tingin

"Look Neil, ku-kung iniisip mo yung sinabi ko kahapon, ano...ka-kalimutan mo na lang yun" tila nahihiya siya kaya yumuko siya.

"Huh?..bakit? ano ba talaga yung sinabi mo?"

"Wala!" galit niyang sigaw tas pumasok na sa may likuran ng kotse.

"Teka lang!" pumsok ako sa driver's seat at liningin siya "Ba't diyan ka umupo? para naman akong driver nito!"

"Hmph! bahala ka diyan!" tas nag earphones siya. Napakamot balang ako sa batok at nagdrive. Tahimik lang kami buong biyahe at ng makarating kami sa bahay ay bumaba siya kaagad at pumasok sa bahay at umakyat sa kwarto niya.

"Hay....paano ko sasabihin sa kanya?"

Nagbihis ako, at kinuha ang mga papers at laptop ko, gagawa lang muna ako ng trabaho ko.

Mayamaya ay may narinig akong katok sa pinto.

"Hindi yan lock, pasok"

"Neil..." bunukas ang pinto at sumilip si Eclaire doon

"May kailangan ka?"

Pumasok siya at umupo sa sofa ko doon.

"Hmmmm....kain na tayo"

"Anong oras na pala?"

"6:30pm na"

"Ahhhh...." hinubad ko ang eyeglasses ko. "Tara" aya ko sa kanya at bumba na kami

Habang kumakain kami, medyo tahimik lang kami.

"Ahm....Eclaire"

"Bakit?" tumingun siya sa akin