Ghost Rockers - In het Kort

14. One night stand

Mila stond op. Vandaag was het laatste 100 op school. Ze had er totaal geen zin in. Erna gingen zij en Charlie nog naar een feestje. Maar eerst die activiteit overleven. Ze maakte haar klaar en pakte gemakkelijke kleren om aan te doen. De klas had gekozen om te gaan bowlen. Ze vertrok op haar gemak naar school. Daar liep ze naar haar beste vriendin, Charlie. Ze kenden elkaar al vier jaar. Ze was wel een beetje raar, maar ze was wel een echte vriendin. Jammer dat ze niet mee komt bowlen. "Wat doen jullie?" vroeg Charlie. "Bowlen en jij?" polste Mila. "Wij gaan met onze klas naar de bioscoop." antwoordde ze. "We gaan een romantische komedie gaan zien. De keuze van Bogaert." "Oeh... Kan ook leuk zijn? Dan doe ik dat dan liever dan gaan bowlen." De bel ging, beide liepen ze naar hun klas. "Tot straks." riep Charlie nog snel. Mila maakte een handgebaar en liep haar lokaal binnen. Samen gingen ze naar de Bowling locatie.

Na een hele tijd bowlen, mocht Mila eindelijk naar huis. Het was wel leuk, maar een hele tijd bowlen is niet zo leuk. Niet veel later kwam Charlie ook bij haar thuis. Samen maakte ze hen klaar om naar het feestje te gaan. "Ik ga wel niet drinken en het te laat maken. Ik wil vroeg gaan slapen, want ik ben moe." zei Mila. "Maar allez, zo is het niet plezant." reageerde Charlie. Als ze klaar waren, gingen ze door. Het was er al vollenbak. "Kom, we gaan dansen!" trok Charlie Mila mee. Op de dansvloer waren er veel jongens die Mila en Charlie aankeken. Opeens werd er door een wildvreemde bij Mila en glas in haar handen geduwd. Charlie lachte. "Moet jij het hebben?" vroeg Mila aan Charlie. Ze schudde haar hoofd. "Jij hebt het gekregen." zei ze terug. Mila dronk het rustig op. "Je hebt precies al raak. Iedereen kijk je aan en wilt je een drankje betalen. Ik denk dat jij deze avond niets ga moeten uitgeven." zei Charlie. "Charlie, ik vind dat niet leuk. Ik heb niets tegen dat ze me trakteren, maar ik heb geen zin in een zatte boel." zei Mila. "Ik zal wel op toe zien dat enkel de knappe jongens je iets geven." knipoogde ze. "Ik ga even naar toilet." zei Mila. Charlie knikte haar hoofd.

In de toiletten botste ze per ongeluk tegen iemand anders. "Oh, sorry. Ik had je niet gezien." zei Mila. "Geeft niets." reageerde de jongen. "Ik ben Jonas." "Ik, Mila." stelde ze haar voor. "Van waar ben je?" polste hij. "Ik woon hier niet ver van." antwoordde ze. "En jij?" "Ik ook." reageerde hij. "Naar welke school ga jij ik heb je nog nooit gezien?" "Ik ga naar het DAM en jij?" gooide Mila terug. "Ik ga naar het college. Ik wou dat ik ook kon zeggen dat ik naar het DAM ging, maar ik mocht niet van mijn moeder." ging Jonas op haar in. "Ai. Dat is niet leuk." zei Mila. "Wat wou je dan worden?" "Muzikant." droomde Jonas weg. "Welk instrument bespeel je?" vroeg Mila. "Gitaar." antwoordde Jonas. "Mila!" riep Charlie en kwam tot bij haar. "Hier ben je? Ik dacht al dat je doorgespoeld was." lachte ze. "Dag Jonas." zei Mila en vertrok dan met Charlie terug naar de dansvloer. "Even eerst een drank je gaan halen." zei Mila. Ze gingen op weg naar de bar. Onderweg was er een jongen die terug een glas gaf aan Mila. Ze wou het niet aannemen, maar de jongen stond erop dat ze het opdronk. Hij bleef nog even bij haar.

Rond elf uur begon Mila al te draaien. Er waren zoveel jongens die haar iets gaven om te drinken en erop stonden dat ze het opdronk. Charlie was net vertrokken, haar moeder had haar dringend nodig om iets belangrijks te zeggen. Ze was alleen en kende er niemand. Mila wou naar huis dus liep rustig naar buiten. Onderweg zigzagde ze en botste weer tegen iemand. "Hey, Mila." hoorde ze Jonas zeggen. "He..y..." zei ze met een dubbele tong. "Alles goed?" vroeg hij bezorgd. Mila knikte. "Kom, ik breng je naar huis." zei Jonas. Hij besloot om gewoon naar zijn huis te gaan, ze zal nu niet zo goed kunnen zeggen waar ze woonde. Daar aankomend hielp Jonas Mila naar boven. Plotseling begon ze Jonas zijn knopjes open te doen. "Mila, nee." zei Jonas en maakte haar handen los. Jonas ging zijn kamer binnen en zag een probleem. Hij had maar een eenpersoonsbed. "Mila, is dat erg als we samen in mijn bed liggen?" polste hij. Maar ze was totaal niet op deze wereld. Hij hielp haar schoenen, broek en trui uit te doen. Mila nam hem aan zijn hemd vast en begon hem te kussen. Jonas probeerde hem los te maken, maar het lukte hem niet echt. "Mil... a... Nee." zei hij ertussen. Er was geen ontsnappen aan. Ze ging veel verder. Mila werd heel intiem. Jonas liet zich uiteindelijk mee slepen met Mila.